و نیز به هنگام خمیر گرفتن٬ جامه ای با آستین های تنگ پوشد٬ و دهان بند داشته باشد٬ زیرا چه بسا به هنگام عطسه یا سخن گفتن از آب دهان یا بینی او در خمیر می افتد.
و بر گریبانش دستاری سفید ببندد تا از قطرات عرق مانع باشد و نیز موهای ذراعین را بسترد تا در خمیر نیفتد.
و چون به هنگام روز خمیر گیرد کسی را نزد خود بگمارد که مگس پران به دست گیرد و مگس ها را براند.
این ها که خواندید٬ آیین نامه نانوایی سال ۲۰۰۰ نبود.
این ها را «محمد ابن محمد ابن احمد ابی زید قرشی» معروف به «ابن اخوه»٬ که بیش از ۸۰۰ سال پیش می زیست (قرن ۷) نوشته است.
در کتابی به نام معالم القربة فی احکام الحسبه٬ که ذیل عنوان آیین شهرداری ترجمه شده است.
خیلی کتاب جالبی است.
این آیین نامه نانوا ها بود٬ برای بسیاری از اصناف (همهی اصناف آن روزگار) آیین نامه دارد.
و تقلب ها و جرایم هر صنف را هم ذکر کرده و به محتسب ها آموزش داده که چه کنند تا با این تقلب ها مقابله کنند و حق مردم تضییع نشود!
|
|
|
|
|