گزارش یک روزنامه نگار آلمانی از بازگشت مهدوی کیا

گزارش یک روزنامه نگار آلمانی از بازگشت مهدوی کیا به آرایش فیکس اینتراخت فرانکفورت

اینتراخت فرانکفورت چهاردهمین بازی در بوندس لیگا را با شکست سنگین خانگی برابر اشتوتگارت تمام کرد. دیداری که برای فریدهلم فونکل سرمربی فرانکفورت یک بهانه برای شادی داشت؛ بازگشت مهدی مهدوی کیا به ترکیب اصلی اینتراخت پس از مدت ها دوری از زمین. مردی که به آهستگی زمین تمرین را ترک می کند، زمانی مرد سال آسیا بود و هنوز هم در ایران قهرمانی ملی به شمار می آید. مهدی مهدوی کیا مرد کوتاه قامتی است، آهسته گام برمی دارد و همواره سر به زیر می اندازد و در نهایت راهی رختکن می شود. یک ساعت بعد این بازیکن 30 ساله که تازه از زیر دوش بیرون آمده است در میدان اصلی حاضر می شود، در حالی که یکدست مشکی پوش شده است. او با همه به گرمی دست می دهد و با صدایی آرام و آهسته صحبت می کند. او می گوید؛ «بله، ما می خواهیم در همان بالای جدول بمانیم.» فرانکفورت اکنون در مکان دهم بوندس لیگا جای دارد اما اگر بخواهیم روراست باشیم، مهدی مهدوی کیا سهم زیادی در این سقوط ندارد. این مرد که هم اکنون بیش از یکصد بازی ملی برای وطنش انجام داده، پیش از آغاز فصل به عنوان بازیکن آزاد از هامبورگ به اینتراخت فرانکفورت پیوست. در شمال دیگر نخواستند قرارداد او را تمدید کنند و چند هفته بعد فریدهلم فونکل سرمربی اینتراخت بی آنکه هیچ غروری در صدایش نهفته باشد، گفت؛ «باشگاه های دیگر کشته و مرده او بودند، با این وجود ما او را به چنگ آوردیم.»

ده بازی بدون گل

فونکل با حضور مهدوی کیا در سمت راست و آلبرت اشترایت در سمت چپ به دو بازیکن قدرتمند کناری امید بسته است. با این حال کارنامه کاری مهدوی کیا در میدان بازی چندان پربار نیست. او ده بازی برای اینتراخت کرده، 715 دقیقه در میدان حضور داشته و در این مدت هیچ گلی برای تیمش به ثمر نرسانده و در ارسال پاس گل هم ناکام بوده است. با این همه فونکل می گوید؛ مهدی با تجربه اش به یاری ما آمده است. هرچند مسابقات جام ملت های آسیا، باعث شد او تمرین های آماده سازی پیش از فصل اینتراخت را از دست بدهد. البته او در روزهای بعد پارگی عضله و آسیب دیدگی دیگری را هم تجربه کرد که به ضررش تمام شد. با این اتفاقات او به تمرینات تیم برگشت و حتی گفت؛ «دوست دارم همیشه از ابتدای بازی به میدان بروم.» او صد متر را در یازده ثانیه می دود. بسیار تکنیکی است و ارسال های خوبی هم دارد. اما زمانی که «پاتریک اکس» در ابتدای فصل آسیب دید، این بازیکن ایرانی به دفاع کناری در خط دفاع چهار نفره رفت. او در تیم ملی ایران و هامبورگ در همین پست بازی کرد و حتی منتقدان می گویند او در این پست کارایی دارد. با این حال خود او می گوید؛ «در کارهای هجومی احساس بهتری دارم.»

زندگی خانوادگی در زاخسن هاوزن

مهدوی کیا در آلمان تنها به عنوان گلزن شناخته شده نیست. تماشاگران فوتبال در هامبورگ به سرعت او را در قلب خود جای داده بودند و هشت سال تمام استارت های او در سمت راست را با فریادهای ممتد «مهدی» همراهی می کردند چرا که او فردی است که می دود و مبارزه می کند. خود مهدوی کیا می گوید؛ «وداع از هامبورگ برایم روز تلخی بود ولی در فوتبال حرفه یی باید بتوان هر چه زودتر همه چیز را به فراموشی سپرد. زمان به سادگی سپری شد.» مهدوی کیا از نه سال پیش در آلمان بازی می کند. شش ماه پس از جام جهانی 1998 در فرانسه باشگاه بوخوم با او قرارداد بست. مهدوی کیا پس از آن رقابت ها پس از مایکل اوون، دنیلسون و تیری آنری چهارمین پدیده تورنمنت بود. گل او در بازی با امریکا برای مردم کشورش حکم مرگ و زندگی را داشت اما در بوندس لیگا اوضاع به گونه یی دیگر بود؛ «سرزمینی تازه، زبانی جدید و فوتبالیست های ناشناخته.» مهدوی کیا می گوید؛ «بسیار دشوار بود. ما با بوخوم تقریباً در تمام بازی ها بازنده بودیم و سقوط کردیم.» در آن سال ها مهدی هرگز نمی خواست از آلمان دور باشد؛ «اینجا وطن دوم من شده بود.» و این بر خلاف تعارف های کلامی است که بازیکنان فوتبال به زبان می آورند. پیش از شروع فصل او پیشنهادهایی از خارج از آلمان هم داشت اما دختر 8 ساله اش می بایست به مدرسه یی آلمانی برود. مهدی هم اکنون با او و همسرش در «زاخسن هاوزن» زندگی می کند. او می گوید به زندگی در شهر جدید عادت کرده است. مردم بسیار مهربان هستند و چیزهای تازه زیادی برای کشف کردن وجود دارد. او دو سال پیش به خاطر رخدادهای زندگی شخصی اش در تیررس مطبوعات زرد قرار گرفت و از آن پس کمی محتاط تر از سال های گذشته شد.

مفصل ها دوباره تحمل می کنند

مهدوی کیا چند هفته پیش همبازیانش در اینتراخت فرانکفورت را به یک رستوران ایرانی برد. پیش خدمت ها بشقاب های برنج و گوشت را سرو می کردند. تلویزیون آلمان در آن شب مسابقات لیگ قهرمانان را پخش می کرد. مهدی در جایی اعتراف کرده بود که بهترین های دنیا در آنجا بازی می کنند. در سپتامبر سال 2000 هم زمانی که هامبورگ پس از گذشت یک ساعت از زمان بازی 3 بر یک از یوونتوس تورین عقب افتاده بود، این ایرانی زننده گل دوم تیم بود. یک پنالتی برای تیمش گرفت و زمینه ساز تساوی 4-4 تیمش بود؛ «چنین خاطره هایی هرگز از یاد نمی روند.» او برای همین فوتبالیستی حرفه یی شد و الان قراردادش با اینتراخت تا تابستان 2010 اعتبار دارد. مهدی در بازی با دورتموند از دقیقه 76 به زمین آمد؛ «آن علامت خوبی بود.» مهدوی کیا دید که عضلات آسیب دیده اش توانایی لازم را دارند و مفصل ها بار دیگر فشارها را تاب می آورند. با این وجود این تنها یک شروع است نه بیشتر. او 30ساله است و می گوید که می تواند تصور کند روزی فوتبالش را در اینتراخت به پایان ببرد. او می خواهد برود، می خواهد با خودرواش راه بیفتد و به سمت خانه و خانواده اش برود. کمی موسیقی گوش کند و شاید هم کتابی فارسی بخواند.

*نویسنده روزنامه آلمانی فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ