فروش زباله محل کسب درآمد نیویورکی ها

فروش زباله محل کسب درآمد نیویورکی ها

شهرداری نیویورک به تازگی جریمه دزدیدن زباله را از صد دلار به 2000 دلار افزایش داده است

در شهر نیویورک بازیافت زباله ها به تجارتی بزرگ تبدیل شده به طوری که برخی از مردم زباله های دیگران را جمع آوری می کنند تا از فروش مواد قابل بازیافت آن درآمد کسب کنند.

مسئولان شهر نیویورک می گویند که این کار دزدی است و برای جلوگیری از آن جریمه ای هنگفت (تقریبا دو هزار دلار) تعیین کرده اند.

در شهری که کارآفرینان، حکومت می کنند مردم همیشه راه های جدیدی را برای کسب درآمد پیدا می کنند و استفاده از زباله دیگران یکی از این راه هاست.

در پایان هر روز کاری هزاران کیسه زباله در پیاده روهای نیویورک دیده می شود. خیلی از آنها راهی گورستان زباله می شود اما بخش قابل توجهی از آنها قابل بازیافت است و هر یک تن آن بیست دلار ارزش دارد؛ درآمدی که شهرداری نیویورک نمی خواهد از آن چشم پوشی کند.

مایکل مک ماهون، رییس کمیته بازیافت شهرداری نیویورک می گوید که این مواد متعلق به این شهر است و برای شهرداری اهمیت زیادی دارد.

اما اخیرا مقدار زباله قابل بازیافت خیلی کم شده چون در نیمه شب "کارآفرینان" یا به قول شهرداری نیویورک "دزدها" کیسه های زباله را باز می کنند و موادی را که قابل بازیافت است از میان سایر زباله ها جدا می کنند و با خود می برند.

آقای مک ماهون می گوید که آمار این "دزدی ها" بالاست: "بنا به قوانین شهر نیویورک زباله ای که کنار خیابان گذاشته می شود بلافاصله جرئی از دارایی های شهرداری محسوب می شود. از درآمد حاصل از فروش زباله های قابل بازیافت ما هزینه تفکیک زباله را پرداخت می کنیم. با کم شدن میزان مواد قابل بازیافت، شهرداری در هر دوره بین 150 تا 200 هزار دلار متضرر می شود."

من نمی فهمم که مقامات شهرداری از چه چیزی شکایت دارند این طوری یک کار از روی دوش آنها برداشته می شود. اگر هم برای آنها هزینه ساز است تقصیر خودشان است که به موقع و به دفعات بیشتر زباله ها را جمع آوری نمی کنند   یکی از ساکنان شهر نیویورک

در برخی نقاط پولدارنشین نیویورک مقدار زباله های قابل بازیافت به میزان 20 درصد کاهش داشته است و ساکنان این نواحی از سرنوشت زباله های خود به خوبی باخبرند.

یکی از ساکنان می گوید: "من هر روز که سگم را بیرون می برم 'آنها' را می بینم. 'آنها' می آیند و مقواها را از میان زباله ها جمع می کنند. به نظر من 'آنها' دزد نیستند، فقط برای امرار معاش تلاش می کنند. این که کار بدی نیست. زباله این منطقه به اندازه ای است که همه می توانند سهم ببرند."

یکی دیگر از ساکنان می گوید: "من نمی فهمم که مقامات شهرداری از چه چیزی شکایت دارند این طوری یک کار از روی دوش آنها برداشته می شود. اگر هم برای آنها هزینه ساز است تقصیر خودشان است که به موقع و به دفعات بیشتر زباله ها را جمع آوری نمی کنند."

شهرداری نیویورک به تازگی جریمه دزدیدن زباله را از صد دلار به 2000 دلار افزایش داده است. اما این قانون بدون نقص نیست. بنا به این قانون فقط کسی جریمه می شود که زباله را با خودرو جا به جا کند پس خیلی ها با زنبیل چرخدار زباله ها را با خود می برند.

مایک استرلینگ، خانه بدوش است و با زنبیل چرخدار وسایل خود را اینجا و آنجا می برد. او می گوید برای جمع کردن 250 قوطی از سطل های زباله روزانه 12 دلار دریافت می کند.

اگر فقط یک نفر می تواند روزانه 250 قوطی جمع کند پس حتما برای کل شهر هشت میلیون نفری نیویورک به اندازه کافی زباله وجود دارد که همه از آن سهمی ببرند.