باشگاه پرسپولیس تهران با بدهی 10 میلیارد تومانی، در آستانه ورشکستگی قرار گرفته است.
پرسپولیس در کمتر از 10 سال، چهار مدیرعامل داشته و از این نظر میتواند یک باشگاه منحصر به فرد در جهان باشد؛ باشگاهی که باید به تمام نداریهایش، بیبرنامگی، روزمرگی و عدم ثبات مدیریت را اضافه کرد. عجیب است که لوگوی چنین باشگاهی را اقتصاددانان، 20 میلیارد تومان قیمتگذاری می کنند. این قیمت را هیئت مدیره باشگاه در زمان مدیرعاملی حجتالله خطیب به سازمان بورس اعلام کرد تا سهام پرسپولیس را به مردم واگذار کند؛ اتفاقی که البته بعد از تغییر مدیران وقت، به فراموشی سپرده شد.
همان زمان نیز کارشناسان ورزشی- اقتصادی معتقد بودند سهام باشگاهی که طراز مالی منفی دارد را هیچکس نمیخرد. آن روز هیچکس جرات نداشت از واژه ورشکستگی برای پرسپولیس استفاده کند؛ اما امروز حبیب کاشانی در لفافه به این موضوع اشاره میکند. مدیرعامل جدید باشگاه در ضیافت ناهار مشترک با علی فتحاللهزاده مدیرعامل استقلال، بیپروا و با صدایی رسا اعلام کرد نتیجه حسابرسی دو سال 85-84 باشگاه نشان می دهد که پرسپولیس 5 میلیارد و 900 میلیون تومان بدهی دارد. رقم سنگینی است. 6 میلیارد تومان، تقریبا معادل با بودجه یک سال یک باشگاه لیگ برتری است؛ اما کاشانی میگوید: "منتظریم مجمع باشگاه تشکیل جلسه بدهد و در این خصوص تصمیمگیری کند. اگر این پول به مجموعه تزریق شود، مشکلات حل میشود؛ در غیر اینصورت باید دید قانون تجارت در خصوص چنین باشگاهی چه میگوید." مدیرعامل جدید حاضر نیست در این خصوص توضیح بیشتری بدهد؛ حتی لفظ ورشکستگی را بر زبان نمیآورد؛ اما این موضوع آنقدر واضح است که نیاز به توضیح اضافی نیست.
قانون تجارت میگوید، اگر موسسهای میزان بدهیاش از میزان درآمدش بیشتر باشد، ورشکسته است. دو سال پیش هم محمدحسن انصاریفرد شبیه رفتار کاشانی را در قبال حجتالله خطیب انجام داد. وی در روزهایی نخست حضور در باشگاه گفت، پرسپولیس بیش از چهار میلیارد تومان بدهی دارد؛ بدهی که خطیب معتقد بود ارتباطی به او ندارد. رفتارهای همسان مدیران پرسپولیس اعم از سیاسی و ورزشی در قبال بدهیهای باشگاه حیرت آور است. هیچکدام این بدهیها را ثمره مدیریت خود نمی دانند و ادعا میکنند تمام هزینههای جاری را به موقع پرداخت کرده و بدون ریالی بدهکاری، باشگاه را ترک کردهاند.
مشخص نیست چرا بعد از ورود و خروج هر مدیری، بر مبلغ بدهیهای باشگاه افزده میشود تا در شرایط کنونی پرسپولیس، با بدهی سنگینی در حدود 10 میلیارد تومان دست به گریبان باشد. بدهی که البته هیچ متولی ندارد و تمام مدیران می گویند حساب ما پاک است؛ اما آیا آنها واقعا از محاسبه باکی ندارند؟ مشخص نیست چرا حسابرسان سازمان تربیت بدنی از زمان مدیریت مهرعلیزاده تاکنون رقم دقیق بدهیهای باشگاه را مشخص نکردهاند.
شاید اگر رقم دقیق بدهیها باشگاه پرسپولیس مشخص شود، همه هراسان شوند و حتی آرم 20 میلیارد تومانی باشگاه نیز نتواند جوابگوی طلبکاران فراوان باشد و با اعلام رسمی ورشکستگی، فصلی نو در تاریخ چهل ساله باشگاه رقم بخورد. اما هنوز هم در بخش خصوصی هستند مدیرانی که حاضرند پرسپولیس را با تمام نداریها و بدهیهای میلیاردی، تحت مدیریت خود قرار دهند؛ اما .... در این بین، پرسشی نیز مطرح است. مدیران کنونی که حمایت بیشائبه دولت نهم و مدیریت پایتخت را همراه خود میبینند، قرار است چه رسالتی را اجرایی کنند؟ اگر توان پرداخت بدهیها را ندارند، پس چه عاملی موجب شده تا قدم در این راه بگذارند؟ "هدف مدیران کنونی، رسیدن به اهداف سیاسی و شرکت در انتخابات آینده بود." این پاسخ یکی از قدیمیهای باشگاه به این پرسش است. مدیران کنونی که عملکرد گذشتگان را نفی میکنند، چه تدبیری برای آینده دارند؟ گویی میتوان صدای کوس ورشکستگی را شنید. سرنوشت باشگاه پاس، هنوز در اذهانمان هست. شاید پرسپولیس هم ...