عادل فردوسی پور پسر فوتبالی تلویزیون
رفت؛ هیچ‌وقت پشت سرش رو هم نگاه نکرد. یکی از دوستانش در روزنامه ابرار ورزشی، هنوز هم ناامید نشده و هرازچندگاهی با شماره همراه او تماس می‌گیرد.
اتفاق جدیدی نمی‌افتد، منتهی او دیگر تلفن‌های روزنامه ابرار را جواب نمی‌دهد. کسی نمی‌داند چه بین او و روزنامه‌ای که فعالیتش را در آن آغاز کرد گذشت اما او حالا دیگر جواب نمی‌دهد.
عادل فردوسی‌پور اما هیچ‌وقت نمی‌تواند «90» را دوست نداشته باشد؛ برنامه‌ای که از ذهن او متولد شد و تا آنجا پیش رفت که کمتر علاقه‌مندی در فوتبال وجود دارد که ترجیح دهد دوشنبه شب را در خواب باشد تا جلوی صفحه تلویزیون. او از برنامه‌اش لذت می‌برد؛ شاید بیش از گزارش‌کردن یک بازی؛ «آره! ترسناک‌بودنش هم جالبه. همین که یک چیزی بگیم که دعوا بشه، یک چالشی ایجاد می‌کنه که جالبه. به نظرم، این یک ترس لذتبخشه».
کمی هم کمتر، به گزارش‌کردن روی خوش نشان می‌دهد: «وقتی بازی‌ها خوب باشند، گزارش می‌چسبه. برای من باشگاه‌های انگلیس از همه لذتبخش‌تره. از این کارم لذتی می‌برم که مطمئنم تو رشته‌ای که درسش رو خوندم، نمی‌تونستم این لذت رو ببرم».
من قرمزم یا آبی؟
او گزارشگر بی‌طرفی است؟ بسیاری از پرسپولیسی‌ها می‌گویند او استقلالی است. استقلالیها هم بر عکس. هر کدام هم برای خودشان دلیل دارند.
اگرچه به نظر می‌رسد او در دوره‌ای که در دانشگاه شریف درس می‌خوانده پرسپولیسی بوده ولی امروز اصلا حاضر نیست به طرف خاصی متمایل شود؛ «واقعا اینجا فضا این‌قدر باز نیست که یه گزارشگر بگه من قبلا طرفدار کدوم تیم هستم. اینجا فوتبال دوقطبی است. بگی قرمزم یا آبی، نصف مملکت با تو بد می‌شن. البته الان دیگه اصلا برام فرقی نمی‌کنه. الان واقعا بی‌طرفم. گزارشگر، یه ذره به یک تیم گرایش داشته باشه، تو کارش تاثیر می‌ذاره».
اما این مورد اصلا شامل حال تیم ملی نمی‌شود. نمی‌توان گفت که او مثل یک تماشاگر می‌تواند به‌راحتی و به هر طریقی ابراز احساسات کند اما بی‌طرفی هم معنایی ندارد؛ «به هر حال در این جور موارد، حتی استرس هم ایجاد میشه. اگه بگم در مورد پیروزی یا باخت تیم ملی کشورم بی‌احساس و بی‌طرف هستم حتما دروغ گفته‌ام. مسلما ما باید توی کار گزارش بی‌طرف باشیم ولی آن احساسی که انسان در مورد کشور خودش داره، مانع اصلی کاره».
سوتی‌های عادل
بهتر است کمی هم در مورد اشتباهات عادل فردوسی‌پور در کار گزارش بدانیم؛ چیزی که به قول خودش «سوتی» نام دارد؛ «سوتی زیاد دارم. بهترینش هم این بود که توی برنامه، حدود 2ساعت تموم با آقای حاج‌رضایی بودیم و من موقع خداحافظی گفتم خب من از آقای نصیرزاده که 2ساعت با ما همراه بودن تشکر میکنم. اصلا اون شب، هنک کرده بودم».
با این حال، شاید این مشکل اساسی فردوسی‌پور نباشد. بیشتر، از تندصحبت‌کردن عادل شاکی هستند تا اشتباهاتش. او هنوز هم با وجود اینکه بهتر از گذشته صحبت میکند اما گاهی اوقات کنترل از دستش خارج می‌شود؛ «از بچگی این‌طور بودم. خیلی هم تمرین کردم و بازم دارم تمرین میکنم که این‌طور نباشم ولی در کل، خیلی تند صحبت میکنم».
البته او هیچ‌گاه هیچ تکنیک خاصی را برای گزارش‌کردن نیاموخته است؛ «هنوز خیلی چیزهاست که باید یاد بگیرم، چون هیچ دوره خاصی ندیده‌ایم و همه هنرمون چیزهای ذاتی و بیشتر خلاقانه است. هیچ وقت به طور اصولی بهمون یاد داده نشده که باید چیکار کنیم و هیچ کلاس خاصی زیر نظر مربی‌های داخلی و خارجی برامون نذاشتن».
او حتی می‌تواند آرزو کند که در بازی‌های ملی روی سکوی تماشاگران بود؛ «... و مثل او بالا و پایین بپرم».
انتقاد نمی‌شود
همیشه حسرت انتقاد کردن گزارشگران خارجی را می‌خورد: «این قدر که گزارشگران خارجی به‌راحتی از بازیکنان انتقاد می‌کنن که ما نمی‌تونیم بکنیم. سه سال پیش تو بازی منچستر – رئال وقتی گری نویل دوکارته شد، گزارشگر بازی گفت من مطمئنم خیلی از طرفداران منچستر خوشحال شدن که گری نویل دواخطاره شد. اگر شما چنین چیزی رو در مورد بازیکن x پرسپولیس یا استقلال بگویی، پدرت رو درمی‌یارن؛ حتی اگه بدترین بازیکن زمین باشه».
او بارها چوب همین مساله را خورده است. 2فصل پیش علی پروین حسابی از خجالت عادل فردوسی‌پور درآمد و مسلما او تا مدتی سوژه داغ شعارهای تماشاگران در ورزشگاه کارگران بود. امیر قلعه نویی هم کم، آهن داغ انتقاد را روی تن او نگذاشته و حالا و در آخرین مورد، خداداد عزیزی – مرد همیشه شاکی فوتبال – پس از کسب نتیجه ناخوشایند ابومسلم برابر مس کرمان، چنان از این گزارشگر تلویزیونی انتقاد کرد که گویی او در تمامی بدبختی‌های ابومسلم نقش دارد.
با این حال، کمتر دیده می‌شود که او در برنامه تلویزیونی90 یا حتی گزارش‌هایش مصحلت‌اندیشی پیشه کند: «خودم سعی میکنم هر چیزی به ذهنم می‌رسه بگم و تا جایی که نترسم می‌گم. بعضی‌ها بهشون برمی‌خوره. بعضی‌ها چیزهای دیگری می گن و البته خودسانسوری هم هست».
فقط فوتبال
بی‌طرفی باعث نمی‌شود که او به فوتبال بی‌تفاوت باشد. یکی از علاقه‌مندی‌های اصلی او در زندگی، پرداختن به فوتبال است؛ از فوتبال‌بازی‌کردن و تماشاکردن، تا مجله‌های خارجی فوتبال و اینترنت؛ «میشه گفت از 24ساعت، 12ساعت در حال دیدن فوتبال، خواندن اخبار فوتبال و کارکردن روی فیلم‌های فوتبالی هستم.
اصلا فوتبال تمام زندگی منه». همسر عادل فردوسی‌پور شرایط را پذیرفته: «او کاملا پذیرفته که قراره با کی زندگی کنه. من کار خودم رو میکنم و برایم خیلی جدیه. هر اتفاقی بیفته من باید فوتبالم رو ببینم. همه هم می‌دونن وقتی فوتبال می‌بینم، نباید کاری به کار من داشته باشن».
فیلم دیدن من
یکی از علاقه‌مندی‌های سابقش سینما بوده. البته الان تنها علاقه‌مندی‌اش«90» و فوتبال است و بس. شاید هم دیگر حوصله‌اش را ندارد که به سینما برود؛ «نه دیگر! اصلا حوصله‌اش رو ندارم. واقعا نمی‌تونم بشینم پای تلویزیون و یه فیلم رو تا آخر ببینم».
کلاس‌های زبان عادل
زبان انگلیسی! علاقه عجیبی به زبان داشت. از کلاس اول دبیرستان در کلاس‌های زبان نام‌نویسی کرد. سال آخر دبیرستان به خاطر کنکور، زبان را رها کرد اما بعدا وقتی برگشت، تا پایان کار را ادامه داد. سال سوم دانشگاه، زبان تمام شد: «کلاس‌های استادی‌اش رو هم قبول شدم اما کارم تو تلویزیون بیشتر شده بود و تصمیم گرفتم نرم».
اغلب کارهای ترجمه‌ای را خودش انجام می‌دهد. زبانش آنقدر خوب بود که در دوره‌ای در دانشگاه تدریس می‌کرد و البته در کلاس‌های زبان. باورتان می‌شود عادل فردوسی‌پور معلم زبان‌تان باشد؟ اما اگر دوست داشته باشید بدانید کلاس‌های زبان عادل چگونه می‌گذرد، یک نفر برای‌تان زحمتش را کشیده: "تا حالا سر کلاس‌های عادل فردوسی‌پور رفتید یا نه؟ خوب اگر نرفتید، هیچ اشکالی نداره و چیز خاصی رو از دست ندادید؛ به جز یک سری اطلاعات فوتبالی."
از اول جلسه که پسرا می‌پرسن استاد از فوتبال چه خبر و همین سوال کافیه که عادل‌خان شروع کنه به سخنرانی و یک مدت مدیدی پشت سر این بازیکن و اون تیم و اینا بگه و اطلاعات رو کنه. خلاصه بعد از همه این حوادث، جناب عادل‌خان شروع می‌کنن به انگلیسی‌صحبت‌کردن و درس‌دادن که خب صد البته طرز حرف زدنش اصلا به انگلیسی حرف زدن نمی‌خوره ولی جدا از اینها، آدم ذاتا مهربونیه؛ مثلا بعد از کلاس با دقت می‌شینه به همه سوالا جواب می‌ده...».
خودش هم در مورد کلاس‌های زبانش می‌گوید: «بالطبع حرف‌هایی پیش می‌یاد ولی اصولا از یک ساعت و نیم زمان کلاس فقط ده تا پانزده دقیقه!».
زندگی بدون فوتبال
راستش از محله‌ای در غرب تهران شروع شد؛ شهرآرا. مهرماه سال 1353 بود که عادل به دنیا آمد؛ در خانواده‌ای که پدرش مهندس برق بود و یک خواهر و یک برادر داشت. فضای خانه مسلما فضای فوتبالی نبود و او به دلیل علاقه‌اش به فوتبال، بچه سر به راه خانه محسوب نمی‌شد. دبستان را در مدرسه ذوقی، راهنمایی را در مدرسه طالقانی و دبیرستان را... البرز. بچه درس‌خوانی بود؛ آنقدر درس‌خوان که با معدل بالای 18 دیپلم گرفت اما فوتبال هیچ‌وقت از سرش نیفتاد. شاید به همین خاطر هم بود که پدر با او کاری نداشت. بعد هم در دانشگاه صنعتی شریف در رشته مهندسی صنایع قبول شد و تا پایان فوق لیسانس ادامه داد.
سال سوم دانشگاه تصمیم گرفت به علاقه‌مندی‌اش یعنی کار خبری بیشتر بپردازد. به دفتر روزنامه ابرار ورزشی رفت: «من علاقه دارم کار کنم؛ مطلب بنویسم». اردشیر لارودی سردبیر آن‌وقت ابرار ورزشی از او در مورد حیطه کاری‌اش پرسید: «ترجمه»! یک متن داد دستش و خداحافظی کرد؛ «فردا صبح اول وقت رفتم دفتر روزنامه. کارم رو تحویل دادم و بعد از چند روز کارم رو شروع کردم».
سال 1372 بود. او کارش را شروع کرد. اما بی‌شک بزرگ‌ترین علاقه‌مندی‌اش حضــــــــور در صداوسیما بود. او به قول خودش «n»دفعه تست داد و در نهایت قبول شد؛ «اوایل هم مثبت بود اما می‌گفتن صدات جوونه؛ پخته نیست. آخرین باری که تست دادم، اواخر سال1373 بود». او در تست قبول شد و کار روزنامه را رها کرد و رفت.
| محمد - ایران - تهران |
ایشان خیلی هم کم اشتباه نیستند با داپی چقدر بد کردند اما او نماینده ایران در فوتبال دنیا بود و هست . نه ؟ |
جمعه 2 آذر 1386 |
|
| میثم - ایران - شاهین شهر |
این آقای فردوسی پور با جنجالهایی که در برنامه اش درست می کند یا با دعوا انداختن اشخاص فوتبالی در برنامه زنده برای خودش و برنامه اش مخاطب جمع کرده
متاسفانه مردم ما هم عاشق همین جور برنامه ها هستند. فردوسی پور از آن پرسپولیسیهای دو آتشه است که گاهی برای رد گم کنی از استقلال طرفداری میکند. برای همین همیشه با استقلالیها یی مثل قلعه نوعی فکری و اکبر پور مشکل دارد . |
جمعه 2 آذر 1386 |
|
| رضا - ایران - تهران |
اکثر گزارشکران ما پرسپولیسی هستن . مخصوصا فردوسی پور و مزدک میرزایی |
جمعه 2 آذر 1386 |
|
| احسان - ایران - تهران |
عادل فردی با شخصیت و دوست داشتنی است .من گاهی از کم لطفی برخی مربیان و مسولین نسبت به او ناراحت می شوم.آخرین بار هم چند ماه پیش از طرز صحبت آقای کاشانی با ایشان به شدت شرمنده شدم چرا که من در ایران طرفدار تیم پرسپولیس هستم . |
جمعه 2 آذر 1386 |
|
| شهاب - ایران - تهران |
با نظراحسان ورضاموافقم. |
جمعه 2 آذر 1386 |
|
| مسعود - انگلیس - منچستر |
فوتبال ایران در سطح بازی یکشنبه انگلیس میبا شد |
جمعه 2 آذر 1386 |
|
| حیدر - ایران - تهران |
عادل فردی کاملا زیرک و باهوش و منطقی و با شخصیت ودر عین با شخصیت بودن فردی کاملا جاه طلب می با شد واین خصوصیات او باعث شده به مزاج بعضی از آقایون خوش نیاد ولی من خیلی دوستش دارم حرف نداره |
شنبه 3 آذر 1386 |
|
| مرتضی - ایران - تهران |
استقلال چی داره که عادل طرفدارش باشه؟ |
شنبه 3 آذر 1386 |
|
| سحر - ایران - تهران |
منو به همسری قبول میکنی آقا عادل؟ |
شنبه 3 آذر 1386 |
|
| ساسان - ایران - تهران |
یادم فردای روزی که پرسپولیس با گل دقیقه 90 پیروز قربانی 3- 2 به استقلال باغ همین عادل خان در راهروی پخش صداوسیما اشک توچشاش جمع شده بود و از شدت ناراحتی وبغض بدوبیراح می کفت |
شنبه 3 آذر 1386 |
|
| محمد - ایران - سنندج |
باسلام آقای فردوسی پور درگزارشات ورزشی خیلی حاشیه میرود وگاهی مسایل خانوادگی بازیکنان را مطرح میکند واگر علی دایی ایشان رانبخشدتو جهنم جاشونه من بعداز گزافه گویی ایشان علیه دایی ازایشان متنفر شدم وبرنامه 90 را نگاه نمیکنم بچه پررو |
شنبه 3 آذر 1386 |
|
| مهدی - ایران - خورموج |
با سلام.وقتی به قبلا فکر میکنم که عادل نبود تنم مور مور میشه.واقعا ابروی تلویزیون ایران رو خرید.نیاز به تعریف نداره کارش خیلی درسته.راستی گزارشهای اسکندر کوتی و بهروان هم بخیر ابرومون رفته بود.جواد خیابانی هم خدا رحمتش کنه.فقط رو مخمون راه میره.فکرشو بکن که تیمت تا دقیقه نود یک بر صفر عقب باشه جواد هم شروع می کنه به مرثیه سرای |
شنبه 3 آذر 1386 |
|
| رامین - ایران - تهران |
کارش حرف نداره . مخصوصا برنامه نود. اما گزارش جام جهانی را یکطرفه علیه دایی قضاوت و پیش داوری کردند. همین موضوع باعث جو سازی علیه علی دایی شد. عادل باید از علی دایی حلالیت بطلبد.
عادل خان مرد نترس ورزشی ایران. |
شنبه 3 آذر 1386 |
|
| هادی - جیبوتی - جیبوتی |
من فکر میکنم همانطور که علی دایی از بقیه عذرخواهی کرد. عادل هم باید از علی دایی عذر خواهی کند. چون ما هر دوشونو دوست داریم. |
شنبه 3 آذر 1386 |
|
| علیرضا - ایران - یزد |
عادل یک لنگی دو آتشه است که خیلی خیلی با استقلالی ها مشکل داره وفقط با برنامه مسخره اش قصد ضربه زدن به تیم استقلال را داره . |
شنبه 3 آذر 1386 |
|
| فرهاد - امارات - دبی |
به نظر من عادل بهترین گزارشگر و گوینده ایران هس و هیچکس به اندازه ایشون اطلاعات نداره وهمیشه حقیقت رو میگه برای همین بعضیا ازعادل خوششون نمیاد |
شنبه 3 آذر 1386 |
|
| مرتضی - ایران - تهران |
داش عادل همه رو زدی مساوی هم نداری...نگین سرخ آسیا.......سرور کل تاجیا |
یکشنبه 4 آذر 1386 |
|