ولی دیری نگذشت که از آب سالم و لوله کشی شده خسته شد و هوس کرد به آغوش طبیعت باز گردد و چون از چشمه و میراب دیگر خبری نبود عده ای مبتکر دوراندیش هرچه چشمه بود خریدند و آبی را که قرنها مفت و مجانی از کوه و دره جاری بود کردند تو بطری و با نام آبهای معدنی ریختند تو بازار.
شهرنشین ها هم که تشنه بازگشت به "زندگی طبیعی" بودند مثل قربانیان خشکسالی از نان شب زدند تا آب "چشمه" بخرند حتی اگر آب تو بطری از یک چاه معمولی آمده باشد. نتیجه آنکه، مردمان این جزیره الان سالانه دهها میلیون پوند صرف خرید میلیاردها لیتر آب "معدنی" بطری شده می کنند و همچنان پول آب لوله کشی شده را هم می دهند.
تمام این مقدمه چینی ها برای آن بود که بگویم مدتی است که بعضی از شیک ترین هتل ها و رستوران های لندن در کنار لیست شراب های نابی که از مجموعه نادر خود به شما عرضه می کنند، لیستی هم از آبهای معدنی در اختیارتان می گذارند که از بعضی از بهترین شراب های فرانسه هم گران تر است. مثلا در لیست آبهای معدنی هتل کلاریج لندن شما می توانید از ژاپن و نروژ، هلند و زلاند نو و هاوایی و پاتاگونیا آب انتخاب کنید.
گران ترین ها یکی آبی است که روی بطری اش نوشته از یخچال های طبیعی است متعلق به ۱۰ هزار سال پیش از میلاد مسیح و برای مزه کردن این آب ما قبل تاریخ ۱۵ پوند (۳۰ دلار) خواهید پرداخت. گرانتر از آن آب شیرینی است که از یک کوه یخی در اعماق دریای ماهالو در کنار جزایر هاوایی استخراج شده و نوشیدنش لیتری ۳۰ پوند آب می خوره! آخرین آب در این لیست از آبهای بین المللی یک بطر از آب لوله کشی شده لندن است که مجانی است.
|