این نخستین بار است که در ایران پس از مرگ موسیقیدان معاصر خارجی برای او مراسم بزرگداشت برپا می شود.
پیش از برای هنرمندان موسیقی کلاسیک مثل بتهوون، باخ و موتسارت برنامه ها و بزرگداشت هایی ترتیب داده شده بود.
در این برنامه محمد سریر، مدیر خانه موسیقی ایران و روبرتو توسکانو سفیر ایتالیا در ایران سخنرانی کردند و فیلم هایی از اجرای بخشی از آثار معروف و محبوب پاواروتی پخش شد.
از دیگر برنامه های این مراسم می توان به امضای دفتر یادبود پاواروتی که از سوی سفارت ایتالیا در اختیار علاقهمندان قرار گرفت، اشاره کرد.
پاواروتی که مدتها از سرطان لوزالمعده در رنج بود، ساعت ۵ بامداد ۱۵ شهریور در شهر مودنا، در شمال ایتالیا، درگذشت.
این خواننده سرشناس که به عنوان یکی از برجسته ترین خوانندگان اپرای نسل خود شناخته می شود، پس از عمل جراحی خود، پنج بار مورد شیمی درمانی قرارگرفت.
پاواروتی فرزند یک خانواده فقیر بود که با شغل نانوایی امرار معاش می کردند، او در جوانی یک علاقمند واقعی فوتبال و همچنین یک فوتبالیست موفق بود که در تیم شهر خود بازی می کرد. مدتی نیز به اصرار خانواده اش به معلمی پرداخت تا اینکه با علاقمند شدنش به آواز کلاسیک از این کار دست کشید و به آواز پرداخت.
لوچیانو پاواروتی نخستین بار در سال ۱۹۶۱، هنگامی که برنده نخست یک مسابقه شد، توجه همگان را به شفافیت صدای تنور خود جلب کرد. او سپس اجراهای متفاوتی در شهرهای مختلف اروپا برگزار کرد و در فوریه ۱۹۶۵ برای تهیهی اپرای "لوچیا دی لامرمور" به میامی آمریکا رفت.
در آن اپرا، جان سادرلند، خواننده سوپرانوی مشهور استرالیایی، نیز پاواروتی را همراهی می کرد و نقش لوچیا را بر عهده داشت.
در فوریه ۱۹۷۲ پاواروتی بار دیگر در همکاری با سادرلند اجرایی از اپرای "دختر گروه" را در موزه متروپولیتن نیویورک به روی صحنه برد و بسیار درخشید.
پاواروتی تا سال ۲۰۰۴ تورهای خداحافظی خود را در سراسر جهان به اجرا می گذاشت اما به دلیل بیماریش آن را نیمه کاره گذاشت.