منصور برمکی یکی از شاعران مطرح چند دهه اخیر کشورمان که به علت نارسایی کبدی از چندی پیش در بیمارستان فقیهی (سعدی) شیراز بستری شده بود، حدود ساعت شش صبح روز جمعه دوازدهم بهمن ماه درگذشت.
برمکی که شاعرزادهای پرورده در سرزمین شعرپرور شیراز بود، در سال 1319 در شهرضای اصفهان متولد شد. او که دبیر بازنشسته آموزش و پرورش بود، دارای چندین دفتر شعر است که در دوره پهلوی دو دفتر از اشعار او که از جمله اولین کارهای این شاعر گرانمایه هم بود، توسط ساواک توقیف شد و بعد از آن چند دفتر شعر دیگر از او چاپ و منتشر شد همچون «با گریههای ساحلی»، «فصل بروز خشم»، «ریشههای ریخته» و «دهان بیشکل پنهان».
از این شاعر گرانقدر چند دفتر شعر دیگر به یادگار باقی مانده که هنوز چاپ نشده است.
* در قابهای دریایی
آنجا که موجب خوانا برمیخاست
آواز گریه میخفت
* با ما صدای گریه رها بود
مادر، کنار حادثه
تنها
*وقتی پرونده میمرد
دست کبود مادر
از آبها بیرون بود