مصاحبه با نخستین استاد فیزیک زن ایران در آسایشگاه سالمندان

مصاحبه با نخستین استاد فیزیک زن ایران در آسایشگاه سالمندان

نخستین بانوی استاد فیزیک ایران بعد از بنیانگذاری نخستین رصدخانه و تلسکوپ خورشیدی تاریخ نجوم ایران، فارغ التحصیلی از دانشگاه سوربن پاریس و 30 سال تدریس در دانشگاه هم اکنون با خیالی آسوده و خاطراتی خوش بر روی تخت آسایشگاه سالمندان، تنها افتخار خود را تربیت دانشجویان موفق (استادان امروز) می‌داند.

آلینوش طریان در سال 1299 در خانواده ارمنی در تهران متولد شد. وی در خرداد سال 1326 با درجه لیسانس فیزیک از دانشکده علوم دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل و در مهرماه همان سال به سمت کارمند آزمایشگاه فیزیک دانشکده علوم استخدام شد و یکسال بعد به عنوان متصدی عملیات آزمایشگاهی در دانشکده علوم منصوب شد.
پس از تلاش بی‌نتیجه برای متقاعد کردن استادش (دکتر حسابی) برای کمک به اعزام وی به خارج از کشور، با هزینه شخصی خود به بخش فیزیک اتمسفر دانشگاه پاریس رفت.
دانشنامه دکترای دولتی را از دانشگاه علوم پاریس در سال 1956 میلادی(1335 شمسی) دریافت کرد و به دلیل خدمت به کشورش پیشنهاد کرسی استادی دانشگاه سوربن را رد کرد و به ایران بازگشت و با سمت دانشیار فیزیک رشته ترمودینامیک در گروه فیزیک مشغول به کار ‌شد.
در سال 1338 دولت فدرال آلمان غربی بورس مطالعه رصد‌خانه فیزیک خورشیدی را در اختیار دانشگاه تهران قرار داد و وی برای این بورس انتخاب شد و از فروردین سال 1340 به مدت 4 ماه به آلمان رفت و بعد از انجام مطالعات به ایران بازگشت.
3 سال بعد در تاریخ 9 خرداد 1343 به مقام استادی ارتقا پیدا کرد و بدین ترتیب او اولین فیزیکدان زن است که در ایران به مقام استادی رسید.
در تاریخ 29 آبان سال 45 عضو کمیته ژئو فیزیک دانشگاه تهران انتخاب شد و در سال 48 رسما به ریاست گروه تحقیقات فیزیک خورشیدی موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران منصوب شد و در رصدخانه فیزیک خورشیدی که خود وی در بنیانگذاری آن نقش عمده‌ای داشت، فعالیت خود را آغاز کرد.
وی که اولین کسی بود که در ایران درس فیزیک ستاره‌ها را تدریس کرد، در سال 58 تقاضای بازنشستگی داد و به افتخار بازنشستگی نائل شد.

عزت‌الله ارضی رئیس انجمن فیزیک ایران که مدتی دانشجوی آلینوش طریان بوده است در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی فارس گفت: استاد طریان بسیار مهربان بود، با دانشجویان به صورت دوستانه و محترمانه رفتار می‌کرد و با همه دوست بود. منش و برخورد انسانی از ویژگی‌های بارز وی است. وی یکی از تاثیرگذاران بر علم فیزیک خورشیدی در ایران بود که منجر به رشد شاخه اختر فیزیک و فیزیک ستاره‌ها شد.

آلینوش طریان منزل خود را وقف کرده و از آنجا که فرزند و بستگانی در ایران ندارد هم اکنون در خانه سالمندان به سر می‌برد.
برای گفت‌وگو با نخستین بانوی استاد فیزیک ایران به همراه یکی از همکاران قدیمی‌اش به آسایشگاه سالمندان توحید رفتیم. با روی باز و در حالی که شادی و رضایت در چهره‌اش نمایان بود از ما استقبال کرد و با لبخند ما را دعوت به نشستن کرد.
وقتی از وی خواستیم خاطره‌ای از دوران تدریسش در دانشگاه برای ما تعریف کند، خنده‌ای کرد و گفت: تمام خاطراتی که در دروان تدریس داشتم برای من شیرین است. من دانشجوها را خیلی دوست داشتم و بالطبع دانشجوها هم من را خیلی دوست داشتند و این مسئله باعث شده بود تا کوچکترین ناراحتی‌ای در دوران تدریسم احساس نکنم و با دانشجویانم مثل دوست رفتار می‌کردم و اصلا خودم را نمی‌گرفتم. معلم باید مهربان باشد زیرا مهربانی را باید به دانشجوها و دانش آموزانش یاد دهد چرا که این جوانان آینده کشور هستند . اگر اساتید بداخلاق باشند، نمی‌تواند درس اخلاق بدهند.

* بهترین خاطره

30 سال تدریس در دانشگاه تهران و تاسیس رصدخانه خورشیدی در ایران.

* علت اصلی موفقیتتان در دوران تدریس

رفتار انسانی. یکی از همکارانم روزی از من پرسید چرا اینقدر دانشجوها به شما سر می‌زنند و با شما صحبت می‌کنند در حالی که این دانشجویان پیش من نمی‌آیند. من در جواب او گفتم حتما رفتارت طوری نبوده که بتواند دانشجویان را جذب کند.

* برای سفر به فرانسه از بورس تحصیلی استفاده کردید؟

در دوران تحصیل همیشه نمرات بالا داشتم و مورد توجه معلمین و اساتید بودم. در زمانی که لیسانس گرفتم از استاد خود برای گرفتن بورس کمک خواستم اما وی به دلیل اینکه من زن بودم با بورس من موافقت نکرد و به من گفت تا الان هم زیادی درس خواندم. پدرم گفت من می‌توانم هزینه تحصیل تو را در فرانسه تقبل کنم و بورس را برای افرادی بگذار که واقعا احتیاج دارند. با هزینه شخصی به فرانسه رفتم و دکترای خود را از دانشگاه سوربن گرفتم و سپس با وجود پیشنهاد کرسی استادی در دانشگاه سوربن به کشورم بازگشتم.

* چه چیزی باعث شد این پیشنهاد را رد کنید؟

من علاقه داشتم به کشورم، ایران، خدمت کنم. وگرنه در همان فرانسه در حالی که هنوز فارغ‌التحصیل نشده بودم، از من دعوت به کار کردند و در جواب استاد فرانسویم که می‌خواست من را استخدام کند گفتم که من باید برگردم به کشورم و فقط برای بهتر خدمت کردن به کشورم برای تحصیل به فرانسه آمدم.
بعد از برگشتن به ایران، خیلی‌ها به من می‌گفتند که حماقت کردی، اما من چون وظیفه خودم می‌دانستم که برگردم، برگشتم و از برگشتنم به ایران پشیمان نیستم زیرا که توانستم دانشجویان خوبی تحویل جامعه بدهم و این مسئله باعث دلخوشی من است.

* سفری هم به آلمان داشتید؟

دولت آلمان بورس مطالعاتی رصد‌خانه فیزیک خورشیدی را به ایران داد که از میان همکاران در دانشگاه تهران من انتخاب شدم و به مدت چند ماه برای فعالیت تحقیقاتی به این کشور سفر کردم.

* چطور شد که به فکر تاسیس رصدخانه خورشیدی افتادید؟

وقتی به ایران برگشتم و در دانشگاه مشغول به کار شدم ، درخواست کردم که رصدخانه خورشیدی راه‌اندازی شود تا دانشجویان بتوانند مطالعات و تحقیقات خود را در این رصدخانه انجام دهند. رصدخانه خورشیدی با نظارت من افتتاح شد.

* به چند زبان خارجی آشنایی دارید؟

مادرم در سویس تحصیل کرده بود. هم مادرم و هم پدرم به زبان فرانسه، فارسی و ارمنی مسلط بودند و بسیاری از مواقع با هم به زبان فرانسه صحبت می‌کردند. من و برادرم هم که از کودکی به زبان ارمنی و فارسی آشنا بودیم برای فهمیدن حرف والدینمان زبان فرانسه هم یاد گرفتیم و آن‌ها را غافلگیر کردیم.به زبان ترکی و انگلیسی نیز آشنایی دارم. زیرا بسیاری از مقالات و مجلات علمی به زبان انگلیسی هستند.

* از حقوق خود راضی بودید؟

من حقوق بسیار کمی دریافت می‌کردم. متاسفانه در ایران، ارزش اساتید را نمی‌دانستند. بعد از فارغ‌التحصیلی یکی از دوستان پدرم که شرکت داشت به من پیشنهاد کار با حقوقی تقریبا 10 برابر داد اما به خاطر علاقه به تحصیل، حرفه خود را رها نکردم. متاسفانه ارزش دانشمند در کشور ما هنوز به جایگاه واقعی خود نرسیده است.

* تا کنون سفری به ارمنستان داشتید؟

متاسفانه تا به حال به ارمنستان سفر نکردم و این آرزوی دوران جوانی من بود. زمان قبل از انقلاب مرزهای ارمنستان بسته بود و اگر کسی به این کشور سفر می‌کرد از کار اخراج می‌شد، نتوانستم سفر کنم و بعد از انقلاب هم دیگر توانایی سفر به این کشور را نداشتم.

*اگر بتوانید به عقب بازگردید، چکار خواهید کرد؟

اگر به زمان قدیم برگردم بازهم همین راه را ادامه می‌دهم و تغییری در زندگی خود نخواهم داد چون به تحصیل و تدریس خیلی علاقه داشتم من افتخار می‌کنم که توانستم در دانشجویانم عشق به فیزیک ایجاد کنم. بسیاری از دانشجویان من هم‌اکنون استاد دانشگاه هستند و در زمینه فیزیک حرف برای گفتن دارند.

* توصیه‌ای به اساتید و دانشجویان دارید؟

اساتید باید به طور مرتب مطالعه داشته باشند و باید اطلاعات خود را مطابق با مطالب روز کنند و دانشجویان هم باید خوب درس بخوانند.

آینوش طریان، اولین استاد فیزیک زن ایران و بنیانگذار اولین رصدخانه خورشیدی

آینوش طریان، اولین استاد فیزیک زن ایران و بنیانگذار اولین رصدخانه خورشیدی

آینوش طریان، اولین استاد فیزیک زن ایران و بنیانگذار اولین رصدخانه خورشیدی

بابک - ایران - تهران خداوند همواره بزرگانی چون او را برای ما حفظ کند. دوشنبه 21 آبان 1386

حامد - سوپد - گوتنبرگ افسوس.....که اینگونه در لایه های پنهان اجتماع گمنام میمانند..... ودر سکوت میمیرندی دوشنبه 21 آبان 1386

شبنم - سوید - استهلم باپد افتخار گرد دوشنبه 21 آبان 1386

هوشنگ - ایران - شیراز درود بزنان بزرگ ایران انانند که فرزندان پاک تحویل جامعه میدهند واین خاک را اباد میکند دوشنبه 21 آبان 1386

حسین - ایران - کرج تاحالا پیرزن دکتر اون هم دکترای فیزیک (باکلاس )ندیده بودم2تانتیجه گرفتم اولا جوانی کجایی دوما انسان چه جور ناتوان میشه (درعین قدرت وزیباپی وعلم و...) خدایا اخرعاقبت ماراختم به خیر کن دوشنبه 21 آبان 1386

یک معلم - ایران - تهران با نثار والاترین احترام خدمت این بانوی ایرانی و استاد گرانمایه- من واقعا متاسفم که این سرمایه های کشور باید بدینگونه تک وتنها بمانند ؟ خطاب من به حاکمان اسلامی است که دائما از تولید علم سخن میگویند و ستاره ها ی علم این کشور به این شکل رها می شوند. دوشنبه 21 آبان 1386

ماه - اپران - تهران قابل توجه کسانی که به مسلمان ایرانی توجه بیشتر دارن اگه این خانم مسلمان بود احتمال به اینجا رسیدنش در اون زمان خیلی کمتر بود به هرحال من خودم مسلمانم و به این بانوی ایرانی افتخارمیکنم. به امید روزی که ما هم واقعا پیشرو باشیم. دوشنبه 21 آبان 1386

مینا - کانادا - ونکوور خدا حفظشون کنه و درک احترام گذاشتن به این افراد رو بهمون بده. سه‌شنبه 22 آبان 1386

فاطمه - ایران - امل باعث افتخار بانوان ایرانست وجود چنین کسانی و هم باعث تاسف بیشتریست نا اشنا بودن نام ایشان سه‌شنبه 22 آبان 1386

تینا - ایران - تهران سلام وخسته نباشید خیلی مهم که ادم به این سن برسه و ازگذشته اش راضی باشه بادیدن ایشان افسوس میخورم که دارم سرمایه جوانیمو راحت ازدست میدم و روزیکه به سن ایشان برسم ازگذشتم راضی نباشم. سه‌شنبه 22 آبان 1386

میترا - ایران - تهران من با اینچنین بانوان توانمندی به زن بودن خودم افتخار میکنم سه‌شنبه 22 آبان 1386

یارو - ایران - بوشهر ابتدا افتخامیکنم وسپس افسوس که چرا ما قدر انسانهای بزرگی مثل ایشان را نمی دانیم سه‌شنبه 22 آبان 1386

فاطمه - ایران - امل باعث افتخار بانوان ایرانست وجود چنین کسانی و هم باعث تاسف بیشتریست نا اشنا بودن نام ایشان سه‌شنبه 22 آبان 1386

الناز - ایران - تهران اگه ننه بابای اینم میخواستن فکر کنن که در نهایت باید بچه داری و خانه داری کنه و در 18 سالگی شوهرش میدادند , استاد فیزیک رشته ترمودینامیک , رصد‌خانه فیزیک خورشیدی ,دانشجویان خوب که تحویل جامعه داد رو ... فدای عقاید قشنگشون کرده بودند. اونهم تازه استاد اون موقع که همسنهای ایشون سیکل اگه داشتند پز میدادند. سه‌شنبه 22 آبان 1386

علی - ایران - مشهد کاش میتوانستم دستش راببوسم. چهار‌شنبه 23 آبان 1386

سوگل - ایران - تهران واقعا لذت بردم و خیلی از ما جوانها باید یادبگیریم چطور این بانو اینقدر پشتکار بالا داشتند و به این درجه رسیدند برای ایشان آرزوی سلامتی و طول عمر می کنیم چهار‌شنبه 23 آبان 1386

بهزاد - ایران - تهران به عنوان فرد کوچکی از جامعه فیزیک ایران دست این بانوی بزرگوار را می بوسم.امید است ملت ایران قدر افرادی مثل این بانوی محترم را بدانند. چرا که باعث افتخار همین ملت هستند. چهار‌شنبه 23 آبان 1386

س.قدیمی - ایران - تهران واقعا که احساس غرور و شادی میکنم.دو سال قبل هم یه برنامه ی تلوزیونی از ایشون پخش شد و من تازه شناختمشون, واقعا نمی دونم الان چی کار میشه کرد به هر حال خدا قرین رحمتش کنه در همه حال. چهار‌شنبه 23 آبان 1386