دوران مجردی را فراموش نکنید

دوران مجردی را فراموش نکنید

این مساله در بسیاری از مواقع درست است. کسی که مسوولیت خانواده را قبول می‌کند باید به یک سری از محدودیت‌ها تن بدهد اما این به آن معنا نیست که زن و شوهر تمام وقت خود را با هم باشند. بسیاری از دوستان دوران مجردی شما شاید نتوانند در جمع خانوادگی حضور پیدا کنند اما این دلیل نمی شود که آنها را رها کنید.
شما بعد از ازدواجتان هم باید ساعاتی را به خودتان اختصاص دهید. شاید شما فکر کنید که انجام کارهای خانه و رسیدگی به همسرتان برای شما کافی است و خود را ملزم به انجام کار دیگری ندانید اما بعد از مدتی احساس خواهید کرد که در زندگی عقب مانده‌اید و دلتان برای دوستان قدیم تنگ می‌شود. آن?وقت جبران این دلتنگی را با غرزدن به‌سر همسرتان می‌خواهید جبران کنید.
شما بهتر است که رابطه خود را با دوستان قدیمتان حفظ کنید. با آنها به دوره‌های دوستانه بروید. ساعتی از روز را به خودتان اختصاص دهید و کارهایی را بکنید که دوست دارید مثلا کتاب بخوانید، نقاشی کنید، به کلاس ورزش بروید و... بگذارید که خانواده کوچک شما بدانند که این ساعت متعلق به خود شما است و مزاحمتان نشوند. این مدت کوتاه در طول روز به شما اجازه می‌دهد که به‌دور از مشکلات و دل مشغولی‌های جمعی به خودتان فکر کنید و در نهایت با روحیه ای شادتر به جمع خانواده بازگردید.
شما باید برای همسر خویش هم چنین حقی را قائل شوید و اجازه دهید که او هم ساعتی از روز را به خودش اختصاص دهد. با دوره‌های دوستانه او مخالفت نکنید. اگر همسرتان می‌خواهد با دوستانش به سفر برود به این معنا نیست که با شما به او خوش نمی گذرد. دوربودن شما از هم برای چند روز اصلا بد نیست. بلکه باعث می‌شود بیشتر قدر یکدیگر را بدانید (به این جمله به شکل کلیشه نگاه نکنید واقعا این اتفاق می‌افتد).
اگر فرزند دارید برنامه را طوری تنظیم کنید که در روزی که می‌خواهید با دوستان‌تان باشید فرزندانتان پیش همسرتان باشند این مساله باعث می‌شود که آنها مدتی بدون حضور شما با هم تنها باشند و این به محکم‌ترشدن رابطه‌شان کمک می‌کند. تجربه نشان داده است که زن?ها بسیار بیشتر از مردان بعد از ازدواج جذب خانواده می‌شوند و خودشان را وقف می‌کنند و انتظار دارند که مردها هم همین کار را کنند در حالی که مردها به ندرت بعد از ازدواج می‌توانند دوستانشان را کنار بگذارند. اگر همسرتان می‌خواهد بعد از مدتی یک سفر چند روزه با دوستانش برود با او مخالفت نکنید اما سعی کنید که همواره تعادل را در این زمینه رعایت کنید.
بدانید که این رفتار خردمندانه شما است که این تعادل را به وجود می‌آورد.
منبع: تهران امروز