جنگ نه پیام صدها مادر ایرانی به مسئولان ایران

جنگ نه پیام صدها مادر ایرانی به مسئولان ایران

سایت اینترنتی مادران صلح

پانصد و بیست مادر این نامه را امضا کرده اند که تعداد قابل توجهی از آنها خانه دار هستند، اما در میان این افراد پزشک، مدرس، محقق، هنرمند، روزنامه نگار، مدافع حقوق بشر، کارمند و بازنشسته نیز دیده می شود.

سایت اینترنتی مادران صلح همچنین فهرستی از سیصد امضاکننده دیگر این نامه را منتشر کرده و خبر داده که امضای آن همچنان ادامه دارد.

در نامه صدها مادر طرفدار صلح آمده: "ما مادران صلح می خواهیم با این نامه نگرانی عمیق خود را از وضعیت بحرانی کشورمان اعلام کنیم ... موضعگیری ها و اقدامات برخی از مسئولان کشور، به آمریکا کمک کرده تا بهانه لازم را برای القای اتهامات خود مبنی بر خطرناک بودن ایران و مسلمانان برای جهانیان، به دست آورد. این در حالی است که تاوان گفتار و رفتار نسنجیده را ملت ایران و فرزندان ما می پردازند."

امضاکنندگان این نامه با اشاره به آرایش ناوهای آمریکایی در خلیج فارس می گویند: "نمی توان در چنین موقعیت حساسی که دوران زمینه چینی آمریکا قبل از حمله به عراق را تداعی می کند، به بهانه حفظ امنیت ملی، ... از مردم صلح طلب و عدالت خواه با هر مذهب و قومیتی خواست که سکوت کنند."

دغدغه ای که در این نامه آمده، دغدغه ای است که در ظرف چند ماه اخیر شدت گرفته است. نظری خوشبینانه را مطرح می کردند که همه چیز تحت کنترل است و بزودی همه مسائل در میز مذاکره حل می شود اما متاسفانه این گونه نشده؛ بنابراین حق است که ما بترسیم.   شهلا لاهیجی، از امضاکنندگان نامه سرگشاده مادران صلح

مادران طرفدار صلح و حامیان آنها می گویند که به خود این حق را می دهند تا "در برابر سیاست های تنش زا این سوال را مطرح کنند: اگر پرونده هسته ای امری است مربوط به همه ایرانیان و سرنوشت فرزندان ما را رقم می زند، چگونه ما حق اظهار نظر مستقیم در این باره را نداریم؟ موضوعی که می تواند بر امنیت و سرنوشت ما و فرزندانمان تاثیر گذار باشد."

شهلا لاهیجی، مدافع حقوق بشر در ایران و از امضاکنندگان این نامه، در گفتگو با بخش فارسی بی بی سی گفت همصدا شدن مادران برای ابراز نگرانی و احساس خطر در مورد جنگ و احتمال بروز آن، پدیده جدیدی نیست: "اگر به خاطر داشته باشید در یک مقطع از زمان مادران فلسطینی و اسرائیلی همصدا به ادامه خونریزی و خشونت در این منطقه معترض شدند. آنها به مسئولان دو طرف گفتند جنگ و درگیری بس است. ما می خواهیم زندگی کنیم."

خانم لاهیجی به "روزهای تلخ" جنگ هشت ساله ایران و عراق اشاره می کند و می گوید مادران و زنان، به ویژه آنهایی که در کشوری زندگی می کنند که هنوز زخم جنگ تازه است، "این حق را دارند که اگر احساس خطر می کنند، واکنش نشان بدهند."

این فعال حقوق بشر که از جمله مادران امضاکننده این نامه سرگشاده است می گوید که از تحریم های اقتصادی بزرگتر و قرار گرفتن ایران در یک جنگ نابرابر بیم دارد "چون هر تحریم اقتصادی منجر به نابسامانی اقتصادی خانواده می شود و بخش عمده این فشار را زن خانواده متحمل می شود."

خانم لاهیجی در پاسخ به این سوال که برنامه مادران صلح پس از امضای این نامه سرگشاده چیست، گفت: "مادران صلح نه تشکل است نه حزب و جناح و دسته. مادران صلح جریان گسترده ای است از مادران که به تازگی اعلام موجودیت کرده است. دغدغه ای که در این نامه آمده، دغدغه ای است که در ظرف چند ماه اخیر شدت گرفته است. نظری خوشبینانه را مطرح می کردند که همه چیز تحت کنترل است و بزودی همه مسائل در میز مذاکره حل می شود اما متاسفانه این گونه نشده؛ بنابراین حق است که ما بترسیم."

مادران صلح، در سایت اینترنتی خود آورده اند که "گروهی از مادران ایرانی هستند که پس از صدور بیانیه ای که در جلسه مطبوعاتی کانون مدافعان حقوق بشر قرائت شد، در روز 14 آبان ماه 1386به عنوان گروه مادران صلح اعلام موجودیت کرده اند."

مادران صلح در بخشی از بیانیه خود آورده اند: "ما از آن رو خود را مادران صلح نامیده ایم که نه تنها مخالف جنگیم، بلکه امنیت و آسایش شهروندان را می طلبیم و به هر آنچه امنیت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی ما و جوانانمان را تهدید کند، اعتراض داریم."