به یاد خالق حیدربابا

به یاد خالق حیدربابا

‌بیست و هفتم شهریور روز بزرگداشت سید محمد حسین شهریار شاعر پارسی گوی معاصر ایرانی است که این روز به نام شعر و ادب فارسی نامگذاری شده است . 

سید محمد حسین شهریار ،فرزند آقا سید اسماعیل موسوی معروف به حاج میرآقا خشکنابی در سال 1325 هجری قمری (شهریور ماه 1286 هجری شمسی) در بازارچه میرزا نصراله تبریز واقع در چای کنار چشم به جهان گشود .

در سال 1328 هجری قمری که تبریز آبستن حوادث خونین وقایع مشروطیت بود پدرش او را به روستای قیش قورشاق و خشکناب برد .

دوره کودکی استاد در آغوش طبیعت و روستا سپری شد که منظومه حیدر بابا مولود آن خاطرات است. درسال 1331 هجری قمری پدرش او رابرای ادامه تحصیل به تبریز بازآورد و او در نزد پدر ، فراگیری مقدمات ادبیات عرب را آغاز کرد و در سال 1332 هجری قمری جهت تحصیل اصول جدید به مدرسه متحده وارد شد و در همین سال نخستین شعر رسمی خود را سرود و سپس به آموختن زبان فرانسه و علوم دینی پرداخته و از فراگیری خوشنویسی نیز دریغ نمی کرد که کتابت قرآن ، ثمره همین تجربه وی بود .

در سیزده سالگی اشعار شهریار با تخلص بهجت در مجله ادب به چاپ می رسد . در بهمن ماه سال 1299 شمسی برای نخستین باربه تهران مسافرت کرده و در سال 1300 به کمک لقمان الملک جراح در دارالفنون به تحصیل می پردازد .

شهریار در تهران تخلص بهجت را نپسندیده و تخلص شهریار را پس از دو رکعت نماز و تفعل از حافظ می گیرد.

در سال 1303 وارد مدرسه طب می شود واز این پس زندگی شور انگیز و پر فراز و نشیب او آغاز می شود . و سال 1313 زمانی که شهریار در خراسان بود پدش به دیار حق می شتابد .او درسال 1314 به تهران بازگشته و از این پس آوازه شهرت او از مرزها فراتر می رود.

شهریار شعر فارسی و آذری را با تمام مهارت می سراید و در سالهای 1329 تا1330 اثر جاودانه خود حیدر بابایه سلام خلق می کند .این منظومه تنها در شوروی به 90درصد زبانهای موجود ترجمه و منتشر می شود.

درتیر ماه 1331 مادرش دارفانی را وداع می کند . در مرداد ماه 1332 به تبریز آمده و با یکی از منسوبین خود به نام عزیزه عمید خالقی ازدواج می کند که حاصل این ازدواج سه فرزند به نام های شهرزاد و مریم و هادی هستند .

در حدود سالهای 1346، نوشتن قرآن را به خط زیبای نسخ آغاز می کندکه یک ثلث ان را به اتمام می رساند و دیوان اشعار فارسی استاد نیز چندین بار چاپ و بلافاصله نایاب شده است.

در مدت اقامت درتبریز موفق به خلق اثر ارزنده سهندیه دررمانتیک ترکی می شود .در سال 1350 مجددا به تهران مسافرت می کند که در این سفر تجلیل های متعددی از شهریار می شود . ولی در سال 1354 داغ دیگری از فوت همسر به دلش می نشیند و در سال 1357 شهریار با حرکت توفنده از انقلاب اسلامی همصدا شده و با اعتقاد راسخ و قلبی مالامال از عشق به امام خمینی (ره) دهه آخر عمر خود را سپری می کند .

دراردیبهشت ماه سال 1363 تجلیل باشکوهی از استاد در تبریز به عمل آمد.

این شاعر بزرگ  همچنین به لحاظ اشتهار در سرودن اشعار کم نظیر درمدح امیر مومنان و ائمه اطهار علیه السلام به شاعر اهل بیت (ع) شهرت یافته است .

استاد شهربار پس از یک دوره بیماری در 27 شهریورماه سال 1367 دار فانی را وداع و د رمقبره الشعرا به خاک سپرده شد.