او که در سال 1921 به دنیا آمده بود، سالها دچار بیماری پارکینسون بود و به گفته مدیر برنامه اش سه شنبه در شهر سافوک درگذشت.
این بازیگر در سالهای 1960 به سوئیس مهاجرت کرد اما با حاد شدن بیماری اش به نزد خانواده اش در انگستان بازگشت.
دبرا کار در مجموع شش بار برای دریافت اسکار نامزد شد، ولی هیچگاه به این جایزه دست نیافت تا اینکه در سال 1994 به او جایزه افتخاری آکادمی اعطاء شد.
پیتر ویرتل، همسر آمریکایی او که نمایشنامه نویس و داستان نویس است هنوز زنده است. از خانم کار دو دختر و سه نوه بر جای مانده است.
پس از اینکه همراه با خانواده اش مقیم جنوب انگلستان شد، به مدرسه ای شبانه روزی در بریستول رفت و ابتدا آموختن باله را آغاز کرد اما چندی بعد تصمیم گرفت بازیگری را بیاموزد.
دبرا کار فعالیت هنری اش با نمایشخانه های محلی بریتانیا و همچنین اجرای نمایش برای نیروهای ارتش بریتانیا در جریان جنگ جهانی دوم آغاز کرد.
دبرا کار در سال 1994 به یک اسکار افتخاری دست یافت |
نخستین نقش مهم او بر پرده سینما فیلم سرگرد بارابارا بود که در سال 1941 اکران شد و آخرین آن باغ آسام بود که سال 1985 ساخته شد.
حضور او در سینمای هالیوود و بازی در کنار بازیگرانی چون یول برینر، کری گرانت، رابرت میچم و برت لنکستر او را به ستاره سینمای هالیوود در سالهای 50 و 60 میلادی تبدیل کرد.
بازی او در فیلمهای مطرح بریتانیایی مانند نرگس سیاه و زندگی و مرگ سرهنگ بلیمپ (بازی در سه نقش) عاملی شد که نظر تهیه کنندگان هالیوودی را جلب کرد.
دبرا کار از اواخر سالهای 1960 بیشتر به بازی در تئاتر و نقشهای تلویزیونی روی آورد.
هنگام اهدای اسکار افتخاری به دبرا کار، در وصف او گفته شد: "بازیگری با زیبایی و ظرافتی بی عیب و نقص، که ویژگی دوران حرفه ای اش در سینما وقار، انضباط و کمال اوست."
و او هنگام گرفتن مجسمه اسکار گفت :"باید اعتراف کنم که دوران معرکه ای داشتم."