قهرمانی فرمول یک به مسابقه آخر کشیده شد

قهرمانی فرمول یک به مسابقه آخر کشیده شد

با پیروزی در شانگهای شمار بردهای کیمی رایکونن در فصل جاری به پنج رسید (یک برد بیشتر از آلونسو و همیلتون)، اما او دو مسابقه را به دلیل نقص فنی به پایان نبرده است

لویس همیلتون، راننده بریتانیایی تیم مکلارن-مرسدس که در اولین فصل حضور خود در فرمول یک، با 12 امتیاز اختلاف پیشتاز مسابقات فصل بود، در میانه مسابقه در اثر اشتباهی که تیم مکلارن به اندازه او در آن مقصر بود، موقعیت برای کسب افتخاری تاریخی را از دست داد و
مجبور به کناره گیری از مسابقه شد.

پس از آن کیمی رایکونن، رقیب فنلاندی او در تیم فراری، پیشتاز مسابقه شد و تا آخر پیشتازی را حفظ کرد تا با پیروزی در این مسابقه، اختلاف امتیاز با همیلتون را به 7 امتیاز کاهش دهد.

پس از او فرناندو آلونسو، راننده دیگر تیم مکلارن بود که (در مکان سوم) از خط پایان عبور کرد تا با 103 امتیاز در جدول رانندگان، در فاصله 4 امتیازی همیلتون قرار گیرد و برای کسب سومین عنوان قهرمانی، بخت داشته باشد.

این اولین بار از فصل 1986 است که سه راننده در مسابقه آخر فصل، برای کسب عنوان قهرمانی رقابت می کنند.

تقدیر، اشتباه تیمی و خطای راننده

در شرایطی که شرایط متغییر جوی به شدت تیمها را برای انتخاب لاستیک مناسب دچار مشکل کرده بود، تیم مک لارن تصمیم گرفت همیلتون را که در مکان اول بود، کمی بیشتر درون پیست نگه دارد.

همیلتون که مسابقه را از مکان اول و با لاستیکهای مخصوص پیست مرطوب (Intermediate) آغاز کرده بود، توانست اختلاف با کیمی رایکونن، راننده فراری را (که در تعیقب او بود) تا میانه مسابقه حتی به چهار ثانیه هم برساند.

اما عمر لاستیکهای "مرطوب" همیلتون رو به پایان بود و حتی در یکی از لاستیکهای عقب او، عاج لاستیک تا اندازه ای رفته بود که لایه های زیرین سفید رنگ به وضوح دیده می شد.

در حالی که اتومبیل همیلتون چسبندگی بسیار کمی با زمین داشت، تیم مکلارن هم تصمیم گرفت او را برای یک دور بیشتر در پیست نگه دارد تا شاید وضعیت جوی مشخص شود.

	خروج لویس همیلتون 22 ساله از گراندپری چین، اولین اشتباه عمده او در فصل اول حضورش در فرمول یک بود

همین مسئله باعث شد تا یک دور بعد، وقتی همیلتون سعی داشت برای تعویض لاستیک و سوختگیری، با خروج از پیست وارد مسیر گاراژ شود، سر پیچ جاده خروجی منتهی به گاراژ، لغزید و وارد حاشیه های شنی کنار جاده شد.

همیلتون هرچند تلاش کرد تا اتومبیل خود را روشن نگه دارد، اما تلاش او و معدود ناظران چینی اطراف محل مسابقه برای بازگرداندن اتومبیل به جاده بی نتیجه ماند.

همیلتون و مکلارن خود باعث ناکامی شدند.

نبرد در پشت جبهه

در حالی که رانندگان فراری و مکلارن مشغول نبرد برای کسب پیروزی بودند، در مکان های پایینتر وضعیت آرام نبود.

برنده بزرگ سباستین وتل، راننده 20 ساله تورو روسو بود که گرچه مسابقه را از مکان هفدهم آغاز کرده بود اما با بکار گیری استراتژی "یک توقف" به مقام چهارم (بهترین نتیجه کسب شده در تاریخ تیم تورو روسو) دست یافت.

او یک هفته قبل، در گراندپری ژاپن، با یک اشتباه در هوای به شدت بارانی با مارک وبر، راننده تیم ردبول تصادف کرد تا موقعیت ایستادن بر روی سکو از هر دو گرفته شود.

تونیو لیوتزی، دیگر راننده تورو روسو هم توانست حملات متوالی نیک هایدفلد، راننده ب ام و را تحمل کند و با کسب مقام ششم، کمک کند تا تیم تورو روسو از مکان نهم جدول، دو پله بالاتر برود و بالاتر از تیم هوندا قرار بگیرد.

جنسون باتن، راننده هوندا هم که بعنوان یکی از رانندگان ماهر در پیستهای خیس و مرطوب شناخته می شود، به مقام پنجم دست یافت.

مسابقه آخر رقابتهای فرمول یک در سال 2007، در روز 21 اکتبر در پیست اینترلاگوس برزیل انجام خواهد شد.