رقص کدام پرچم آبی یا قرمز
رقص کدام پرچم آبی یا قرمز
باز هم شمارش معکوس هواداران پر و پا قرص آبی و قرمز آغاز شد تا پیکار 2 رقیب دیرینه از راه برسد و نقل محافل شود. 
داربی 63 ، روز یکشنبه با قضاوت گونزالس اسپانیایی در ورزشگاه بزرگ شهر انجام می شود دیداری که برای «پرسپولیس» پیشتاز و «استقلال» بحران زده اهمیت بسزایی دارد و به بسیاری از اماها و اگرها پاسخ خواهد داد.
پرسپولیس به مدد تفکرات افشین قطبی ، بر این باور است تا رایحه پیروزی های پیاپی را دوباره حس کند و استقلال قصد دارد با شکست رقیب دیرینه خود ، از بن بست فعلی نجات یابد.
داربی 63 در حالی روز یکشنبه در ورزشگاه بزرگ شهر برگزار می شود و هوش و حواس میلیون ها فوتبالدوست را به خود جلب می کند که پرسپولیس بر طبل قهرمانی می کوبد اما استقلال حال و هوای خوشی ندارد. شرایط متمایز قرمز و آبی ، چهره استقلالی ها را رنگ پریده و اوضاع سرخ پوشان را بر وفق مراد به پیش می برد اما از یاد نبریم که داربی بزرگ این دو باشگاه ریشه دار ، وضعیت خاص خود را دارد. تا اینجای کار ، ریتم پرسپولیس را موزون تر می بینیم زیرا قرمزها ، راه بردن را بلدتر هستند اما استقلالی ها به سبب ضعف مفرط در خط آتش و ناهماهنگی در قلب دفاعی ، نتوانسته اند در حد نام خود نمایش دهند. شتابزدگی در نواختن ضربات آخر ، هنوز از چهره آبی ها رخت بر نبسته ، ضمن این که در قلب دفاعی ، تمرکز لازم را ندارد و از همه بدتر درگیری مجتبی جباری در بند مصدومیت ، موجب شده تا خط میانی ، صلابت گذشته را نداشته باشد. تمامی این کاستی ها در آمار ضعیف استقلال در 8بازی اخیر، دخیل بوده و اسباب نگرانی هواداران سینه چاک آبی را فراهم آورده است.
در نقطه مقابل ، پرسپولیس را فهیم تر می بینیم و چیدمان نفرات در خطوط سه گانه باعث شده تا ساختمان ذهنی افشین قطبی ، کارساز واقع شود. با این حال ، داربی بزرگ همیشه شرایط خاص خود را داشته و شاید نتوان بصراحت از تیم پیروز سخن راند اما از اینها گذشته ، امیدواریم جدال این 2باشگاه پرطرفدار، دیدنی و مهیج از آب در آید.
در بازی با سپاهان ، بخوبی می دیدیم که این تیم باهوش اصفهانی به محض مالکیت توپ ، مثل فنر در عرض زمین باز می شد و در انتقال توپ به یک سوم دفاعی استقلال ، در کمترین زمان ممکن اهتمام می کرد زیرا محرم نویدکیا، ژنرال خط میانی به سبب ذکاوت بالا برای بازیخوانی و سرعت در اجرای تصمیمات تاکتیکی ، بخوبی ایفای نقش می کرد. هر چند فرهاد مجیدی در این روز قصد داشت جای خالی جباری را پر کند اما وی به دلیل این که ذاتا یک مهاجم تمام کننده است ، نمی توانست از جنس پاسهای وی استفاده کند. شاید بازگشت جباری بتواند در میدان پر التهاب یکشنبه ، حس برتری جویی آبی ها را مضاعف کند و فضای روحی ترک خورده استقلال را ترمیم نماید.اکنون شرایط به گونه ای رقم خورده که استقلال محکوم به پیروزی است تا شاید با کسب امتیازهای لازم و طلایی این دیدار ، از بحران و برزخ فعلی نجات یابد. در مبحث فنی ، باید به نکته مهم دیگری نیز اشاره کرد و آن نقش کم رنگ جناح چپ استقلال در مواقع پیشروی است.
در بازیهای اخیر، بار اصلی تغذیه مهاجمان بر دوش محمد نوازی ، پیستون متحرک جناح راست بود تا وی با ارسال پاسهای مورب و پخته ، حمله وران را صاحب فرصت طلایی کند اما در قرینه این منطقه ، یعنی جناح چپ ، تحرک بایسته از جانب امیرآبادی و منیعی دیده نمی شود که این ضعف به یک عادت تبدیل شده است.
شک نداریم حضور موثر در حرکات طولی از یک سو و بازیسازی جباری از سویی دیگر می تواند نسخه ای شفابخش برای پسران آبی در بازی یکشنبه باشد ، منوط به این که خط آتش استقلال بویژه آرش برهانی ، وظایف محوله را به خوبی انجام دهد و در زدن ضربات نهایی ، دقت عمل بیشتری داشته باشد.
پتانسیل بالا
افشین قطبی به عنوان استراتژیست پرسپولیس ، دوران مدرنیته را برای ارتش سرخ ، هموار کرده است.
حتی در برخی از بازیها که پرسپولیس ، آن شادابی لازم را نداشته باشد (همانند بازی با ذوب آهن) اما فتح دروازه حریف و کسب اندوخته های بایسته ، تکرار می شود.دلیل این که ارتش سرخ روی خط پیروزی حرکت می کند ، قدمهای استوار و اعتماد به نفس یکایک نفرات و اندیشه های کادر فنی است که از ابتدا تاکنون پابرجا مانده است.
پرسپولیس برخلاف رقیب دیرینه اش ، در خطوط سه گانه موفق تر عمل کرده ، زیرا تجربه گران نفرات قرمز باعث شده تا آنها چم و خم کار را بهتر و راحت تر بدانند.
رقابت جدی رودباریان و واعظی در دروازه ، یکی از محسنات پرسپولیس در آخرین نقطه دفاعی به شمار می آید. حیدری و نصرتی به عنوان عناصر اصلی دفاعی ، این منطقه را بیمه کرده اند و در جناحین رضایی و نوری عملکرد مثبتی داشته اند.اوج موفقیت پرسپولیس در خط میانی است ، جایی که باقری ، آقایی ، آشوبی و بادامکی یک لحظه آرام و قرار ندارند و در پیشانی خط حمله ، خلیلی و عقب تر از او، نیکبخت واحدی به عنوان یک بازیکن آزاد، عصای دست سرخ ها هستند. به این جمع ، الونگ ، خرسندی ، عبدی ، خیرخواه را هم اضافه کنید تا به پتانسیل بالای پرسپولیس ، مهر تایید بزنید. با توجه به این بک راند ، هواداران قرمز انتظار دارند که قطبی و یارانش با قدرت اخیر خود ، بتوانند گلیم خود را تا مرز برتری بر رقیب دیرینه و حتی تا مرز قهرمانی بیرون بکشند.بلوغ تکنیکی ، تاکتیکی و روانی پرسپولیس و حضور یک طیف نوگرا در کادر فنی ، قرمزها را در منظومه بزرگان قرار داده اما سوال اینجاست که آیا این فرآیند در داربی بزرگ هم تکرار خواهد شد یا این که آبی ها به شکست ناپذیری ارتش سرخ ، پایان خواهند داد.
خودباوری پرسپولیس از یک سو و تکاپوی استقلال برای جبران مافات ، از سویی دیگر نوید یک پیکار جذاب را می دهد. تا یکشنبه صبر می کنیم که ببینیم دنیا به کام پرسپولیس خواهد بود یا این که استقلال بر معادلات ، خط بطلان خواهد کشید.