عابدزاده شدن رویایی که ناکام ماند؛جستجو در بازار بی رونق گلر

عابدزاده شدن رویایی که ناکام ماند؛جستجو در بازار بی رونق گلر

دروازه بانهای متوسط هرگز دوست داشتنی نبوده و نیستند. حتی آنانی که یک بازی در میان نقش ستاره و پاشنه آشیل بازی می کنند هم چندان با اقبال عمومی مواجه نمی شوند.
دروازه بان باید تاثیرگذارترین و کلیدی ترین بازیکن یک تیم باشد که در آن صورت بسرعت به محبوب ترین شخصیت میان تماشاگران تبدیل می شود و اگر در حد یک فوق ستاره ظاهر نشود هیچکس به افتخار او نمی ایستند و هورا نمی کشد. این گونه است که آلن شیرر اسطوره نیوکاسل می نویسد: «ستاره های زیادی به باشگاه آمدند و رفتند. هیچکدام موفق نشدند ذره ای از محبوبیتی که من بین هواداران داشتم را به دست بیاورند، اما اعتراف می کنم وقتی «شی گیون» ایرلندی آمد و داخل دروازه ما ایستاد، اوضاع تا حدودی تغییرکرد. او دروازه بان فوق العاده ای بود و طولی نکشید که آمار فروش پیراهن و پوسترهایش به من نزدیک شد»
لیگ برتر فوتبال ایران از نعمت دروازه بانهایی که با تواناییهای نامتعارفشان مخاطب را مسحور کنند، محروم است. گاهی جرقه هایی دیده می شود و گاهی هم آتشهایی برافروخته به سرعت رو به سردی می روند.
زمانی خیلی ها رؤیای احمد رضا عابدزاده شدن داشتند اما نه تنها هیچیک او نشد، بلکه حالا دیگر هیچ بهانه و انگیزه ای برای تولید پیراهن های شماره یک در شمارگان بالا وجود ندارد.
* مهدی واعظی: چابکی و رفلکس های ناگهانی و انفجاری فوق العاده اش در حد یک دروازه بان بین المللی است، اما همیشه باید درصدی از احتمال را برای رها شدن توپهای فوق آسان از دستان او قائل شد.
* حسن رودباریان: وقتی روز او باشد بعید است توپ از خط دروازه اش عبور کند، اما مشکل اینجاست که روزهای او بشدت انگشت شمارند و هرگز نمی توان زمان فرارسیدن آن را حدس زد.
* فرشید کریمی: «امیرعابدینی» معتقد بود اگر اندکی از نبوغ برادرش را داشته باشد، خیلی زود به شماره یک تیم ملی تبدیل می شود. او برای کشف این استعداد ریسک کرد. آیا واقعا استعدادی وجود داشت؟
* علیرضا حقیقی: گلر چهارم پرسپولیس بودن هیچ شانسی را برای درخشش او باقی نمی گذارد. یک روز پنالتی علی دایی را گرفت و هنوز با همین تک خاطره زندگی می گذراند.
* وحید طالب لو: دو ویژگی کاملاً متضاد دارد. اولاً اینکه سخت گل می خورد و دوم اینکه آسان ترین گلها را می خورد. همه چیز به 20 دقیقه ابتدای بازی بستگی دارد. اگر خوب توپ بگیرد همین طور تا دقیقه 90 ادامه می دهد، اما درغیر این صورت ....
* میثاق معمارزاده: اندامی دارد که انگار برای دروازه بانی تراشیده شده. شاید اگر بیشتر میدان ببیند، امیدواریهای جدید و جدی تری را به وجود بیاورد.
* رحمان احمدی: شموشک، سایپا، تیم ملی، سایپا و شاید دوباره شموشک.
* سامان صفا: به عنوان دروازه بان اول پاس همدان آن قدر پراشتباه کار کرد که اگر لیست پاس، جای خالی داشت قطعاً بگوویچ یکی از بازیکنانش را برای جذب یک دروازه بان خارجی سر به نیست می کرد.
* ساندرا تومیچ: در بیابان، لنگه کفش کهنه غنیمت است.
* حسین آشنا: ستاره در فجر سپاسی، فوق العاده معمولی بیرون از فجرسپاسی، این تراژدی برای خیلی از شاگردان غلام پیروانی اتفاق افتاده.
* کورش مرادی: پیکان با حضور او همیشه باید دو گل از حریف جلو باشد، چون درغیر این صورت بهترین نتیجه برای آنها مساوی خواهد بود.
* گئورگ کاسپاروف: از معدود گلرهای با کیفیت خارجی که به ایران آمده اند. روحیه بالا، قد و قامت مناسب، IQ استاندارد و واکنشهای سریع و به موقع. شاید اگر در تیمی جز راه آهن بازی می کرد تا امروز بارها پیشنهاد پذیرش تابعیت ایران را دریافت کرده بود.
* مهدی ثابتی: وقتی چند موقعیت مسلم گل را مهار می کند باید نگران باشیم. چون تجربه ثابت کرده که درآن بازی حتماً یک گل بد می خورد.
* شهرام مهربان: روان شناسان معتقدند ظاهرمناسب یکی از ملزومات جدی- و البته نه کافی- کسب موفقیت است.
* المیر تولیا: با یک خط دفاعی خوب دروازه بانی مطمئن است، اما بدون یک خط دفاعی محکم نمی توان از او انتظار معجزه داشت.
* رضا حاج اسبویی: ضرباتی که به مرکز دروازه زده می شود را مال خود می کند. اما امان از مهاجمانی که گوشه دروازه را نشانه می گیرند.
* حمیدرضا بابایی: تعداد مسابقاتی که پیروزی یک تیم مدیون درخشش او بوده است، کم نیست. بابایی اگر کمی ادا و اطوار بیشتری داشت به موفقیتهای بیشتری می رسید.
* محسن سالاری: فیروز کریمی مقابل پرسپولیس به او بازی داد و پس از پایان مسابقه مجبور به عذرخواهی شد.
* حسن حوری: با توجه به اینکه دروازه بانی جزو 10 دغدغه اول زندگی اش نبوده باید بابت همین کیفیت هم به او تبریک گفت.
* محسن معصومی: قاسمپور یک بار بین بد و بدتر، بدتر را انتخاب کرد و تاوانش را پس داد.
* مسعود غلامعلی زاد: با در نظر گرفتن امکاناتی که دارد، فوق العاده است. اگر هیکل، چهره و کاراکتری مثل عابدزاده داشت بی شک به مراتب بهتر از او می شد.
* حسنی صفت: وقتی یک مربی جوانگرا مثل احمد زاده، غلامعلی زاد را ترجیح می دهد؛ یعنی کار خیلی خراب است.
* ساشا ایلیچ: بیشتر گلرهای دنیا از دفع شوتهایی که به محل تلاقی تیرهای دروازه زده می شود، عاجزند. اما اگر قرار باشد ساشا این توپها را مهارنکند دیگرهیچ توپی برای گرفتن او باقی نمی ماند.
* مارتین رائول: تجربه نشان داده در برق شیراز گلرخوبی بودن تقریباً محال است. مارتین رائول اما درفصل جاری یکی، دو بار این غیرممکن را ممکن کرده.
* ساشا مکانی: نهایت پیشرفت او را می توان در حد یک دروازه بان متوسط رو به بالا تخمین زد. البته به قول غلام پیروانی به شرطی که موهایش را درست آرایش کند و ریش لنگری نگذارد.
* عباس محمدی: در یک قدمی تیم ملی کمین کرده است. بهترین اتفاق سالهای اخیر دروازه بانی ایران که در مرحله حساس «به ثمر نشستن» به سر می برد.
* حسن سواری: می گفتند دروازه بان خوبی است، چون تیمهای حریف جرأت ترک زمین خودی و حمله به دروازه سپاهان را نداشتند.
* مسعود همامی: آرمناک را نیمکت نشین کرد نگاهها به او معطوف شد. یک درخشش یکی، دو ماهه که حتی نمی توان آن را به جرقه تعبیر کرد.
* محمد باقر صادقی: جوان حق اشتباه دارد. خدا این جوانی را از صادقی نگیرد.
* عباس قاسمی: دیگر خبری از اصفهانی هایی که معتقد بودند او می تواند شماره یک تیم ملی باشد، نیست.
* عیسی اندوی: ذوب آهن می توانست با او بحران را پشت سر بگذارد. حداقل اینکه نیمی از دروازه را پر می کند و احتمال گل شدن توپ را به 50 درصد کاهش می دهد.
* ارشاد یوسفی: وقتی یک دروازه بان ستاره تیمی با مختصات شیرین فراز می شود، یعنی قابلیت بالایی دارد. یوسفی سالهای خوبی را روی نیمکت سایپا به هدر داد.
* سید مهدی رحمتی: درباره شایستگی یا ناکارآمدی او هنوز شک و تردیدهای زیادی وجود دارد. یک بهزاد غلامپور معاصر که یک روز فوق العاده است و روز بعد وحشتناک.
* نادر غبیشاوی: در استقلال اهواز لقب نابغه را به او دادند. نابغه امروز ذخیره شهاب گردان است که کسی وقتش را برای ساختن لقب برای او تلف نمی کند.
* شهاب گردان: خداداد عزیزی درباره او می گوید:« اگر در یک بازی سه گل بد بخورد ناراحت کننده است، اما دو تا اشکالی ندارد.»
* ابراهیم میرزاپور: روزگاری دروازه بان تیم ملی بود. اما امروز حتی از چارچوب دروازه استیل آذین لیگ یکی فرار می کند.

مونا پرسپولیسی - ایران - تهران عشق منه احمد رضا.قربونت بشم ... جمعه 16 آذر 1386

مهدی - ایران - تهران مثل احمدرضا عابدزاده دیگر متولد نخواهد شد و مقایسه دروازه بانهای مذکور با عقاب آسیا کار کاملا اشتباهی است. انشاا... این ملت قدر احمد رضا عابدزاده را بدانند و هیچوقت فراموشش نکنند. به امید روزی که عابدزاده در صدر تیم پرسپولیس و تیم ملی باشد. جمعه 16 آذر 1386

ایرانی - المان - دوسلدورف عابد زاده یادش واقعا بخیر.سالها خیالمون از بابت دروازه بان راحت بود.من سنم قد نمی ده ولی میگن از حجازی هم بهتر بود.کاپیتان همیشه دوست داریم.زنده باشی.بچه محل.البته حجازی هم بجه محله. جمعه 16 آذر 1386

سعید - ّایران - ارومیه احمد عابدزاده هنوز هم پوسترت بالائه سرمه.عقاب اسیا با ماست.قرمزته جمعه 16 آذر 1386

حمید - ایران - تهران روز خداحافظی عابدزاده در ورزشگاه بودم و گریه کردم! شنبه 17 آذر 1386

مسعود - ایران - دزفول دوست دارم عابدزاده ی عزیز =قرمزته شنبه 17 آذر 1386

رامتین - ایران - انصافا عابدزاده دروازه بان رویایی ماست من هرگز خاطرات مسابقات تیم ملی ایران را با عابدزاده فراموش نمی کنم یادش بخیر هنگام زدن پنالتی آنقدر بالا و پایین می پرید که زننده پنالتی پاک روحیه خود را از دست می داد !! یکشنبه 18 آذر 1386

پژمان - فرانسه - پاریس در اولین بازیهای ملی عابدزاذه مقابل کویت سال 66 او به تنهایی 11 گل را نجات داد.یادت بخیر عزیزم یکشنبه 18 آذر 1386

رامین - ایران - نقطه مقابل او علی دایی است که با وجودی که زحمت زیادی برای تیم ملی کشیده اما آنقدر مغرور است که دارد تبدیل می شود به منفورترین بازیکن تیم های ملی فوتبال !! قربونش برم یک باخت تیمش بدهد هم که کم مانده به داور فحش ناموسی بدهد. فهم و سواد به تحصیلات و رکورد نیست !!! دوشنبه 19 آذر 1386

مصطفی - ایران - سیستان عقاب همیشه جاودانه خواهد ماند دوشنبه 19 آذر 1386