تبرئه متهمان پرونده سقوط هواپیمای حامل خبرنگاران

تبرئه متهمان پرونده سقوط هواپیمای حامل خبرنگاران

به حکم دادگاه نظامی تهران، نیروی هوایی ارتش باید به بازماندگان قربانیان خونبها (دیه) پرداخت و خسارات مالی را هم جبران کند

چهار نفر از مسئولان و کارکنان ترابری و چهار نفر از مسئولان و کارکنان بخش مراقبت پرواز فرودگاه مهرآباد در ارتباط با سقوط این هواپیما متهم به اهمال، سهل انگاری، بی مبالاتی و عدم رعایت نظارت دولتی مقررات ایمنی مربوط به پرواز و هوانوردی شده بودند، اما شعبه یکم دادگاه نظامی تهران رأی داده که این تخلفات در مورد متهمان برای دادگاه محرز نشده است.

دادگاه رأی خود را به نظرات متخصصان نیروی هوایی و سازمان هواپیمایی و کارشناسان خبره فن هوانوردی مستند کرده و در عین حال اعلام کرده که اگر متهمان پرونده در وظایف خود از لحاظ اداری و مدیریتی مرتکب تخلفی شده باشند، رسیدگی به آن به عهده نیروی هوایی و سازمان هواپیمایی است.

به حکم دادگاه نظامی تهران، برای جبران خسارات مالی و جانی ناشی از سقوط این هواپیما، نیروی هوایی ارتش باید به بازماندگان قربانیان خونبها (دیه) پرداخت و خسارات مالی را هم جبران کند.

حکم این دادگاه هنوز قطعی نیست و شاکیان پرونده که خانواده های قربانیان هستند می توانند نسبت به آن درخواست تجدیدنظر خواهی کنند که در آن صورت دادگاهی بلندپایه تر به پرونده رسیدگی خواهد کرد.

ششم دسامبر 2005 (پانزدهم آذر 1384) یک فروند هواپیمای ترابری سی 130 نیروی هوایی ایران در حالی که برای انتقال دهها خبرنگار و شماری از نفرات نظامی جهت تهیه گزارش از رزمایشی نظامی راهی جنوب ایران بود دقایقی پس از بلندشدن از فرودگاه مهرآباد تهران دچار سانحه شد و روی منطقه ای مسکونی در نزدیکی فرودگاه مهرآباد سقوط کرد.

طی این حادثه علاوه بر 97 سرنشین هواپیما، نه رهگذر نیز روی زمین کشته و شمار زیادی زخمی شدند.

	آن گونه که سازمان قضائی نیروهای مسلح اعلام کرده، خلبان سی 130 ابتدا حاضر به پرواز با هواپیما نبوده اما پس از تعویض سیستم ناوبری با هواپیما پرواز و در نهایت سقوط می کند

سازمان قضائی نیروهای مسلح پس از بررسی حادثه اعلام کرد که خلبان هواپیما در روز حادثه اشکالاتی فنی در سیستم ناوبری (هدایت) هواپیما گزارش می کند و حاضر نمی شود با این هواپیما پرواز کند اما مسئولان ترابری خلبان دیگری را مأمور پرواز با هواپیما می کنند و از آنجا که او نیز اشکال در سیستم ناوبری هواپیما را اساسی می دانسته، با اصرار او، گروه تعمیر و نگهداری فرودگاه، سیستم ناوبری هواپیما را با سیستم ناوبری هواپیمای دیگری تعویض می کند و در نهایت به درخواست خلبان اصلی هواپیما، هدایت هواپیما مجدداً به او سپرده می شود.

ده دقیقه پس از پرواز، خلبان با تشخیص نقص فنی در یکی از موتورهای چهارگانه هواپیما اعلام وضعیت اضطراری می کند و به فرودگاه باز می ‌گردد اما در فاصله 4.2 مایلی (6.7) کیلومتری باند فرود و در حالی که ارتفاع پرواز هواپیما برای فرود کاهش یافته بوده، هواپیما از مسیر اصلی به سمت چپ منحرف می شود.

در گزارش سازمان قضائی نیروهای مسلح آمده که خلبان هواپیما متوجه انحراف به چپ هواپیما نبوده، چراکه در فاصله ۵/۳ مایلی (5.6) کیلومتری وضعیت خود را به بخش کنترل پروازهای نظامی، طبیعی اعلام می ‌کند اما با ادامه‌ پرواز و نزدیک شدن به زمین، خلبان متوجه انحراف مسیر می شود و بدون توجه به اینکه یکی از موتورهای بال راست هواپیما از کار افتاده و با سرعت کم به منظور تصحیح مسیر، اقدام به گردش بیش از حد به سمت راست می کند که این عمل وی موجب واماندگی هواپیما می شود که در نتیجه، هواپیما به سمت چپ بر می گردد و بسوی زمین شیرجه شدید می رود.

بدین ترتیب، هواپیما در کنار بلوک ۵۲ شهرک توحید که منطقه ای مسکونی در نزدیکی فرودگاه مهرآباد است به زمین بر می خورد و منفجر می ‌شود و با آسیب رساندن به 36 واحد مسکونی و بیست دستگاه خودرو باعث کشته و زخمی شدن عده ای روی زمین می شود.

بازپرس دادسرای نظامی تهران به این نتیجه رسیده بود که انحراف هواپیما از مسیر خود در هنگام فرود ناشی از اهمال و سهل انگاری کارکنان پایگاه هوایی مهرآباد در تعویض سیستم ناوبری هواپیما بوده و فرماندهان مربوطه نیز بر عملکرد آنان نظارت صحیحی ند‌اشته اند.

همچنین مأموران کنترل رادار و برج مراقبت و مسئولان اداره مراقبت پرواز فرودگاه مهرآباد نیز به سهل انگاری متهم شدند، چراکه وظیفه داشته ‌اند هواپیمای دارای نقص فنی را که در حال فرود اضطراری بوده تا زمان نشستن بر باند فرودگاه تحت نظارت و مراقبت دقیق قرار دهند و هرگونه انحرافی را به خلبان تذکر دهند اما به عقیده بازپرس پرونده، این افراد به وظایف قانونی خود بدرستی عمل نکردند و مسئولان اداره مراقبت پرواز نیز مدیریت صحیحی بر کارکنان این اداره نداشتند.