درمان چین و چروک پوست

درمان چین و چروک پوست

درمان چین و چروک پوست از مواد موضعی گرفته تا جراحی قابل انجام است. مناسب ترین روش برای هر کس با توجه به وضعیت پوست او، بودجه و نتیجه ی دلخواهی که مایل است به دست آورد تعیین می شود:

• ترتینوئین

• تزریقی

• کلاژن تزریقی

• پیلینگ

• برداشتن سطحی پوست

• برداشت پوست توسط لیزر

ترتینوئین A Retin (رتینوئیک اسید یا اسید ویتامین A)

Tretinoin یا  Renova دسته ای از ترتینوئین و ماده ای است وابسته، اما جدا از ویتامین. ترتینوئین پاسخ سلول های پوستی به فاکتور رشد را افزایش می دهد. ترتینوئین موضعی یکی از چند ماده ای است که اثرات ضد پیری روی پوست دارد و سبب کاهش چین و چروک و خشکی پوست می شود. ضخامت اپیدرمی پوست را افزایش داده و رسوب کلاژن را تحریک می کند.

معمول ترین اثرات جانبی ترتینوئین روی پوست، تحریک پوست است که می توان با استفاده صحیح از آن و غلظتی مناسب از فرآورده، آن را به حداقل رساند.

Botox

این روش همچنین به عنوان عصب برداری آرایشی شناخته شده است و تزریق Botox برای بهبود و برطرف کردن خط های نگرانی (اخم )، خط های خنده و دیگر خطوط و چروک های وابسته می باشد.

Botox واقعاً سم بوتولینیوم است و اساساً توسط چشم پزشک برای درمان انقباض عصبی پلک چشم به کار می رود. این ماده یک انتخاب عالی برای خط های پیشانی و اخم است (مخصوصا که عمودی بین ابروها ایجاد شده باشد) که با یک سوزن باریک به ناحیه مورد نظر تزریق می شود. این کار فعالیت عضلات پرتنش را که سبب چروک پوست شده اند، در حدود 5 روز کاهش می دهد و پوست را نرم می کند. اثر آن معمولاً حدود 6 تا 9 ماه طول می کشد، سپس می تواند تکرار شود.

واکنش آلرژیک به این ماده بسیار نادر است. در مورد خطر فلج عضلات مجاور که ممکن است سبب اختلال موقت بینایی شود و یا اثرات آرایشی ناخواسته داشته باشد، باید با یک متخصص پوست صحبت شود. میزان کمی از پایین افتادن ابرو نیز ممکن است، اتفاق بیفتد، اما این نیز با عدم درمان ناحیه ای که درست بالای قسمت ابرو وجود دارد، قابل پرهیز است. این روش به بیهوشی احتیاج ندارد.

پُرکننده های قابل تزریق : 

پرکننده های قابل تزریق کلاژن برای چین های دور لب استفاده می شود. جایی که Botox نتواند استفاده شود، برای تضعیف عضلات دهان یا گونه ها به کار می رود که این تأثیر را روی لبخند می گذارد. بنابراین بهترین درمان چروک های زیر پلک چشم (برای صحبت کردن) با پر کردن آنها توسط پر کننده های بافت های نرم (کلاژن معمولی) می باشد. این پرکننده ها ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با روش های سطحی پوست نظیر درمان لیزری یا روش های دیگر استفاده شوند.

اثرات جانبی شامل واکنش آلرژیک به کلاژن می باشد. بنابراین یک تست پوستی کوچک و یک انتظار 4 هفته ای الزامی است. اگر هیچ واکنشی اتفاق نیفتد، تزریق کلاژن می تواند انجام شود.

پیلینگ

کندن پوست به طور شیمیایی (پیلینگ) چین و چروک ها را برطرف کرده و رنگدانه ها را تغییر می دهد. خفیف ترین شکل، پیل های شیمیایی، گلیکولیک اسید (آلفا هیدروکسی) است که اغلب برای درمان مشکلات خفیف پوستی در اثر آفتاب استفاده می شود. در حالی که چین و چروک های عمیق تر و تیره تر و دانه های ناشی از تابش آفتاب با یک پیل شیمیایی TCA درمان می شوند. هر دوی این روش ها با به کار بردن یک ماده شیمیایی بر روی سطح پوست قابل انجام است. پیل های گلیکولیک، اغلب برای دستیابی به نتایج دلخواه احتیاج به استفاده مکرر دارند. فالیوهای اصلی اسیدهای گلیکولیک به خاطر توانایی شان برای پوسته پوسته کردن پوست است.

برطرف کردن لایه خارجی پوست، سلول ها را در لایه های پایینی (برای رشد و تقسیم) تحریک می کند، بنابراین بی نظمی های پوست را کم می کند. از این رو هر چه بیشتر، شما پوستتان پوسته پوسته شود، تقسیمات سلولی بیشتر در لایه های پایینی پوست اتفاق می افتد. هر چند که سلول های انسان طبیعی نمی تواند بی اندازه و نامحدود تقسیم شود. قرار گرفتن ناحیه تحت مداوا در معرض خورشید در چند هفته اول بعد از یک پیل شیمیایی، ممکن است سبب تغییرات پیگمانتاسیون برای پوست شود و پوست روشن تر یا تیره تر گردد. اغلب برداشتن پوست می تواند نتایج مشابهی با پیل های شیمیایی فراهم کند و در بعضی موارد درمان با برداشتن سطحی پوست توسط لیزر مناسب تر است.

برداشتن سطحی پوست

برداشتن سطحی پوست می تواند برای درمان چین و چروک ، جای جوش های سطحی و لکه های صورت به خوبی استفاده شود. در این روش از کریستال های کوچک آلومینیوم اکسید برای پاک کردن پوست و برطرف کردن لایه های سطحی و بی نظمی های سطحی پوست استفاده می شود. این روش هیچ دردی ندارد و حداقل قرمزی بعد از این روش معمولاً در عرض چند دقیقه یا ساعت ظاهر می شود.

برداشتن پوست توسط لیزر

برداشتن پوست به روش لیزری معمولاً به نام "لیزر پیل" نامیده می شود و یک لیزر کربن دی اکسید برای برطرف کردن نواحی آسیب دیده با لایه های پوست چروکیده استفاده می شود. این روش معمولاً روشی است که برای به حداقل رساندن ظهور خطوط، مخصوصاً خطوط نواحی دهان و چشم به کار برده می شود. برطرف کردن چروک ها با لیزرها معمولاً از 7 تا 10 سال به طول می انجامد، البته اگر از نور آفتاب پرهیز شود. اثرات جانبی شامل تورم و ناراحتی موقت می باشد. همچنین ممکن است حساسیت به نور، صورتی شدن پوست خطراتی شامل سوختگی یا جراحات جای جوش و عفونت ویروسی و دیگر عفونت ها ایجاد شود.

روش های دیگر :

روش های دیگر برای کاهش چروک پوست که رایج هستند شامل استفاده از استروژن ها، مصرف ویتامین C و انجام ورزش های صورت می باشد.