خواهر هادی ساعی :حسرت به دل که با هادی تمرین کنم

خواهر هادی ساعی :حسرت به دل مانده‌ام که بگذارند با هادی تمرین کنم

مهروز ساعی، از تکواندوکاهای شاخص رده‌ی بانوان است که طی دو سال اخیر، همواره به عنوان یکی از چهره‌های اصلی تیم ملی تکواندوی بانوان، حضوری ثابت در مسابقات مختلف داشته است. کسب مدال برنز در بازی‌های آسیایی دوحه قطر، تاییدی بر توانمندی‌های وی بود. البته این تصور وجود داشت حضور هادی ساعی در کنار وی و انتقال تجارب فنی و مسابقاتی قهرمان المپیک به خواهرش، نقش بسزایی در موفقیت‌های مهروز ساعی داشته است، گرچه خود وی، اعتقادی دیگر دارد.

مهروز ساعی پس از شکست در اولین بازی مسابقات جهانی دانشجویان و حذف از مسابقات، به خبرنگار رزمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: در مقابل حریف اسپانیایی بازی را با نتیجه‌ی یک بر صفر واگذار کردم. البته با توجه به آمادگی جسمی و روحی که پیش از مسابقه داشتم و این که با تمامی توان به روی شیاپ چانگ حاضر شدم، انتظار نمی‌رفت تا بازی را واگذار کنم، ولی نتوانستم یک پوئن از دست رفته را جبران کنم.

وی اضافه کرد: باید قبول کنیم سطح مسابقات دانشجویان در مقایسه با رقابت‌های جهانی و بازی‌های آسیایی بالاتر نبود، ولی خودم نتوانستم نتیجه‌ی لازم را کسب کنم. حتی سارا خوش جمال فکری هم که به همراه من، جزو دو گزینه‌ی اصلی کسب سهمیه‌ی المپیک است، او هم در مقابل ویتنام، بازی برده را واگذار کرد.

ساعی خستگی و فشار روحی ناشی از مسابقات جهانی و همچنین تمرینات و اعزام را از دلایل ناکامی در بازی‌های جهانی دانشجویان دانست و تصریح کرد: این دلایل و شکست در مسابقات دانشجویان، هرگز دلیلی بر این نیست که برای کسب سهمیه‌ی المپیک در منچستر انگلستان آماده نباشم. من از حالا تمرینات خود را آغاز کرده‌ام تا بتوانم به عنوان بازیکنی اصلی، در ترکیب تیم ملی قرار بگیرم.

این ملی‌پوش، در پاسخ به این سوال که آیا تیم ملی تکواندوی بانوان رشد کرده است، گفت: ایمان دارم که تکواندوی بانوان رشد کرده است. اگر نتایج تیم ملی را در دو سه سال اخیر با آن چه که در گذشته بوده است، مقایسه کنیم، می‌بینیم که زمانی با اختلاف ده امتیاز بازی را به حریف واگذار می‌کردیم؛ ولی حالا حداقل اختلاف امتیاز را داریم و حتی در مسابقات جهانی، ملی‌پوشانی پس از کسب دو- سه پیروزی، نتیجه را واگذار کردند. همه‌ی اینها نشان دهنده‌ی پیشرفت تکواندوی بانوان است؛ ولی هنوز با سایر حریفان اختلاف داریم.

وی در توضیح مشکل اصلی تکواندوی بانوان اظهار کرد: اولین بحث، مربوط به فقدان تجربه‌ی بین‌المللی لازم است. 25 سال است که تیم ملی تکواندوی آقایان به مسابقات مختلف آسیایی،جهانی و بین‌المللی اعزام می‌شود و نباید فراموش کنیم که در 10 سال اول عملا یا مدالی حاصل نمی‌شد یا به تک مدال‌ها دلخوش کرده‌ بودیم؛ اما پس از آن بود که عناوین برتر جهانی و آسیایی حاصل شد. در بخش بانوان پنج سال است که تیم ملی تشکیل و به طور جدی در مسابقات مختلف شرکت می‌کند و هنوز نیازمند زمان هستیم تا هم‌پای تیم آقایان رشد کنیم.

ساعی درباره‌ی سطح فنی مربیان تیم ملی گفت: دو مربی ایرانی که در حال حاضر هدایت تیم ملی تکواندوی بانوان را برعهده دارند، از بهترین‌ها هستند و نهایت تلاش خود را انجام می‌دهند؛ ولی اگر شرایطی فراهم می‌شد تا بتوانیم از تجربیات و دانش فنی مربیانی مانند ذوالقدر در تیم ملی بانوان استفاده کنیم، مسلما پیشرفت زیادی می‌کردیم. همچنین در مقطعی هم که با خانم شن، سرمربی کره‌ای اسبق تیم ملی بانوان کار می‌کردیم، وی نیز تمام تلاش خود را انجام داد. خانم شن نیز مانند مربیان کره‌ای، به انجام تمرینات سنتی و پرفشار معتقد بود؛ ولی به شخصه، خیلی با روش تمرینی وی موافق نبودم.

مهروز ساعی در ادامه‌ی گفت‌وگوی خود با ایسنا، در توضیح این که انتظار عمومی جامعه از وی، به دلیل نسبت خویشاوندی با هادی ساعی و امکان انجام تمرینات مشترک، بیش از سایر تکواندوکاهای رده‌ی بانوان است، اظهار کرد: شاید همه فکر کنند که بدون مشکل خاصی امکان تمرین با هادی برایم فراهم است؛ ولی حسرت به دل مانده‌ام که در سالنی بتوانیم بدون وجود مشکلی تمرین کنیم و علی‌رغم این که همه می‌دانند ما خواهر و برادر هستیم؛ اما هیچ‌گاه این شرایط فراهم نشده تا این اجازه را به ما بدهند در سالن تمرین بتوانیم تمرینات مشترک را انجام دهیم.

وی اضافه کرد: در دو سه سالی که عضو ثابت تیم ملی هستم، همیشه مشکل سالن تمرین وجود داشته است و حتی سال گذشته قبل از اعزام به مسابقات آسیایی تایلند، تنها 5 جلسه تمرین با هادی در آکادمی ملی المپیک انجام دادم؛ اما، پس از آن به ما گفتند به دلیل وجود مشکلاتی با علم به اینکه همه می‌دانیم خواهر و برادر هستید، ولی دیگر امکان تمرین مشترک وجود ندارد. به هر حال این یک واقعیت است که من نمی‌توانم با هادی تمرین کنم و سالن دیگری هم به جز آکادمی ملی المپیک مناسب نیست.

ملی‌پوش تکواندوی بانوان در پاسخ به این سوال که فدراسیون تا چه حد پیگیر مشکلات وی و هادی ساعی نسبت به انجام تمرین مشترک بوده است گفت: بارها به فدراسیون گفته‌ام که دوست دارم با برادرم تمرین مشترک داشته باشم و از دانش فنی وی استفاده کنم. فدراسیون هم از این پیشنهاد استقبال کرده و مصرانه ما را تشویق کرده است؛ اما در عمل شرایط لازم فراهم نشده است. اگر بشود در یک ماه باقیمانده تا مسابقات کسب سهمیه‌ی المپیک در منچستر، حتی هفته‌ای دو جلسه هم در آزادی یا آکادمی ملی المپیک با هادی تمرین کنم، بسیار فرصت مناسبی برایم خواهد بود تا با بالاترین امادگی ممکن به مسابقات اعزام شوم.

وی در پایان بار دیگر کسب سهمیه‌ی المپیک در مسابقات منچستر را کار دشواری دانست و تاکید کرد: با تمام انگیزه و تمرکز تمرینات خود را آغاز کرده‌ام و مطمئنم امکان کسب سهمیه‌ی المپیک وجود دارد. من تمام تلاش خود را در این رابطه انجام خواهم داد.