چسب هایی از جنس بدن
چسب هایی از جنس بدن
پس از گذشت 60 سال که چسب بافتی در دنیا مورد استفاده قرار گرفته و رشد آن به دلیل مشکلات عدیده که چسب های بافتی برای نسوج انسانی ایجاد می کنند از بقیه فناوری ها عقب مانده ، برای اولین بار در دنیا محققان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی چسب بافتی ای طراحی کرده اند که هیچیک از مشکلات نسل قبل را ندارد قدرت کشش پذیری ، ویژگی ای است که بر اساس آن چسب ها را طبقه بندی می کنند ، در حالی که این چسب خون خود فرد مشتق شده و بیشترین قدرت چسبندگی را دارد و از این نظر در تمام دنیا بی نظیر است.
بیش از 2 دهه است که از چسب های بافتی در جهان استفاده می شود اما این چسب ها به دلیل مشکلاتی که برای نسوج انسانی ایجاد می کند ، چندان مورد استقبال نیستند. در واقع چسب های بافتی موجود در دنیا بیشتر تجاری و صنعتی هستند وبه دلیل مواد تشکیل دهنده ، برای انسان حساسیت هایی ایجاد می کنند. چسب بافتی که در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ساخته شده به صورت اتولوگ و از خون خود فرد مشتق شده است. این چسب بافتی ، نخستین چسب بافتی هوشمند در دنیاست.
انواع چسب های بافتی از ماده ای به بنام فیبروژن تشکیل می شوند که استحکام ساختاری چسب را نشان می دهد. خوشبختانه فیبروژن از پروتئینی به دست می آید که در خون انسان وجود دارد. در چسب های بافتی موجود در دنیا میزان فیبروژن 29 میلی گرم درصد است که در چسب بافتی محققان ایرانی ، این میزان به 30 تا 70 میلی گرم درصد می رسد و این میزان غلظت ، معادل جهانی نداشته است.
چسب های بافتی اتولوگ و تجاری در دنیا بسیار گرانقیمت است و از قدرت کشش پذیری کمتری نسبت به نمونه ایرانی که محققان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به دست آورده اند ، برخوردار است.
درآزمایش هایی که امریکایی ها روی رت انجام داده اند ، عروق کاروتید حیوان پس از مدتی که به وسیله چسب بافتی پیوند زده شده بود ، دوباره از هم گسسته شد اما ما این چسب بافتی را روی سگ آزمایش کردیم که نتایج کاملا موفقیت آمیز بود. در خصوص فاکتورهایی که در این چسب بافتی از نظر بیولوژیکی وجود دارد هم باید گفت : در خون انسان ذخایر ارزشمندی وجود دارد که تاکنون 12 فاکتور از آن به عنوان فاکتورهای رشد و حیاتی شناسایی شده اند و در چسب بافتی که ساخته شده 8 تا 12 برابر از 3 فاکتورهای حیاتبخش نسبت به پلاسما وجود دارد. ماده ای درون چسب های بافتی به نام فیبرونکتین وجود دارد که زمانی که یک بافت قرار است ترمیم شود برای این که اتصال میان 2 بخش به وجود بیاید ماده فیبرونکتین باید روی بستر سلولی بنشیند. در این چسب بالاترین میزان فیبرونکتین که میزان گسستگی را کم می کند ، وجود دارد.