تبعیض جنسی : رد دختر رتبه ۴۰۰ و قبول پسر رتبه ۴۰۰۰
تبعیض جنسی : رد دختر رتبه 400 و قبول پسر رتبه 4000 در رشته پزشکی
چهارده سده است که این کلا‌م خوش‌نوای آشنا، گوش دختران و پسران و زنان و مردان را نوازش می‌دهد کهدانش‌خواهی بر هر مرد و زن مسلمان واجب و لا‌زم است. صراحت جمله هیچ نوع قید و بند و تبعیض و ترجیحی را برنمی‌تابد! و بیش از نیم‌سده است که اعلا‌میه جهانی حقوق‌بشر در دانش‌اندوزی سهمی برابر برای زن و مرد در نظر گرفته است و زنان و مردان درس خوانده کم و بیش با آن آشنایند.
نویسنده این مطلب خود چندسالی است که در دانشگاه‌های این کهن بوم اصول نوزدهم و بیستم قانون اساسی جمهوری اسلا‌می ایران را ترجیع‌وار در گوش دانشجویان زمزمه می‌کند:
اصل نوزدهم -مردم ایران از هر قوم و قبیله که باشند از حقوق مساوی برخوردارند و رنگ، نژاد، زبان و مانند اینها سبب امتیاز نخواهد بود.
اصل بیستم -همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلا‌می برخوردارند.
ولی اکنون که می‌بینم دختری با هزاران امید و آرزو و تکیه و توکل و با نقد عمر عزیز و شب‌زنده‌داری و به قول قدیمی‌ها با دود چراغ خوردن، موفق به کسب رتبه 400 در رشته تجربی می‌شود ولی در رشته دلخواهش یعنی پزشکی پذیرفته نمی‌شود، حال آنکه پسری با رتبه 4000 بر صندلی پزشکی تکیه می‌زند، عرق شرم بر پیشانی‌ام می‌نشیند.
من نمی‌دانم آنان که با تصمیم‌‌هاینپخته و نسنجیده، این همه داوطلب را از حقوق عینی خویش محروم کرده‌اند، چه پاسخی به شرع مقدس، به اعلا‌میه جهانی حقوق بشر و به قانون اساسی جمهوری اسلا‌می ایران می‌دهند؟
این معتقدان به تبعیض جنسیتی- که به مراتب بدتر از تبعیض نژادی است- چگونه می‌توانند جوابگوی ناله گرم و آه سرد این داوطلبان باشند و چگونه می‌توانند مدعی رهروی در کاروان <عدالت‌پروری> و <مهرورزی> شوند؟ و چگونه می‌توانند خود را از باد افراه این خطا مصون بدارند؟
امید می‌رود مسوولا‌ن معتقد به عدالت و شایسته‌سالا‌ری در برابر این تصمیم غیرعادلا‌نه و غیرعالمانه و پرده در و آبروبر، بیکار ننشینند.
* عضو هیات علمی دانشگاه