هادی ساعی: من از ۱۵ سالگی دو شغله بودم

هادی ساعی: من از 15 سالگی دو شغله بودم

مسابقات تکواندو انتخابی المپیک 2008 پکن به مدت سه روز در شهر منچستر انگلیس برگزار شد. در این رقابت‌ها نزدیک به 300 تکواندو‌کار از 90 کشور جهان برای کسب عنوان قهرمانی جهان و دست‌یابی به سهمیه المپیک پکن با یکدیگر مبارزه کردند و تیم ملی ایران با دو تکواندو‌کار مرد و دو تکواندو‌کار زن در مسابقات منچستر شرکت کرده بود.
    در حالی‌که قرار بود هادی ساعی دارنده مدال برنز المپیک سیدنی و دارنده مدال طلای المپیک آتن در روز اول بازی‌ها به مصاف حریفان خود برود برای او در روز پایانی بازی ترتیب دادند. اعضای تیم ملی ایران که شامل چهار تکواندوکار مرد و زن بودند پیش از شروع بازی‌ها تمرینات مشترکی را با تکواندو‌کاران کشور‌های تایلند، پاکستان، کاستاریکا، اوکراین، مراکش و مکزیک برگزار کردند.روز مسابقه فرا رسید هادی ساعی در وزن دوم المپیک در برابر یوجی سونگ از چین تایپه قرار گرفت حریفی که در مسابقات جهانی سال 2007 در چین به عنوان قهرمانی دست یافته بود. نتیجه این دیدار برای ورزش‌دوستان ایرانی به‌ویژه اهالی تکواندو خوشایند نبود چون هادی ساعی در یک مبارزه بسیار نزدیک و شانه به شانه نتیجه را 6 بر 5 به حریف واگذار کرد و ضمن حذف از دور مسابقات از دست‌یابی به سهمیه المپیک بازماند.
    آماده‌ترینی که حذف شد! 
    واکنش هادی ساعی پس از حذف از مسابقات منچستر در نوع خود جالب بود. عضو شورای شهر تهران گفت: در اصل دیدار فینال در همان مرحله اول بین من و تکواندو‌کار چین تایپه انجام شد. من سر‌حال و آماده بودم و در یک مسابقه سنگین و فشرده نتیجه را واگذار کردم.
    وی افزود: هیچ مشکلی از بابت آمادگی بدنی نداشتم ولی در هنگام درگیری‌ها داوران، دوپوئن را به حریف دادند و من در نهایت توانستم یک امتیاز عقب‌افتاده را جبران کنم. در واقع در راندهای اول و دوم مساوی بودیم و در راند سوم در یک حمله همزمان داوران امتیاز را به حریف دادند گرچه اگر این مسابقه ده ثانیه بیشتر ادامه پیدا می‌کرد به دلیل اخطارهایی که حریف دریافت کرده بود بازی به راند طلایی کشیده می‌شد.
    هادی ساعی درباره حذف تکواندوکار چین تایپه در برابر تکواندوکار استرالیایی خاطر نشان کرد: به دفعات گفته‌ام که این مسابقات سنگین و فشرده خواهد بود. تکواندوکار استرالیایی، قهرمان جهان از چین تایپه که مرا حذف کرده بود از پیش رو برداشت و همان استرالیایی مقابل نماینده کوبا شکست خورد.
     نماینده چین تایپه مانند آنچه که در مسابقات قهرمانی جهان از خود نشان داده بود ظاهر شد و اصلا افت فنی نداشت.
    ساعی درباره مرحله دوم مسابقات کسب سهمیه المپیک در ویتنام تصریح کرد: صددرصد اطمینان دارم که در ویتنام قادر خواهم بود سهمیه المپیک را کسب کنم. از طرفی شرایط مسابقات وزن دوم المپیک با سایر اوزان خیلی متفاوت نیست و همه چیز بستگی به موقعیت خواهد داشت.
    وی تاکید کرد: من بسیار آماده بودم و تمام ناراحتی من از این است که احساس کردم حق من بود تا به فینال برسم و در این مرحله مسابقه دهم. البته هنوز هم اتفاق خاصی نیفتاده است و در دوره گذشته همه شرایط مشابهی داشتیم و در دوره دوم و سوم سهمیه کامل المپیک را کسب کردیم.
    
    وعده جبران در ویتنام
    همزمان با شکست‌ هادی ساعی مقابل یوجی‌سونگ از چین تایپه در مسابقه نخست، مهروز ساعی خواهر هادی ساعی نیز در پیکار اول خود نتیجه را 6 بر 2 به حریفی از هلند واگذار کرد و از دور مسابقات کنار گذاشته شد. سارا خوش جمال فکری و یوسف کرمی دو نماینده دیگر ایران هم در مسابقات جهانی منچستر در دست‌یابی به سهمیه المپیک 2008 پکن عاجز نشان دادند در حقیقت مسابقات جهانی منچستر برای تکواندوی ایران اصلا خوشایند نبود و در پی حذف هر 4 نماینده ایران رسانه‌های گروهی به شدت از عملکرد فدراسیون تکواندو و تکواندوکاران انتقاد کردند که این البته کاملا طبیعی بود.
    هر چند که یک ماه دیگر مسابقات آسیایی در ویتنام برگزار می‌شود و این چهار تکواندوکار می‌توانند دوباره بخت خویش را برای حضور در المپیک 2008 پکن بیازمایند اما تکواندوکاری می‌تواند به موفقیت خود در المپیک خوش‌بین باشد که کارنامه قابل‌قبولی پیش از آن در مسابقات جهانی داشته باشد.
    
    برخی به دنبال پست و مقام هستند
    نمی‌توان منکر این حقیقت شد که هادی ساعی بعد از کسب مدال‌ طلای المپیک 2004 آتن سیر نزولی را طی کرده است و شاید این به خاطر دیگر دغدغه‌‌هایی است که به ذهن او راه یافته است همانطور که می‌دانید هادی اکنون عضو کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران است و چه بخواهد و چه نخواهد این روزها به دلیل حضور در شورای شهر تهران نمی‌تواند مثل گذشته روی تکواندو زوم کند.
    هادی در بازی‌های آسیایی دوحه به مدال برنز اکتفا کرد. در مسابقات قهرمانی جهان و در چین به تکواندو‌کاری از افغانستان باخت و از دست‌یابی به مدال طلا باز ماند و اکنون هم در منچستر و در دیدار اول نتیجه را به حریفی از چین تایپه واگذار می‌کند تا هم از دور مسابقات کنار رود و هم کماکان با دغدغه رسیدن به سهیمه المپیک 2008 پکن روزگار را سپری کند. البته هادی با انتقاداتی که از او می‌شود میانه خوبی ندارد. چندماه قبل وقتی در چین با بازنده شدن مقابل حریف افغانستانی به مدال نقره قناعت کرد خیلی از او انتقاد کردند و می‌‌گفتند: هادی هیچ وقت صبح‌ها سر تمرینات تیم ملی حضور نداشته چون باید در جلسات شورای شهر حضور می‌‌یافته و عاقبت ورزشکار دوشغله بهتر از این نمی‌‌شود و...
    عضو شورای شهر تهران جواب تندی به این انتقادات داد. وی ابتدا در دفاع از عملکرد فنی خویش در مسابقات چین گفت: من در طول مسابقه با حریف افغانستانی حواسم را جمع کرده بودم و تمرکز کامل داشتم تا مدال طلا را ببرم ولی وقتی داور وسط با زیر نظر داشتن تابلوی امتیازات قصد برنده کردن حریف را دارد این دیگر دست من نیست.
    هادی ساعی صحبت‌های خود را این‌گونه ادامه داد: قضاوت ناعادلانه داور مورد قبول همه کارشناسان خارجی بوده و حتی تلویزیون چین به دفعات مسابقه را نشان داد و اذعان کرد حق من مدال طلا بوده نه حریف افغانستانی اما برایم تعجب‌آور است در داخل کشور همه فقط می‌‌گویند چرا از حریف افغانستانی باخته‌ام در حالی که اگر قرار بر بازنده شدن من بوده دیگر حریف چه فرقی می‌‌کند از کجا باشد.
    اما جواب تکواندوکار طلایی ایران در المپیک 2004 آتن به آنهایی که می‌‌گفتند او بر سر تمرینات حاضر نمی‌‌شود و بحث دو شغله بودن را مطرح نموده چه بود؟
    من از آنهایی که سر تمرین نیامدند ولی مرتبا می‌‌گفتند که ساعی سر تمرین نیست گلایه دارم. من اگر هم در مواقعی سر تمرین صبح نبودم تمرینات خود را در آکادمی ملی المپیک دنبال می‌‌کردم بحث حضور در شورای شهر و دو شغله بودن هم مسئله جدیدی نیست چون از 15 سالگی سرپرست خانواده و از همان زمان دوشغله بودم. من بچه نیستم که موقعیت خود را نشناسم همواره به حفظ آبروی ورزشی و اعتبار ورزشی‌ام فکر می‌‌کنم تا به خطر نیفتد. واقعیت این است که حضور در شورا باعث شده تا چند کار دیگر خود را جزء ورزش تعطیل کنم و با تمرکز بیشتر به ورزش بپردازم.
    هادی آن زمان آن قدر از دست منتقدین ناراحت بود که این جملات را نیز به زبان آورد: مشکل اصلی این است که برخی از این منتقدین به دنبال پست منافع شخصی خود هستند و هیچ کس و هیچ چیز برای آنها در تکواندو مهم نیست. خیلی از این انتقادات درست نبود و این منتقدین اصلا فکر نکرده‌اند که مشکل آنها با فلان مسئول فدراسیون ربطی به بازیکن تیم ملی ندارد. به عنوان مثال فلان کارشناس و قهرمان سابق تیم ملی که از باخت من انتقاد می‌‌کندمگر یادش رفته خودش هم مثل همه در برابر تکواندوکاری از ساحل عاج باخته بود. امروز سابقه کاری و حضور من در تکواندو از بسیاری از این منتقدین بیشتر است ولی ظاهرا حرمت‌ها شکسته شده و خانمی که هیچ کجای تکواندو نیست به عنوان یک کارشناس عملکرد یک قهرمانی جهان و المپیک را نقد می‌‌کند.
    بر فرض که تمامی این حرف‌های عضو شورای شهر تهران درست بوده باشد اما هادی ساعی در دفاع از عملکرد خود و تیم ملی تکواندو در مسابقات جهانی منچستر چه دارد بگوید؟ آیا باز هم برای منتقدین هیچ چیز در تکواندو مهم نیست و آنها فقط به دنبال پست و مقام هستند! یا با فلان مسئول فدراسیون مشکل دارند؟
    راستی کی گفته منتقد یک قهرمان جهانی و المپیک باید دارای سابقه بیشتری نسبت به ورزشکاری که مورد نقد قرار می‌‌گیرد، باشد خب اگر این طوری است کسی که از ریس جمهور محترم هم انتقاد می‌‌کند باید خود قبلا رییس‌جمهور باشد پس الان فقط آقای سیداحمد خاتمی می‌‌تواند عملکرد دکتر محمود احمدی‌نژاد را مورد نقد و بررسی قرار دهد.
    نه آقا هادی چشم‌ها را باید شست و جور دیگر باید دید. نقد اکثر منتقدین از روی دلسوزی است و همواره انتظارات از یک ورزشکار ستاره، بالا بوده است.
    
     فدراسیون به دنبال جانشین برای ساعی
    یک تکواندو‌کار برای موفقیت در عرصه جهانی جدا از آمادگی بدنی بالا باید توان ذهنی مثبتی داشته باشد. حضور در شورای شهر کلان شهری چون تهران دغدغه‌ای را برای هادی به وجود آورده که موجب درگیر شدن ذهن او شده است.
    بالطبع در چنین شرایطی ساعی نمی‌‌تواند با آرامش ظاهری که در گذشته داشته در میدان مسابقه حاضر شود مگر می‌‌شود هادی ساعی برای شرکت در یک تورنمنت جهانی به آن‌سوی مرزها برود و طی مدت اقامت خود در خارج از کشور با تهران تماس نگیرد تا ببیند از شورای شهر تهران چه خبر است؟ این یعنی درگیر کردن ذهنی. در حالی که وی در چنین شرایطی فقط باید به مسابقه فکر کند.
    خود او می‌‌گوید در برخی از روزها صبح به‌جای شرکت در تمرین تیم ملی به صورت انفرادی در آکادمی ملی المپیک تمرین می‌‌کرده است.مگر یک ملی‌پوش نباید با تیم ملی تمرین کند و از سویی اگر او صبح‌ها وقت تمرین داشته پس چرا همان وقت را در تمرین تیم ملی سپری نمی‌‌کرد؟ شاید یک مدیر دو شغله به‌خاطر توانمندی مدیریتی کافی که در اختیار دارد بتواند در هر دو جبهه موفق عمل نماید اما یک ورزشکار باید خود در صحنه حاضر شود در حالی که یک مدیر می‌‌تواند با افرادی که به کار می‌‌گیرد بدون حضور در صحنه برنامه‌ها را پیش ببرد اما آیا افراد زیردست هادی می‌‌توانند به‌جای او در میدان مسابقه حاضر شوند؟ پاسخ مسلما نه است. هادی باید این را درک کند که انتظارات از او بالا است. هم دوست دارند تا همواره مدال طلا را به گردن او ببینند و بسیاری از انتقادات نیز بر همین خاطر است.
    صدالبته کلکسیون افتخارات عضو شورای شهر رنگین است و اگر هادی ساعی نمی‌‌تواند در ادامه مسیر هم طلایی باشد بهتر است کنار برود مثل ورزشکارانی چون علیرضا دبیر، حسن رنگرز، علی دایی و... این‌طوری همیشه نامش طلایی خواهد ماند.
    اخیرا برخی از منتقدین، بحث خداحافظی ساعی را از تیم ملی به‌خاطر حضور در شورای شهر مطرح کردند البته واقعیت امر این است مسئولیتی که هادی بر عهده گرفته بسیار سخت است و برای خدمت‌رسانی به مردم عزیز در شهر تهران باید شبانه‌روز تلاش کند. سرمربی تیم ملی تکواندو گفته: ما نمی‌‌توانیم به هادی که قهرمان جهان و المپیک است بگوییم خداحافظی کن چون او می‌‌خواهد هم‌چنان در میادین حاضر باشد این‌که فدراسیون تکواندو از میان چهره‌های جوان وبا استعداد به دنبال جانشینان شایسته ستاره‌هایی نظیر هادی ساعی است در عین حال این تکواندوکار طلایی عزم خود را جزم کرده تا در ویتنام طلا بگیرد و در المپیک 2008 پکن مقام خود را تکرار کند. شاید برای هادی دل کندن از شورای شهر سخت باشد اما او برای رسیدن به این هدف باید بیشتر وقت بگذارد و ختم کلام این که ساعی متعلق به خود نیست و نتایجی که او در میادین رقم می‌‌زند با نام ایران عجین می‌‌شود و قطع به یقین کسب مدال طلا در مسابقات برون مرزی همان مقدار مردم را خوشحال می‌‌کند او که با کارهای خود در شورای شهر تهران لبخند را بر لبان شهروندان می‌‌نشاند.