فرانسه: نامه احمدی نژاد به سارکوزی، زننده و عصبی است

تنها پس از سه روز و با تائید داوید مارتینون، سخنگوی کاخ الیزه، امروز جمعه، فاش شد که محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری اسلامی ایران، نامه ای خطاب به رئیس جمهور فرانسه فرستاده است.

احمدی نژاد در نامه اش،  سرکوزی را کم تجربه دانسته و اضافه کرده است که فرانسه و ایران روابط محکم و قدیمی داشته اند و در عین حال دارای منافع مشترک در لبنان هستند.

این در حالی است که روز گذشته، علی آهنی، سفیر جمهوری اسلامی ایران، در کنفرانسی عنوان کرده بود که باور ندارد که آقای سرکوزی، در موازات تمایل به جنگ، در کنار امریکا حرکت می کند.

روزنامه لوموند می نویسد، احمدی نژاد از اینکه فرانسه پیشنهاد دهنده تحریم های بیشتر، در چهارچوب اتحادیه اروپا شده، بسیارغضبناک است. رئیس جمهوری حکومت اسلامی ایران گفته است که این تصمیم محکوم به شکست است زیرا به گفته وی، ایتالیا و آلمان از آن تبعیت نخواهند کرد.

جالب است که همان روز، دوازده نوامبر، آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، در یک کنفرانس مشترک با رئیس جمهور فرانسه اظهار داشت که دو دولت فرانسه و آلمان در تصمیم های خود نسبت به پرونده هسته ای ایران کاملا  تفاهم دارند.

لوموند عقیده دارد از زمان آغاز ریاست جمهوری سرکوزی، روابط فرانسه و ایران رو به سردی گذاشته و این بیشتر به خاطراتحاد نظر فرانسه با امریکا در اعمال تحریم ها است.

در ادامه همین نظریه، می خوانیم که پس از آمد و شد های سیاسی، ملاقات لاریجانی و کوشنر در ماه ژوئن گذشته و یا سفر دیپلمات معتبر کوسران به تهران، روابط دو دولت رو به سردی گرائیده است.

اصطلاح یا بمب ایران و یا بمباران ایران که سرکوزی آن را مطرح کرد و یا هشدار برنار کوشنر مبنی بر عاقبت سیاستهای کنونی ایران، از جمله عوامل سردی روابط بودند.

دیرتر فرانسه از شرکت عظیم نفتی توتال خواست تا از سرمایه گذاری های جدید در ایران خودداری کند.

روزنامه لوموند سپس یادآور تعدادی از وقایع؛ نظیر احضار کاردار فرانسه در تهران، ژان ژربولان، شده و یا نامه منوچهر متکی که همگی زبان اعتراض به سیاست فرانسه گشوده اند.

درماه مه ۲۰۰۶ ، پرزیدنت بوش نیز نامه ای در ۱۸ صفحه از محمود احمدی نژاد در یافت کرد که محتوای آن با دیگر نامه های رئیس جمهوری اسلامی ایران تفاوتی نداشت. سپس، نوبت به خانم آنگلا مرکل رسید تا نامه مشابهی را دریافت کند.

و اینک در پاریس، اکثریت بر این باورند که حکومت تهران هر چه که می گوید ، درست و یا غلط ، در بد ترین نوع بیان و آن هم در حساس ترین زمان ارائه نموده است.