در این کنسرت لطفی قرار است خواننده بخشی از شعرهای مولانا باشد و ساز و آواز او را قوی حلم، نوازنده تنبک و دف همراهی می کند.
بنیاد میراث ایران در لندن و گروه هنری نوا ترتیب برگزاری این برنامه را داده اند و حمایت مالی آن را کمپانی "جولیوس بائر" (خاورمیانه) و گروه "تارگت فالو" بر عهده دارند.
محمدرضا لطفی آهنگساز و نوازنده تار تیر ماه سال ۱۳۸۶ در فضای باز کاخ نیاوران به روی صحنه رفت و به همراه قوی حلم به بداهه نوازی با سازهای مختلف پرداخت.
کنسرت او در تهران واکنش های مختلف و گاهی منفی به دنبال داشت. بیشترین واکنش منفی متوجه نحوه آواز خوانی لطفی و هم چنین استفاده از سازهای مختلف و عدم تمرکز روی ساز تخصصی اش بود.
محمدرضا لطفی سال ۱۳۸۴ پس از سالها دوری از ایران، به کشور بازگشت و به احیای موسسه فرهنگی هنری آوای شیدا و مکتب خانه میرزا عبدالله پرداخت.
در این مکتب خانه به هنرجویان موسیقی سازهای مختلف موسیقی ردیف دستگاهی ایران آموزش داده می شود و علاوه بر لطفی دیگر استادان موسیقی ایران در این مکتب خانه به تدریس می پردازند.
علاوه بر این لطفی قصد دارد گروه شیدا را با اعضای قدیمی و جدید دوباره راهاندازی کند. همچنین یکی دیگر از برنامه های او تشکیل گروه شیدای بانوان است که به تازگی آثاری را هم در استودیو ضبط کرده اند. اعضای این گروه از شاگردان محمدرضا لطفی در مکتب خانه میرزا عبدالله هستند.
لطفی میگوید: "عمده فعالیت های آوای شیدا در دو بخش آموزش و تولید خلاصه می شود که در کنار این دو برنامه به فعالیت های شخصی و اهدافی که در نظر دارم می پردازم."
او می گوید: "تولید آثار شاخص در حوزه موسیقی از جمله برنامه های آوای شیدا است به این ترتیب قصد داریم کارهای با کیفیت از آهنگسازان دیگر را که دارای ارزش هنری نیز هستند تهیه و تولید کنیم. از دیگر برنامهها در حوزه تولید ساخت فیلم های مستند از استادان موسیقی است چرا که برای ماندگاری هنر و هنرمند به شکل مستند اقدامی انجام نشده همانطور که در حوزه ادبیات چنین مستنداتی وجود ندارد . یک بخش هم مجموع فعالیت های شخصی خودم مانند سازندگی و تحقیق در حوزه های مختلف موسیقی است."