پروین دولت‌آبادی، شاعر شعر کودک درگذشت

پروین دولت‌آبادی، شاعر شعر کودک درگذشت

پروین دولت آبادی از پیشگامان شعر کودک ایران محسوب می شود

پروین که ۸۴ سال داشت از پیشگامان شعر کودک ایران محسوب می شود و نامش در کنار نام محمود دولت آبادی و عباس یمینی شریف قرار دارد، اما از نظر قوت ادبی به محمود کیانوش نزدیک تر است.

او اگر چه پیش از کیانوش هم شعر کودک سروده بود، اما وقتی کیانوش شعر کودک را هم در کنار فعالیت های دیگر ادبی اش برگزید و با خود راه و رسم تازه ای را وارد ادبیات کودک کرد، دولت آبادی در شعرهایش از این راه و رسم تازه تاثیر پذیرفت.

او و کیانوش از جمله شاعرانی بودند که شعر کودکان را از زبان نصیحتی و پند و اندرزی رایج دور کردند و شعرهایی برای لذت بردن بچه ها سرودند.

پروین دولت آبادی در شعرهایش نیز حضوری مادرانه دارد و از نگاه یک مادر شعر گفته است. او با توجه به تسلطش به ادبیات کهن، شعرش با این که کمی رنگ کهنگی دارد، اما بر خلاف بسیاری از شاعران کودک و نوجوان از زبان و بیانی محکم برخوردار است.

پروین علاوه بر شعر کودک برای بزرگسالان نیز شعرهای بسیاری سروده است که به صورت کتاب و در برخی از مطبوعات منتشر شده است و آخرین شعرهای او در مجله بخارا چاپ شده است. او هم چنین گاهی به نقد و پژوهش نیز پرداخته و در این زمینه نیز آثاری دارد که از آن جمله می توان به "منظور خردمند" درباره شعر حافظ اشاره کرد.

پروین دولت آبادی با این که به شعر کهن علاقه دارد، اما در میان شعرهایش شعر نیمایی نیز می توان یافت.

او که دارای دکتری آموزش پیش دبستانی از آمریکا بود، مجموعه های زیادی را برای کودکان منتشر کرد که از آن جمله می توان به "بر قایق‌ ابرها"، "شوراب"، "هلال نقره‌سا"، "آتش و آب"، "باز می‌آید پرستو نغمه‌خوان"، "گنجشک و وزغ، "شهر سنگ"، "در بلورین جامه‌ انگور" و "جمجمک برگ خزان" اشاره کرد.

پروین بیشتر شعرهایش را پیش از انقلاب سروده است و در سال های اخیر کم تر کار کرده است. کارهای او در مجلات پیک وابسته به آموزش و پرورش منتشر می شد و هم چنین از معدود شاعرانی است که شعرش به کتاب های درسی راه یافت.

او در شعرهایش زبانی ساده و روان دارد. از نمونه شعرهای او برای کودکان می توان به این شعر اشاره کرد:

پروانه رنگ رنگ زیبا باز آمده ای به خانه ما

در گوشه پنجره نشینی تا باغ قشنگ را ببینی

مهمان قشنگ رنگ رنگم همبازی کوچک قشنگم

امروز که غنچه های زیبا لبخند زند به صورت ما

من می کنم این دریچه را باز پروانه من در آ به پرواز

او سال ۱۳۰۳ در اصفهان به دنیا آمد، در خانواده ای که بیشتر آن ها به شغل معلمی مشغول بودند و تاثیر همین خانواده بود که به ادبیات کودکان روی آورد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش و سپس تهران به پایان برد. او شاگرد مدرسه آمریکایی بود.

از فعالیت های او می توان به همکاری اش با لیلی ایمن در گردآوری گنجینه ادبیات کودکان و عضویت در گروه ویراستاران بخش کتاب‌های کودکان انتشارات فرانکلین اشاره کرد.