آقای وزیر کشور ! مردم توقع خدمت دارند

جدیدا رسم شده است وقتی خبرنگاری از مسئولین در مورد کم و کسری ها در حوزه مسئولیت آن ها می پرسد حضرات به قول سینما گران فلاش بک می کنند به یکی از وضعیت های مشابه در دولت های سابق و اسبق تا وضعیت پیش آمده   لاحق را به نوعی پوشش داده و خود را از زیر بار چالش خارج نمایند . تا چندی قبل طاغوت و امریکا مقصر اصلی شناخته می شدند حالا خاتمی و هاشمی .

داغ ترین نمونه و شاهد بر این مدعا سخنان جناب پور محمدی وزیر محترم کشور است که وقتی از ایشان راجع به قطع گاز در بسیاری از استان ها و هجوم مردم به نانوایی ها و قطع آب و برق در بعضی از شهر ها و مناطق سوال می شود جناب ایشان برف 3 سال پیش   رشت را  یاد آوری می کنند و این که مردم در آن شرایط چگونه گرفتار کمبود ها و نارسایی های خدمات شهری شده بودند .

راقم این سطور لازم می دانم به چند نکته در این خصوص اشاره کنم :

1- مگر ملاک خوب بودن و یا خدای نا کرده بد بودن و مبنای سنجش و داوری در مورد نحوه عملکرد دولت چگونگی عملکرد و مدیریت دولتمردان در دولت های قبل است که فوری با ذکر چند نمونه از آن دوره بر نواقص موجود سر پوش می گذارند ؟ اگر این گونه باشد تکلیف   حرکت روبه جلو و ایجاد تحول و تحقق ترقی در حوزه های مختلف چه خواهد شد ؟ اگر ملاک کارنامه قبلی ها بود که مردم به همان طیف در تیر 84 رای داده بودند .

2- ما برف 3 سال پیش رشت از یادمان نرفته و امیدواریم  آقای پور محمدی هم شعار های انتخاباتی در انتخابات ریاست جمهوری دولت نهم   که شاه بیت آن حول نا کار آمدی دولت اصلاحات در بسیاری از زمینه ها و از جمله عرصه معیشتی ملت دور می زد را از یاد نبرده باشند  ؟ بر همین قطع آب و برق و خصوصا گاز عده ای که اکنون خود دستی بر آتش کار اجرا دارند کم خرده می گرفتند و آن را   به سوء مدیریت و ناتوانی و عدم لیاقت کسانی که در راس امور بودند نسبت می دادند؟ آیا حالا که بنا بر مقایسه امروز با دیروز است بهتر نیست نقبی هم به نقد هایی که در موارد مشابه و مبتلابه   از دولت دیروز می شد بزنیم و عمل امروز خود را با قول دیروزمان در دو کفه سنجش و داوری بیطرفانه و منصفانه بگذاریم تا بفهمیم خدا وکیلی خودمان چند مرده حلاج بوده ایم ؟

3- چرا در تطبیق حال با گذشته با روش یک بام و دو هوا عمل می کنیم ؟ خدمات ویژه و به موقع شهر داری تهران را این روز ها میلیون ها شهر وند در بلد کبیره تهران شاهد و ناظر بودند . همگان به عینه دیدند شباهنگام که برفی سنگین چادری سفید و قطور بر سر شهر می کشید و در خواب ناز خفته بودند چگونه   در سرمای بیش از 10 درجه منفی کارکنان خدوم و زحمتکش شهر داری با کاروان های ماسه و نمک در کوچه پس کوچه ها و خیابان ها و بزرگراههای  این کلان شهر بسیج شدند تا شهر زیر پای تهرانی ها یخ نزند و گام های چابک حتی یک کودک و قدم های خسته ولو یک پیر مرد و پیر زن بر سطح آن نلغزد . خوب بود حالا که بنا بر کنار هم گذاشتن و سنجش حال با گذشته است آقای وزیر کشور این یک قلم را هم با مشابه آن در قبل ! مقایسه می کردند و حق مطلب را در این خصوص هم ادا می فرمودند .

4- بارها امثال بنده از امثال وزیر محترم کشور که علاوه بر دولتمرد بودن شریعتمدار هم هستند شنیده و از آن بزرگواران آموخته ایم که باید امروز ما از دیروزمان و فردای ما از امروزمان بهتر باشد تا بتوانیم   در مسیر رشد و اعتلا گام برداریم . پرسش این است که آیا این گونه قیاس ها با آن آموزه ها همخوانی دارد ؟! اگر ما همه چیز را با گذشته بسنجیم که فاتحه کمال مطلوب و نیل به آن خوانده است . آیا اگر دولتی در گذشته کم کاری کرد باید ما هم کم کاری خود را بخاطر آن توجیه کنیم ؟

مردم توقع خدمت دارند . آن ها نمی خواهند کارنامه کسی را تصحیح کنند که به جای پاسخ روشن به آن ها با این قبیل گریز زدن ها به سابق به توجیه اعمال خود می پردازیم . اگر بنا بود همان آش و همان کاسه باشد و در بر همان پاشنه بچرخد که انتخابات در تیر 84 به گونه ای دیگر رقم می خورد .