ناصر حجازی خداحافظى با نیمکت محبوب آبى ها

ناصر حجازی خداحافظى با نیمکت محبوب آبى ها

ناصر حجازی در 12 بازی، 3 برد، 5 مساوی و 4 باخت داشت

اما اگر ۸ سال پیش حجازى این فرصت را پیدا کرده بود که با تیم استقلال به نایب قهرمانى باشگاه هاى آسیا برسد، این بار فقط براى دوازده هفته توانست روى نیمکت استقلال دوام بیاورد.

روز یکشنبه سیزدهم آبان ۱۳۸۶ تاریخ براى فوتبال باشگاهى در ایران ورقى دیگر خورد: پس از روزها تردید و شایعاتى که هر بار نام جدید و اتفاق جدیدى را بر سر زبان ها مى انداختند، سرانجام تصمیم هیئت مدیره باشگاه استقلال بر این شد که ناصر حجازى نیمکت را ترک کند.

نامى که بر روى خروجى خبرگزارى ها قرار گرفت، آشنا بود و تعجبى را برنیانگیخت: فیروز کریمى.

قابل پیش بینی؟

سرمربى استقلال اهواز با نتایج مناسبى که در سال هاى اخیر با تیم هاى مختلف گرفته است، براى نیمکت هر باشگاه ناکامى مى توانست یک آلترناتیو قابل قبول باشد.

مربى با تجربه اى است که براى هواداران، با شو دادن ها و شوخى هایش مقابل دوربین هاى تلویزیونى شناخته مى شود و عملکردش همواره چنان کم نوسان بوده که براى تاییدش نیازى به یادآورى قهرمانى با تیم پاس در جام باشگاه هاى آسیا نیست.

در ماه هاى گذشته نام فیروز کریمى براى سرمربیگرى در ابومسلم مشهد مطرح بود و حتى پیش از فصل زمزمه هایى مبنى بر پیوستن اش به پرسپولیس شنیده مى شد.

اما فیروز کریمى نه به ابومسلم، نه به پرسپولیس، و نه حتى آنگونه که عده اى از طرفداران مربى داخلى مى خواستند، به تیم ملى نیامد تا سرمربى تیم پرهوادار تهرانى شود.

فیروز کریمى در این راه امیر قلعه نویى سرمربى سابق تیم ملى و استقلال را رقیب خود مى دید؛ کسى که به خاطر روابط مطلوبش با برخى از مدیران سازمان تربیت بدنى در ایران و هوادارانى که روى سکوها و در میان استقلالى ها دارد؛ سایه مداومى بر سر نیمکت استقلال داشت.

اما على فتح الله زاده مدیر باشگاه؛ همانگونه که مى شد پیش بینى کرد با انتخاب فیروز کریمى همه راه ها را براى بازگشت امیر قلعه نویى به استقلال بست.

آرامش زیر سایه "ناجی ابدی"

جدول لیگ برتر تا هفته 12 1. پرسپولیس، 28 امتیاز 2. سپاهان، (9 بازی) 22 امتیاز ... 10. فجر، 15 امتیاز 11. استقلال، 14 امتیاز 12. سایپا، 13 امتیاز ... 18 پگاه، 6 امتیاز

فتح الله زاده در دور دوم مدیریتش در استقلال، که پس از حذف این تیم از جام باشگاه هاى آسیا در سال گذشته آغاز شد، تلاش زیادى کرد تا با آوردن یک نام بزرگ به این تیم؛ تماشاگران را آرام کند و به اوضاع باشگاه ثباتى نسبى ببخشد.

ناصر حجازى براى این مقصود مى توانست چهره اى وسوسه کننده باشد.

با وجود تمام ناملایمات و آنچه در گذشته اتفاق افتاده است ناصر حجازى را همچنان مى توان بزرگترین و محبوب ترین فرد نزد استقلالى ها محسوب کرد.

او همان طور که پروین براى پرسپولیسى ها محبوبیتى بى زوال دارد براى استقلالى ها یک ناجى ابدى محسوب مى شود؛ کسى که در سال هاى گذشته و هر گاه که استقلال در نتیجه گیرى به مشکل برخورده نامش روى سکوها شنیده شده است.

ولى با گذشت زمان و تغییر شرایط فوتبال باشگاهى در ایران، کم نبودند کسانى که آوردن دوباره حجازى به عنوان سرمربى به استقلال را؛ از همان ابتدا پروژه اى محکوم به شکست مى دانستند.

منتقد خودی

ناصر حجازى بر خلاف رقیب سالهای دور پرسپولیسى خود، على پروین، مربیگرى در باشگاه ها و شهرهاى مختلفى را تجربه کرده است و در هیچ یک از تیم هایى که پس از استقلال به دست گرفته نتوانسته به نتایج مورد نظرش دست یابد.

با این حال حجازى در سال هایى که نقشى در استقلال نداشت، و براى نمونه در سه سال اخیر، که این تیم توسط امیرقلعه نویى هدایت مى شد، همواره جزو منتقدان باشگاه به حساب آمده است.

او که همواره بیرون ماندنش از تیم ملى و استقلال را به اهرم هاى فشار مربوط مى دانست، با کاراکتر منحصر به فرد و جذابیت ذاتى خود همیشه آنقدر وسوسه کننده بود که آمدنش به استقلال را بشود حادثه اى بزرگ قلمداد کرد.

اما همانطور که درباره تمام مربیان گفته مى شود، شمارش معکوس براى او نیز با همان اولین حضورش بر سر تمرین آغاز شده بود.

غرور دیری نپایید

دادن عنوان مدیر فنى یا رئیس سازمان فوتبال ... تنها راه گریزى بود تا سرمربى به شکلى آبرومندانه نیمکت را به نامى دیگر واگذار کند.

استقلال در آغاز این فصل دچار تغییرات گسترده اى شد و بسیارى از بازیکنان این تیم نسبت به فصل قبل عوض شدند.

اما خریدهاى گران قیمت آغاز فصل که در ابتدا گمان مى رفت برگ برنده تیم در لیگ برتر فوتبال خواهند بود، در ادامه مسیر نتوانستند روزهاى خوشى براى طرفداران بیافرینند.

یک پیروزى در شروع لیگ و سپس یک بازى برتر مقابل حریف دیرینه، پرسپولیس، جزو معدود روزهایى بود که طرفداران این تیم مغرورانه به قهرمانى فکر کردند.

اما شکست هاى پى در پى و نتایج نامطلوب باعث شد حجازى هفته هاى اخیر را زیر فشارى خرد کننده بگذراند.

"جایگزینی آبرومندانه"

پس از شکست مقابل تیم پیکان در چهارشنبه گذشته (9 آبان) در تهران ، اخبارى که از جلسه هیات مدیره تیم بیرون آمد، از ابقاى حجازى تا نیم فصل حکایت داشت.

شایعات حاکى از این بود که مدیران استقلال موفق به استخدام هیچ مربى بزرگى براى جایگزینى حجازى نشده اند و منتظرند تا شاید با پایان یک دوره کلاس مربیگرى که امیر قلعه نویى در آن حاضر است بتوانند او را به باشگاه بیاورند.

اما تحولاتى که در آغاز این هفته شروع شده بود خیلى سریع نتیجه داد و فیروز کریمى به استقلال آمد تا ناصر حجازى از روى نیمکت به روى سکوها برود.

دادن عنوان مدیر فنى یا رئیس سازمان فوتبال مثل تمام دفعاتى که آن را در باشگاه ها تجربه کرده ایم تنها راه گریزى بود تا سرمربى به شکلى آبرومندانه نیمکت را به نامى دیگر واگذار کند.

حالا با آمدن فیروز کریمى، این امید در دل هواداران زنده مى شود که در ادامه لیگ برتر این فصل، بتوانند جایگاه خود در میانه جدول را ترک کنند و به جمع مدعیان بپیوندند.

قرار گرفتن حجازى در کنار تیم نیز به زعم بسیارى مى تواند بار فنى بالایى به تیم ببخشد و به استقلال اقتدارى دوباره بدهد.

اما باید دید همکارى دو مربى بزرگ در یک اقلیم ممکن است یا نه.

این که حجازى دوباره به اپوزیسیون استقلال خواهد پیوست و این که آیا پیش بینى فیروز کریمى که گفته بود اگر به استقلال بیاید سال ها در این تیم خواهند ماند به حقیقت خواهد پیوست، سوال هایى است که آینده به آنها پاسخ خواهد داد.