جایزه اولاف پالمه برای پروین اردلان

جایزه اولاف پالمه برای پروین اردلان

پروین اردلان پارسال به دلیل تجمع در برابر دادگاه انقلاب مدتی بازداشت شد

در بیانیه مطبوعاتی بنیاد پالمه، از پروین اردلان به‌عنوان یکی از چهره های شاخص جنبش زنان یاد شده و از تلاش او در زمینه تبدیل خواست برابری حقوقی زنان و مردان به یک هسته مرکزی مبارزه برای دموکراسی در ایران تقدیر شده و آمده است: "پروین اردلان با وجود تهدید، آزار و پیگرد، با پشتکار و سرسختی به مبارزه برای دستیابی به آرمان هایش ادامه داده است. او و سایر زنان فعال جنبش، با اتخاذ شیوه هایی مبتکرانه، موجب افزایش حمایت از خواست برابری حقوقی شده اند. کمپین جاری یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز، یکی از این نمونه های موفق است."

در بیانیه مطبوعاتی بنیاد پالمه مطرح شده است که کمپین یک میلیون امضا باعث شده تا ابعاد اجتماعی و جغرافیایی جنبش زنان برای کسب آزادی های مدنی و حقوقی، گسترش چشمگیری بیابد.

پروین اردلان جایزه خود را روز ششم ماه مارس (شانزدهم اسفند) طی مراسمی به همین مناسبت دریافت خواهد کرد. خانم اردلان در گفتگو با بخش فارسی بی بی سی می گوید: "جایزه بنیاد اولاف پالمه تا به امروز به کسانی اعطا شده که فعالیت های اجتماعی و حقوق بشری داشته اند و من از این بابت خیلی خوشحالم که یکی از انتخاب های بنیاد پالمه هستم."

او ادامه می دهد: "فعالیت های من در حوزه زنان است و دلیل اصلی انتخاب من بخصوص برای فعالیت در کمپین یک میلیون امضا بوده است. به همین دلیل به عنوان یکی از فعالان کوچک جنبش زنان، امیدوارم چنین جوایزی کمک کند تا صدای برابری خواهانه زنان ما در جهان رساتر شود."

پروین اردلان، متولد سال ۱۳۴۵ و فارغ التحصیل رشته روزنامه نگاری در مقطع لیسانس و رشته مطالعات زنان در مقطع فوق لیسانس است.

او سال گذشته، همراه با سی و دو تن دیگر از فعالان حقوق زنان در پی تجمعی مسالمت آمیز در روز یکشنبه ۱۳ اسفند در برابر دادگاه انقلاب و در اعتراض به "برخوردهای امنیتی با فعالیت های مدنی" برای مدتی بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل و به سه سال زندان محکوم شد. اتهام وی از سوی منابع رسمی جمهوری اسلامی ایران، اقدام علیه امنیت ملی عنوان شد.

این فعال حقوق زنان، یکی از پایه گذاران مرکز فرهنگی زنان و از اعضای اولیه کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز است. او پیش از این، در نشریات مختلفی فعالیت کرده است. از جمله سردبیر نشریه اینترنتی "تریبون فمینیستی ایران" و عضو تحریریه مجله اینترنتی "زنستان" بوده است.

پروین اردلان، علاوه بر روزنامه نگاری در زمینه تالیف و تدوین کتاب نیز فعالیت کرده است. در این زمینه می‌توان به کتاب "سناتور" اشاره کرد که با مشارکت نوشین احمدی خراسانی در سال ۱۳۸۲ منتشر شده است و به فعالیت های مهرانگیز منوچهریان در زمینه مبارزات حقوقی زنان در ایران می پردازد.

به یاد نخست وزیر مقتول

	ترور پالمه اتفاقی استثنایی در تاریخ مدرن سوئد بود

جایزه اولاف پالمه، ۷۵ هزار دلار آمریکاست که از سال ۱۹۸۷ تا به امروز با هدف ایجاد تفاهم بین المللی و امنیت مشترک به افراد مختلف اهدا شده است. در میان این افراد، هم چهره های سیاسی معروف چون واسلاو هاول، رئیس جمهور سابق چکسلواکی، و کوفی عنان، دبیرکل وقت سازمان ملل متحد (که سال گذشته این جایزه را به طور مشترک همراه با مسعاد محمدعلی، وکیل مبارز سودانی که برای دفاع از حقوق بشر و استقرار صلح و امنیت تلاش های مستمری داشته است دریافت کرد) دیده می شود و هم نام تشکیلات دانشجویان برای سارایِوو در سال ۱۹۹۳.

بنیاد یادبود اولاف پالمه در سال ۱۹۸۷ به منظور پاسداشت تلاش های بشردوستانه اولاف خواکیم پالمه، نخست وزیر پرآوازه سوئد، و یک سال بعد از ترور او در سال 1986 تاسیس شد. جایزه این بنیاد در نخستین سال تاسیس، به دلیل مبارزه کارگران سیاه پوست اتحادیه معدن کاران آفریقای جنوبی برای رسیدن به حقوق برابر، در اختیار رهبر وقت این اتحادیه، کیریل رامافوزا، به عنوان نماینده این اتحادیه قرار گرفت.

از زمان تاسیس بنیاد یادبود اولاف پالمه تاکنون، یعنی طی ۲۱ دوره، افراد و سازمان های مختلفی موفق به دریافت این جایزه شده اند: کریل رامافوزا از آفریقای جنوبی (۱۹۸۷)، خاویر پرز دکوئیار دبیر کل سازمان ملل (۱۹۸۸)، واسلاو هاول از جمهوری چک (۱۹۸۹)، هارلم دسئیر و اس، او، اس راسیسم از فرانسه (۱۹۹۰)، سازمان عفو بین‌المل (۱۹۹۱)، آرزو عبدالله یوا از ارمنستان و آناهیت بایندر از آذربایجان (۱۹۹۲)، تشکیلات دانشجویان برای سارایوو (۱۹۹۳)، وی ینگ شنگ از چین (۱۹۹۴)، سازمان جوانان فلسطینی الفتح و سازمان جوانان لیبرال اسرائیل (۱۹۹۵)، بروس هریس، کازا آلیانزا از آمریکای مرکزی (۱۹۹۶)، سلیمه غزالی از الجزایر (۱۹۹۷)، سازمان گزارشگران مستقل یوگسلاوی سابق (۱۹۹۸)، کردو باکسی از سوئد (۱۹۹۹)، برایان استیونسن از آمریکا (۲۰۰۰)، فضل حسن عابد از بنگلادش (۲۰۰۱)، هنان اشراوی از فلسطین (۲۰۰۲)، هانس بلیکس از سوئد (۲۰۰۳)، لودمیلا آلکسیوا، سرگئی کووالیوف، آنا بولیتکوساکایا از روسیه (۲۰۰۴)، آنگ سان سو کی از برمه (۲۰۰۵) و کوفی عنان، دبیرکل وقت سازمان ملل متحد و مسعاد محمدعلی از سودان (۲۰۰۶).