جوهر بعضی خطوط پاک شده، اما امضاء ها واضح و جادوئی است.
شما باید تصور و تخیلی قوی داشته باشید. اما بعد با کمی دقت می توانید نویسندگان را بشناسید.
برای نمونه آبراهام لینکلن هنگامیکه در "ساختمان مجریه، واشنگتن، ۵ آوریل ۱۸۶۴" در حال نگارش بود احتمالا مشغول نوازش محاسن خود بوده است.
جورج واشنگتن در ۲ ژوئن 1784 بر روی بالکن ماونت ورنون (او معمولا در بالای صفحه گوشه راست اضافه می کرد "در ویرجینیا") نشسته است.
یا جان براون که بیشتر عمر خود را وقف آزاد کردن بردگان آمریکایی کرد در درون سلولش در زندان نشسته و در حال نوشتن است (او در هنگام رهبری یک گروه از بردگان مسلح دستگیر شد).
وی به کشیش هرمن ال ویل نوشت: "نامه مهربانانه و عزیزانه شما به موقع به دست من رسید."
واقعا هم به موقع بود. او دو هفته پس از خشک شدن جوهر این نامه به دار آویخته شد.
صندوق پستی لبریز و سرریز
دستنوشته های ریاست جمهوری که مهمترین آنها را نامه ای از آبراهام لینکلن تشکیل می دهد قرار است از روز پنجشنبه در سوتبی نیویورک به حراج گذارده شوند.
گفته می شود او در هنگام ریاست جمهوری روزانه ۲۵۰ تا ۵۰۰ نامه دریافت می کرده است. بیشتر این نامه ها توسط دستیارانش خوانده و جواب داده می شد.
هرولد هولتزر نویسنده کتاب "آقای لینکلن عزیز: نامه هایی به رئیس جمهور" می گوید صندوق پستی لینکلن بطور غیرقابل تصوری همواره لبریز از نامه بود.
او می گوید صندوق پستی لینکلن پر بود از "تقاضای عفو، درخواست عکس های امضا شده، پیشنهادهایی درباره نحوه ادامه جنگ."
لینکلن به ندرت این نامه ها را می دید.
اما گفته می شود او هرگز به اندازه تقاضای یک گروه از کودکان در آوریل ۱۸۶۴ تحت تاثیر قرار نگرفته بود.
این نامه به غایت ساده بود.
حدود ۱۹۵ پسر و دختربچه نام خود را بر روی سندی گذاردند که نام آن چنین بود: "طومار کودکان به رئیس جمهور و تقاضای آزادی همه بردگان کوچک در کشور."
پاسخ لینکلن هم بی نهایت ساده بود:
"لطفا به این مردمان کوچک بگوئید من بسیار خشنودم که قلبهای جوانشان چنین مملو از عدالت و همدردی است و گرچه من قدرت اجابت همه خواسته های آنها را ندارم، اما ایمان دارم که به یاد خواهند آورد خداوند از چنین قدرتی برخوردار است. اراده او چنین خواهد کرد."
سلبی کیفر کارشناس دستنوشته در حراجی سوتبی می گوید: "لینکلن نمی توانست مثل سایر اوقات یک وکیل بی روح باشد و توضیح دهد چگونه قانون اساسی به او اجازه چنین کاری را نمی دهد."
کیفر می افزاید: "او در اینجا اساسا به این کودکان قول می دهد که خدا از طریق او کودکان برده را آزاد خواهد کرد."
احتمال می رود که این نامه حدود ۳ تا ۵ میلیون دلار به فروش رود.
یادگاری های آتی
یکی دیگر از مواردی که به حراج گذاشته خواهد شد عکس امضا شده ای از لینکلن است که تاریخ آن ۱۹ نوامبر ۱۸۶۳ یعنی روز سخنرانی مشهور او در گیتزبرگ است.
علاوه بر این سندی از ششمین رئیس جمهور آمریکا جان کوینسی آدامز به چشم می خورد که در آن پیش بینی وقوع جنگ داخلی شده است.
ما در این وادی حیرانیم آیا نسل های بعدی حراجی ها و جانشینان و اخلاف سلبی کیفر علاقه و شوقی این چنینی به عصر کنونی خواهند داشت؟
آیا نامه های ایمیلی باراک اوباما و کارکنان ستاد انتخاباتیش درباره راه های شکست دادن هیلاری کلینتون چنین اشتیاقی را به خود جلب خواهد کرد؟
سلبی کیفر می گوید احتمالا در آینده چنین نخواهد بود.
او یادآوری می کند ایمیل بر خلاف نامه های دستنویس منحصر بفرد نیست.
"روسای جمهور امروز البته دستنوشته هایی از خود به جای می گذارند اما آنها آگاهانه و با هدف به یادگار گذاشتن چنین می کنند."