ماجراهای علی دایی از زبان علی دایی

ماجراهای علی دایی از زبان علی دایی

علی دایی درباره طلسم شدن تیمش، علاقه اش به کار مدیریتی در ایران و ... توضیحاتی ارائه داد.

به گزارش «فردا»، علی دایی در گفتگو با همشهری جوان زبان به انتقاد گشود و از برخی بی مهری ها که به وی شده است شکوه کرد. وی در این گفتگو به مقایسه تفاوت رفتاری جامعه ایرانی و آلمانی می پردازد و می گوید: شما نمی‌توانید من را با بکن‌بائر یا پلاتینی مقایسه کنید. یک آلمانی متحد می‌شود تا بکن‌‌بائر را بکن‌بائر بکند؛ برایش کلاس می‌گذارد، امکانات دیگر را فراهم می‌کند و به طور کلی همه دست به دست هم می‌دهند با بکن‌بائر را بسازند. متاسفانه ما در مملکت خودمان دست به دست هم می‌دهیم که امثال علی‌ دایی را خراب بکنیم. به خاطر این اصلاً به این چیزها فکر نمی‌کنم. شما اصلاً بکن‌بائر و پلاتینی را با دایی مقایسه نکنید. علی دایی اگر کوچک‌ترین ضعفی داشته باشد مطمئن باشید که محوش می‌کنند. امثال من باید با خیلی چیزها بجنگند اما فرانسه همه دست به دست هم می‌دهند تا یکی مانند پلاتینی به جامعه بین‌المللی معرفی شود.

وی ادامه داد: برای اولین بار در تاریخ کشورمان یک ایرانی به مراسم قرعه‌کشی جام جهانی دعوت شد اما متاسفانه به آن صورت بها داده نشد یا همان دفعه که من رفتم سوئیس و جایزه بهترین بازیکن ساحلی دنیا را دادم حتی یک نفر به آن اشاره نکرد. شوخی نیست، یک ایرانی رفته است و بین چند نفر آدم مشهور، جوایز بهترین‌های فوتبال دنیا را اهدا کرده. این 5 نفر پله، بکن‌بائر، ماتئوس، چاپیوسات و علی‌ دایی بودند. آیا کسی اشاره کرد یا به آن پرداخت؟

آن روز تمام دنیا مراسم را پخش مستقیم می‌کنند اما خانواده من باید از کانال ترکیه مراسم قرعه‌کشی را ببینند. ببخشید، بعد از مراسم می‌گویند چرا علی دایی رفته آنجا کراوات زده؟ به نظر من علی دایی باید در میادین بین‌المللی کراوات بزند. چرا نمی‌گویید که تمام دنیا انگشتر عقیق دایی را نشان می‌داد؟ لابد به خاطر اینکه من شیک رفته‌ام باید این حرف‌ها زده شود؟ اما من به خاطر اینکه ایرانی هستم، دوست دارم شیک باشم. از این بهتر هم اگر بتوانم، مطمئن باشید می‌پوشم و می‌روم چون می‌خواهم نشان بدهم آن چیزهایی که آن‌ها راجع به ایران فکر می‌کنند اشتباه است. اما متاسفانه بعضی از ما افکار خرابی داریم. اگر دایی در جامعه بین‌المللی پیشرفت کند و بزرگ شود، به قرآن قسم ایران بزرگ شده است. ما چوب این را می‌خوریم که در هیچ جا مثل فیفا و ای‌اف‌سی نفوذ نداریم و تو سر و کله هم می‌زنیم.

علی دایی درباره علاقه اش به کار اجرایی و مدیریتی در ایران گفت: من خودم عاشق مربیگری هستم اما اگر بخواهم کار مدیریتی بکنم، مطمئن باشید بیرون از ایران می‌کنم؛ آن هم در سطح فوتبال چون آدم سیاسی‌ای نیستم. در ایران اگر یک روز رئیس فدراسیون بشوی باید سیاسی باشی. چون من آدم سیاسی نیستم و دوست ندارم وارد سیاست شوم و اصلاً از سیاست سر در نمی‌آورم، نمی‌توانم در ایران در سطح مدیریت فعالیت کنم. اما اگر یک روزی بشود دوست دارم رئیس ای‌اف‌سی هم بشوم. چرا یک ایرانی رئیس ای‌اف‌سی نشود؟

سرمربی تیم سایپا درباره اخباری مبنی بر اینکه وی معتقد است تیمش طلسم یا جادو شده است گفت: در مدت ضعف تیم، متاسفانه خیلی از مسائل را مطرح کردند در روزنامه‌ها؛ از جادوگر، طلسم، سحر و فلان ... مهم نحوه پرداختن به موضوع است. والا خود من به جادو اعتقاد دارم چون در قرآن هم آمده که‌ «هذا سحر مبین» و متاسفانه بعضی‌ها به این کارها دست می‌زنند و این قبیل کارهای آنها شیطانی است. در این مدت من اعتقادم به خدا را قوی‌تر کردم. خدا را شکر،‌ توانستم از این مسائل که تیم جادو شده است بیرون بیایم. قبل از آن مدام در فکر می‌رفتم که خدایا مگر می‌شود تو نخواهی و کسی جادو بکند؟! اما نزدیک شدن به خدا خیلی به من کمک کرد و من را به خودم آورد. همین نزدیک‌تر شدن به نظرم کارمان را درست کرده و تیم‌مان از این رو به آن رو شد.

وی درباره علت تسبیح به دست گرفتنش در بازی های اخیر گفت: من به خاطر اینکه آرامش پیدا کنم تسبیح در دست گرفته بودم و صلوات می‌فرستادم و به نظر من آدم باید خودش را با اعتقادات قبلی و دینی‌اش تقویت کند نه اینکه برود دنبال کارهای شیطانی. اینجا به من ثابت شد اگر خیلی‌ها هم کارهای شیطانی بکنند، آدم می‌تواند با قوی کردن اعتقادات‌ خودش بر خیلی چیزها فائق بشود. آدم با اعتقادات‌اش می‌تواند هزار تا جادو را هم خنثی بکند و اگر راه مستقیم را برود به خیلی چیزها می‌رسد. سحر و جادو شاید مقطعی جواب بدهد اما همیشگی نیست.

علی دایی درباره صحت و سقم اخبار مربوط به دیدارش با آیت الله العظمی بهجت گفت: یک روز رفتم پیش آیت‌الله بهجت و اصلاً صحبت‌هایی که ایشان با من کرد، یک اعتماد به نفس و یک قوت قلب بزرگی به من داد که وقتی دوباره به تمرینات آمدم، می‌دانستم این بار موفق می‌شوم چون بعضی صحبت‌هایی که کردند سبب شد اعتقادم بیشتر شود. فکر می‌کنم زمانی که آدم به اصل رو بیاورد می‌تواند در همه چیز موفق بشود. این مسائل، من را به خودم آورد. شاید یک خرده از خودم دور شده بودم و این جریان من را برگرداند به همانی که می‌بایست باشم و خدا را شکر می‌کنم .