خب الحمد الله اولین باران بهاری واقعی تهران و شهرهای مختلف ایران را در برگرفت. واقعا بهار بی باران هیچ مزه ای ندارد. گاهی رگبارها و دم دمی بودن هوای بهاری بسیار روح انگیز است. بارانی که به یکباره می شوید و ...
طبق پیش بینی های مختلف ایران در معرض خطر خشکسالی بوده، تا جایی که کشاورزان بسیار از این بی آبی شاکی اند. خصوصا در شهرهای مرکزی، که حتی در زمستان نیز آن برف زمستانی را به خود ندیده اند.
هفته گدشته این بی آبی و خشکسالی کار را به جایی رساند که روحانیون دینی و ائمه جماعات دست به دعا برداشتند و نماز باران خواندند. این نماز در شهرستانهای مختلف اقامه شد. به عنوان مثال در گناباد، شیراز، بیرجند و ...
اما توجه شما را به اعلامهای هواشناسی درباره بارندگی جلب می کنیم. مثلا نظرات هواشناسی در روزنامه ایران مورخ شنبه 17 فروردین ماه این بوده که از روز دوشنبه سامانه بارش زایی از غرب کشور وارد شده و به مرور تمام کشور را در بر می گیرد. نمازهای باران هم روز دوشنبه برگزار شده است. ظاهرا امامان جماعت شهرستانها با اداره هواشناسی برای خواندن نماز باران هماهنگ کرده بودند. حالا معنای این شلوغ کردن های اینچنین را نمی توان دریافت.
نماز باران یکی از نمازهایی است که در تاریخ بارها بدان اشاره شده است. مرسوم است که برای نماز، پیر و بزرگ قوم که دارای جایگاه والای معنوی است، نماز می خواند. هرکسی هم جرات خواندن نماز را نداشته است. نماز و باران پس از ان نشانی از صاحب کرامت بودن آن پیر و نفس حق داشتن او بوده است. اینگونه نماز خواندن که توسط ستاد اقامه نماز جمعه هماهنگ شود، فکر نمی کنم گویای ان معنویت لازم باشد.
از کرامات شیخ ما این است
برف را دید و گفت می بارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|