به پدر و مادر شدن خود ببالید

به پدر و مادر  شدن خود ببالید

زمانی که همسرم گفت: « فرزندمان به زودی به دنیا خواهد آمد، احساس کردم مسوولیتم سنگین‌تر شده است.» این احساس به خاطر چیزهایی که می‌دانستم در من ایجاد نشده بود، بلکه فقط به خاطر مطالبی بود که نسبت به آنها آگاهی کافی نداشتم. نمی دانستم باید انتظار چه چیزی را داشته باشم به همین دلیل فرضیه‌های اشتباهی را در ذهنم می‌پروراندم.

تصور می‌کردم زندگی‌ام به پایان رسیده، تمام آزادی‌هایم را از دست خواهم داد و دایم باید به امور مربوط به فرزندم مشغول شوم. البته درباره ی این موضوع با کسی صحبت نمی‌کردم چون نمی‌خواستم در نظر آنها به عنوان یک فرد نابالغ و خودخواه جلوه کنم.

تنها آرزویم این بود که بتوانم کسی را پیدا کنم تا احساس حقیقی مرا درک کند و مرا در این شرایط دشوار راهنمایی کرده و با من هم‌دلی کند.

اما حالا می‌خواهم به شما بگویم که معنی حقیقی پدر و مادر شدن چیست؟

پدر و مادر شدن به این معناست که یک زندگی جدید برای خود می‌سازید. شما به کودک خود حیات می‌بخشید و او را به دنیا می‌آورید، کسی که قبلا شبیه او در هیچ کجای دنیا وجود نداشته است. او چشم‌هایش شبیه چشم‌های پدرش است و رنگ موهایش همانند مادر.

 این موجود، نیمه‌ای از وجود شماست و شما با کمال میل آرزو می‌کنید او را پرورش داده و در هر شرایطی از او محافظت کنید. می‌خواهید تمام امکاناتی را که برای خودتان مهیا نبوده برای او فراهم کنید و تجربیات و دانشی را که در طول زندگی به دست آورده‌اید در اختیارش قرار دهید .در بسیاری مواقع احساس می‌کنید که او دومین مرحله از زندگی خودتان است به همین دلیل هر جا نیاز باشد اجازه می‌دهید خودش تصمیم بگیرد و در مواقع حساس و ضروری خودتان او را راهنمایی می‌کنید.

میزان مسوولیتی که بر دوش شماست در این زمان از هر موقع دیگری بیشتر خواهد شد. مسوولیت رهبری و هدایت، پشتیبانی مالی، هدایت روحی و دادن راهکارهای عاطفی به کودک، همه و همه بر عهده ی شماست. نه تنها کودک از شما چنین انتظار دارد بلکه همه ی مردم از شما انتظار دارند که این موارد را برای فرزند خود فراهم آورید.

 شما می‌توانید زندگی‌اش را طوری شکل داده و او را طوری تربیت کنید که جهانیان به وجود او افتخار کنند. انجام این کار،  مهیج است و هم دشوار. هر چند پیامد تمام کارهایی که او انجام می‌دهد به شما باز نمی‌گردد ، اما شما به عنوان یکی از مهم‌ترین کسانی هستید که با مسائل او ارتباط دارید.

 اگر او کارهای خوب انجام دهد، انرژی مثبت کارهایش بر روی شما تاثیر مثبت می‌گذارد و اگر کارهای نامناسب انجام دهد، تاثیر منفی بر روی شما خواهد داشت. در هر حال باید به خاطر داشته باشید که او خودش حق انتخاب داشته و به میل خود این کارها را انجام می‌دهد.

داشتن فرزند به معنای پایان خوشی‌ها و اوقات فراغت نیست.

به خاطر داشته باشید که می‌توانید اوقات بسیار خوشی را در کنار همسر و فرزند خود سپری کنید. تمام ساعاتی را که در کنار هم می‌گذرانید به عوض کردن بچه و غذا دادن به او ختم نمی‌شود. خنده‌ها و شیرین زبانی‌های او جزء ساعاتی هستند که می‌توان نام «با ارزش‌ترین لحظات» را بر روی آنها گذاشت.

 همه چیز ممکن است بر طبق برنامه پیش نرود و شما متوجه خواهید شد که آموزش‌هایی که در کتاب‌های کودک نوشته شده و نصایح دیگران همیشه مفید نبوده و واقع‌گرایانه نیستند. چند اصل اولیه و پایه‌ای پیشنهاد می‌شود که به شما جهت می‌دهد اما اگر تا حدی از برنامه‌ها و طرح‌های اولیه دور شدید، جای هیچ‌گونه نگرانی نیست.

 شما می‌دانید که خودتان هم نمی‌توانید همه ی کارها را به مطلوب‌ترین شکل ممکن انجام دهید. گاهی اوقات ممکن است صبر، تحمل و منطق خود را از دست بدهید.

 زمانی که چنین اتفاقی رخ می‌دهد باید از فرزند و یا همسر خود عذرخواهی کنید. فقط به این دلیل که شما والد بچه هستید ، نمی‌توانید این ادعا را داشته باشید که تمام تصمیم‌هایی که می‌گیرید همیشه درست هستند. خیلی خوب است که مصر باشید اما باید بخشنده هم باشید.

 همه چیز به شما بستگی دارد:

شما می‌توانید برای مشکلات خود دنبال راه‌حل بگردید. سعی کنید تا آنجا که برایتان مقدور است نسبت به مسائل و مشکلات بی‌توجهی نکنید.

 موفقیت این است که ببینید آیا کودک‌تان از تصمیم‌گیری‌های شما راضی هستند یا نه. احساس کودک نسبت به تصمیم‌‌های شما نباید افکارتان را تحت‌الشعاع قرار دهد. در طول تاریخ همه ی پدر و مادرها با لجبازی و داد و فریاد زدن فرزندان‌شان آشنا بوده‌اند. عکس‌العمل‌های کودک نباید شما را از تصمیم‌های‌تان باز دارد و این احساس را به شما بدهد که آنها غلط یا درست هستند.

 در آخر باید بگوییم شما باید کاری را که تصور می‌کنید درست انجام دهید و هر آن‌چه که از دست‌تان بر می‌آید برای زندگی کوچکی که به دنیا آورده‌اید، انجام دهید. اجازه ندهید اشخاص دیگر در این مورد برای شما تصمیم‌گیری کنند.

ooshkool - استرالیا - پرث
بچه که جون و نفسه 6تا کمه 7 تا بسه
شنبه 31 فروردین 1387

tawfik - بلاروس - مینسک
داشتن بچه یه نعمت.انشالله به اونایی که ندارن این نعمت عطا کنه
شنبه 31 فروردین 1387

esf - مالزی - کوالالامپور
تو رو خدا تبلیغ بچه دار شدن نکنید همینطوری جمعیت ایران زیاد هست
یکشنبه 1 اردیبهشت 1387

ارکیده - ایران - تهران
فرزند کمتر ........................... همسر بیشتر !!!
یکشنبه 1 اردیبهشت 1387

iroony - ایران - تهران
ooshkool - استرالیا - پرث .....تو استرالیا که هر 10 کیلومتر یک نفر زندگی میکنه 20 تا هم کمه...
یکشنبه 1 اردیبهشت 1387

محمدیاسر - ایران - تهران
نمیدونم چرا ولی بچه مثل کابوسه
بچه ها امتداد نکبت بار والدین هستند
یکشنبه 1 اردیبهشت 1387

sofi - بروکسل - بروم
خودم نفهمیدم توی این دنیا کجای قضیه هستم .این دنیا که خبری نبود برویم اون ور شاید خبری باشه
یکشنبه 1 اردیبهشت 1387

shekamo - نورو - اوسلو
بچه ها روح لطیفی دارن
مواظب باشید به روحشون لطمه نزنید
یکشنبه 1 اردیبهشت 1387

+0
رأی دهید
-0

نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.