در زمان حاضر بیش از ۲۷گونه ماهی خاویاری در دنیا وجود دارد که شش گونه آن در دریای خزر و رودخانههای منتهی به آن زیست می کنند و بیش از ۹۰درصد خاویار جهان را تامین میکنند.
جمعیت ماهی استروژن طی ۲۰سال گذشته، ۹۰درصد کاهش یافته است. این ماهی منبع اصلی تامین خاویار جهان است و دریای خزر حدود ۲۵۰میلیون سال است که زیستگاه ماهی استروژن است و عمر این ماهی به یک قرن میرسد و تا قبل از ۱۵ سالگی تخمگذاری را آغاز نمیکند.
تخم ارزشمند ماهی استروژن به عنوان خاویار بلوگا عرضه میشود و یکی از گرانترین غذاهای تجملی جهان است.
۹۰درصد خاویار استحصال شده در ایران به کشورهایی مانند فرانسه، آلمان، ایتالیا، اسپانیا، آمریکا و امارات متحده عربی صادر میشود.
برخی گروههای طرفدار محیط زیست خواستار ممنوعیت تجارت خاویار ماهی استروژن، گرانترین خاویار دریای خزر هستند. این گروهها میگویند که ادامه صید استروژن باعث انقراض این ماهیان میشود.
کنوانسیون بین المللی گونه های در معرض خطر سازمان ملل که به اختصار سایتس (CITES) خوانده میشود و بیش از ۱۶۸ کشور در آن عضو هستند، فروش بین المللی خاویار را برای کشورهای ساحلی دریای خزر به جز ایران در سال ۲۰۰۶ ممنوع اعلام کرده است.
دولت ایران تاکنون به عنوان تنها کشور ساحلی خزر که گام هایی در جهت حفظ ذخایر خاویاری داشته شناخته میشده است اما صید و فروش خاویار بلوگا که تحت حفاظت شدید بین المللی قرار دارد این اعتبار به دست آمده را زیر سوال خواهد برد.