قطب شمال و یک ایرانی پناهنده به آخر دنیا

قطب شمال و یک ایرانی پناهنده به آخر دنیا

مجمع الجزایر سوالبارد، سرزمینی خشن و سرد، آخرین ایستگاه قبل از رسیدن به سرزمین پر از برف و یخبندان قطب شمال است که امروزه به پناهگاه مردمانی از ۳۰ کشور جهان بدل شده است.

این مجمع الجزایر که متعلق به نروژ است، منطقه ای استراتژیک به شمار می رود که دارای ترکیبی از معدنچیان روسی و نروژی و پناهنده های رانده شده از دیگر نقاط دنیا و محققان بین المللی از جمله دانشمندان علاقه مند به گرم شدن زمین است.

لانیگیربین، مرکز این منطقه سرد، میزبان ۱۸۰۰ نفر است که در زمستان ها میانگین دمای هوا ۱۲ درجه زیر صفر است و آفتاب به مدت دو ماه به صورت کامل ناپدید می شود.

لانیگیربین، مرکز این منطقه سرد، میزبان ۱۸۰۰ نفر است که در زمستان ها میانگین دمای هوا ۱۲ درجه زیر صفر است و آفتاب به مدت دو ماه به صورت کامل ناپدید می شود.

این شهر سابقا معدنی در میان کوه های اطراف، کلبه های معدنچیان و زمین سنگلاخ کوچک جلوه می کند. خانه های چوبی رنگارنگ در کنار جاده به چشم می خورد، جایی که گوزن های قطب شمال در کنار آنها قدم می زنند و نور زمستانی فضا را روشن می کند.

در این شهر، اقلیت هایی به ویژه از تایلند زندگی می کنند که اولین نفر آنها زمانی به این سرزمین قدم نهاد که با یک نروژی در تعطیلات تابستانی وی در تایلند آشنا شد. دیگران به دنبال دهان به دهان گشتن این خبر از پی او راه افتادند.

یک زن تایلندی که در میهمانخانه ای همزمان سه شغل آشپزی، خدمتکاری و ماساژ را بر عهده دارد می گوید: در ابتدا من خیلی سرمایی بودم و برای همین از سوالبارد خوشم نمی آمد ولی الان خیلی خوب است.

سوالبارد سیاست بازی دارد و برای ورود به آن نه ویزا لازم است و نه اجازه اقامت. هر کسی می تواند تا هر زمان خواست در آنجا بماند مشروط به اینکه خودش بتواند امکان مالی اش را فراهم کند .

اما زندگی در این منطقه چندان هم ساده نیست. برخی از رومانیایی ها که همه چیز خود را به امید آینده ای بهتر رها کرده بودند و به این منطقه آمده بودند، بعد از اینکه نتوانستند کار و خانه ای برای اقامت پیداکنند ناچار شدند که بی پول به سرزمین خود برگردند، چرا که بدون دانستن زبان و یا مهارت خاصی پا نهادن در این منطقه، بیشتر به یک ماجراجویی نافرجام شبیه است.

اما آنچه که برای ایرانیان درباره این منطقه جالب توجه است، حضور یک ایرانی ۴۸ ساله به نام کاظم آریاوند در مرکز سوالبارد است که به صورت پناهنده در آنجا زندگی می کند.

وی مدت پنج سال است که در لانیگیربین گیر افتاده است و درخواست او برای پناهندگی در نروژ توسط دولت این کشور رد شده و وی نمی تواند این منطقه را ترک کند.

در صورتی که آقای آریاوند بخواهد وارد سرزمین اصلی نروژ شود با این خطر رو به رو است که به ایران بازگردانده شود.

آنچه که برای ایرانیان درباره این منطقه جالب توجه است، حضور یک ایرانی ۴۸ ساله به نام کاظم آریاوند در مرکز سوالبارد است که به صورت پناهنده در آنجا زندگی می کند.

وی مدت پنج سال است که در لانیگیربین گیر افتاده است و درخواست او برای پناهندگی در نروژ توسط دولت این کشور رد شده و وی نمی تواند این منطقه را ترک کند.

وی به خبرگزاری فرانسه می گوید: من پول زیادی پس انداز کرده ام ولی مشکل این است که نمی دانم چگونه آن را خرج کنم.

این شهروند ایرانی درآمد خود را از طریق کار در یک سوپر مارکت در روز و فروختن کباب در شب در یک کامیون قدیمی متعلق به ارتش آمریکا پس انداز کرده است.

جدا از از چنین استثناهایی، در سوالبارد نه کسی متولد می شود و نه کسی می میرد، چرا که در فقدان زیرساخت های بهداشتی و درمانی، زنان باردار و یا افراد مسن زمانی که نیاز به مراقبت پزشکی دارند به سرزمین اصلی یعنی کشور نروژ اعزام می شوند.

یک مقام محلی می گوید که سال گذشته یک دختر به صورت نارس و سپس یک پسر بچه در این منطقه متولد شدند که آنها نخستین بچه های تولد یافته در اینجا ظرف ۱۵ سال گذشته به شمار می روند.

تصادفات یا خودکشی ها در این شهر در طول سال تنها یک یا دو بار رخ می دهد و به صورت خیلی نادر هلگسن، تنها کشیش این منطقه، برای برگزاری مراسم ختم فراخوانده می شود.

هلگسن که جین پوشیده و موهای وی تا روی شانه هایش افتاده است می گوید: «من بیشتر وقت خود را صرف دعا برای حل مسئله گرمایش زمین و ملاقات با مردم می کنم.»

پیمان مربوط به سوالبارد که آن را در سال ۱۹۲۰ متعلق به نروژ دانسته است تضمین می کند که همه شهروندان کشورهای امضاء کننده آن حق تقسیم منابع آن را به صورت مساوی خواهند داشت.

به همین دلیل معدنچیان اوکراینی و روسی در مناطق جنوبی این مجمع الجزایر دل کوه را می شکافند تا زغال سنگ از آن استخراج کنند.

اما روسیه که حضوری استراتژیک در منطقه دارد در ماه های اخیر ادعاهایی فراتر را بر منابع طبیعی قطب شمال دنبال می کند و در دوم آگوست سال جاری نیز پرچم خود را در این منطقه برافراشت و عملا زنگ رقابت را به صدا درآورد.

+0
رأی دهید
-0

نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.