مایلى کهن:علی دایی پایش را فراتر از حیطه بازیگری قرار داد
+0
رأی دهید
-0
مایلى کهن: به خاطر اینکه اجازه ندادم رئیس دفتر ریاست جمهورى وقت با «دایى» صحبت کنداز کار برکنار شدم
همزمان با برگزارى بازیهاى جام ملت هاى ۲۰۰۷ آسیا، سرمربى اسبقتیم ملى فوتبال کشورمان گوشه هایى از حقایق مربوط به حضور ایران در جامملت هاى ۱۹۹۶ را بازگو کرد.به گزارش ایسنا «محمد مایلى کهن» در ابتداى صحبت هایش به تحریکات بعضى روزنامه ها در زمان اعزام این تیم به جام ملت هاى آسیا اشاره و با ذکر مستنداتى از کتاب خاطرات خود در تیم ملى به تشریح چگونگى این فضاسازى هاى منفى پرداخت.وى سپس با اشاره به اینکه قسمتى از گفته هایش در جلسه یک ماه پیش تالار فوتبال به صورت غیر واقعى منعکس شده است، اظهار کرد: یک ماه پیش در یکى از جلسات شرکت کردم. بحث،پیرامون تعامل بین تیم ملى و باشگاه ها بود، اما مطالبى که از قول من در مطبوعات درج شده بود با صحبت هایم در آن جلسه متفاوت و به نوعى تحریف شده بود. اگر قرار است مطلبى از من در مطبوعات درج شود باید بدون کم و زیاد و حتى بدون تبدیل «ب» به «با» باشد که در این صورت حق دارم موضوع را پیگیرى کنم.مایلى کهن ادامه داد: بعد از اتفاقاتى که در برنامه ۹۰ افتاد و به من فرصت ندادند از خودم دفاع کنم، با این که ۴ سال به صورت حرفه اى در فوتبال بودم با هیچ رسانه اى صحبت نکردم. من تازه فهمیده ام در فوتبال حرفه اى براى قبرى گریه کرده ام که مرده اى در آن نیست.بازیکن اسبق پرسپولیس ادامه داد: یک زمان در پرسپولیس مى گفتم چون پرطرفدار هستیم، حتى اگر کسى از ما دچار مصدومیت جزیى شد باید به سرعت برخیزد تا تماشاگر یک وقت به بازیکن حریف توهین نکند.وى سپس در مورد خط مشى کارى اش درتیم ملى گفت:ما نه تنها کسى را به کار شرعى مجبور نکردیم بلکه اگر خودمان هم این کار را انجام مى دادیم، تلاش مى کردیم دور از نگاه دیگران باشیم. البته ما افتخار مى کنیم که چنین اعتقاداتى داریم چون در کشورهایى که متهم به نامسلمانى شان مى کنیم وقتى تیمشان گل مى زند و یا مى برد بازیکنان فرایض دینى شان را به رخ همه مى کشند.چرا ما این کار را نکنیم؟
مایلى کهن در رابطه با ارتباط اخلاقیات با فوتبال حرفه اى نیز مثالى آورد: در حالى که اروپایى ها به اعمال حرفه اى اعتقاد دارند در عین حال اخلاقیات را نیز سرلوحه کارشان قرار مى دهند. سال ۱۹۹۴ افنبرگ بهترین بازیکن آلمان بود، اما تنها به دلیل انجام یک حرکت ناشایست مقابل تماشاگران از جام جهانى به کشورش بازگردانده شد ولى اکنون ما با هر سازى که بازیکن مى زند باید برقصیم و اگر با حرکت ناشایستى برخورد کنیم، مى شویم دیکتاتور.مایلى کهن که در تالار فوتبال سخن مى گفت، در مورد نحوه آغاز کارش در تیم ملى نیز اظهار کرد: زمانى به تیم ملى آمدم که تیم هاى ملى ما در همه سطوح شکست خورده بودند. من همه خاطراتم را تحت عنوان «خاطرات من» کتاب کرده ام و همه چیز را در آن مستند آورده ام آن موقع برایمان مهم نبود که یک بازیکن از کجا و کدام شهرستان با کدام رنگ لباس بازى مى کند. آمدیم از بازیکنان تست پزشکى گرفتیم و سپس تست آمادگى جسمانى در آن دوره متهم شدیم که از بازیکنان تست کوپر گرفته ایم. آقایانى که الان در راس تیم ملى هستند،مى گفتند که تست کوپر منسوخ شده،اما هنوز در دنیا این تست به کار مى رود.در آن مقطع وقتى مى خواستیم پزشک یا تدارکات به همراه ببریم به ما مى خندیدند. وى سپس به تشریح کمبود امکانات در دوره کارى اش پرداخت و اظهار کرد: تمرینات ما در مجموعه انقلاب در زمین گلف انجام مى شد، آن هم قسمتى که مقدارى مسطح بود و ما با دروازه هاى شکسته فوتبال بازى مى کردیم. خوابگاهمان نیز ابتدا در آزادى بود و پس از مدتى به خوابگاهنصرت نقل مکان کردیم. چون ما را به خاطر بازى هاى بانوان از خوابگاه بیرون کرده بودند. مایلى کهن که عنوان سومى جام ملت هاى آسیا را در کارنامه خود دارد، ادامه داد: پیش از جام ملت هاى آسیا تحریکاتى مى شد که اینها در تیم دیکتاتورى راه انداخته اند، در حالى که زرینچه که پست تخصصى اش دفاع راست بود مدتى در باشگاهش دفاع وسط بازى کرد و زمانى که در تیم ملى به وى گفتیم سمت راست بازى کند،پاسخ داد که نمى تواند. یکى،دو بار نیز شاهرودى دیر در تمرینات حاضر شده بود و ما به وى تذکر دادیم. با این که خودم او را آورده بودم، اما بالاخره پاى پلکان هواپیما خطش زدیم.وى در ادامه به شکست ایران از عراق در آن مسابقات اشاره کرد و گفت: چون عراق فیزیکى بازى مى کرد ما نیز سعى کردیم از بازیکنان صاحب قواى بدنى استفاده کنیم. سیستم ما ۲-۵-۳ بود و من همیشه تاکید داشتم که ۲-۵-۳ بازى کنیم نه ۲-۳-.۵ در آن موقع در فوتبال دنیا و باشگاهى ما رسم بود که با ۲ پیستون دفاعى یعنى ۲-۳-۵ بازى مى کردیم. من به بازیکنان گفتم در زمان حمله وقتى دفاع جلوزن سمت راست صاحب توپ مى شود ،هم پست آن بازیکن در سمت چپ باید حمله کند و وقتى آنها از سمت راست حمله کردند دفاع چپ ما باید فورا به عقب برگردد و پشت دفاع را پر کند.
جو سنگین پس از شکست در دیدار مقابل عراق همچنان از دغدغه هاىسرمربى ایران در جام ملت هاى ۱۹۹۶ امارات است: ما بازى نخست را به عراق باختیم و خبرهایى که از تهران مى رسید فضاى روانى سنگینى را بر تیم ملى حاکم کرده بود، مى شنیدم که روى در و دیوار نوشته بودند «مرگ بر مایلى کهن». پس از باخت موقع شام بازیکنان آمدند دور میز نشستند و هیچ کس به سمت غذا نرفت. من پیشقدم شدم و رفتم غذا کشیدم. منتهى سپردم که بازیکنان پس از شام بمانند. ۵ دقیقه براى آنها صحبت کردم و گفتم که بچه ها اشکال ندارد. ما با عراق مشکل داشتیم و باید مى بردیم، اما باختیم، اما اینجا تنها مقصر من هستم اصلاً نگران نباشید من همه تبعات باخت را به گردن مى گیرم. این حرف ها منجر به این شد که بعضى ها اشک در چشمان شان حلقه زد.وىتغییرات پس از آن شکست را نیز چنین تشریح کرد: در بازى با تایلند سعداوى را در سمت راست مورد استفاده قرار دادم، آن موقع مهدوى کیا ۱۸ساله بود. در بازى سوم دیدم مجتبى محرمى در پست هافبک وسط جواب نمى دهد و از بازىمقابل عربستان کریم باقرى را در آن پست قرار دادم و بعد نیز ۶ گل به کره جنوبى زدیم.اساس کار ما ۲-۵-۳ بود و در موقع بازگشت ۱-۶-۳ مى شد، حتى به خداداد مى گفتیم تا عقب تر بازى کند و توپ هاى برگشتى را بگیرد.مایلى کهن، فضاسازى مطبوعات در آن برهه را غیر منصفانه توصیف و اظهار کرد: پس از باخت به عراق روزنامه ها نوشتند مایلى کهن تحت تاثیر عابدینى قرار گرفته.مى گفتند پروین از تهران به او خط مى دهد یا اینکه مهاجرانى یا جلال طالبى که آنجا بودند در کار من دخالت مى کردند. زمانى که شکست بود ما تنها بودیم و زمانى که پیروزى بود همه سهیم مى شدند. روزنامه همشهرى نیز به این مساله دامن مى زد، یعنى شب بازى ارنج مى داد که امروز تیم ملى با این ارنج به میدان مى رود، اما فردا تیم ملى با ارنجى کاملا متفاوت به میدان مى رفت.وى با استناد به کتاب خاطراتش به حضار نشان داد که چگونه ارنج روزنامه مزبور ۴ ۵، بازیکن با ارنج اصلى تفاوت داشته است.مایلى کهن افزود: همین روزنامه مدت ها به من خرده مى گرفت که چرا ادموند اختر را به جاى دایى در نوک حمله استفاده نمى کنى، اما به محض این که در رابطه کارى ما و دایى خللى به وجود آمد، عوامفریبى کرد و عکس دایى را هر روز با سر بانداژ شده چاپ مى کرد.در واکنش به حرف هاى مایلى کهن ، خبرنگار روزنامه همشهرى که در جلسه حاضر بود توضیح داد که بخش ورزشى روزنامه همشهرى مدتى است دستخوش تغییر شده و در این راستا همواره حامى چهره هایىمانند مایلى کهن بوده است و همچنین فرد مورد اشاره این مربى دیگر در صفحات ورزشى این روزنامه حضور ندارد و به صدا و سیما رفته است.اما سرمربى اسبق تیم ملى در ادامه مدعى شد که با هر دخالتى در کارش مقابله کرده است و اظهار کرد:زمانى که براى جام ملت هاى آسیا آماده مى شدیم پرسپولیس در تورنمنتى در اصفهان شرکت کرده بود و عابدینى به این بهانه مانع از حضور چند مهره اصلى در اردوى تیم ملى شد، اما من عنوان کردم در صورتى که لازم باشداز حضور این بازیکنان سرشناس در تیم ملى چشم پوشى مى کنم.من حتى اجازه ندادم رئیس دفتر ریاست جمهورى وقت که مى خواست با دایى و یکى،دو تن دیگر از ملى پوشان مکالمه تلفنى داشته باشد با آنها صحبت کند،چرا که این کار را فرق گذاشتن بین ملى پوشان مى دانستم.شاید هم همین موضوع باعث برکنارى ام شد.تاکید مى کنم که به همه احترام مى گذارم اما اجازه نمى دهم کسى در کارم دخالت کند. مایلى کهن در پایان در رابطه با اخراج موقت دایى از تیم ملى نیز گفت:استنباط من این بود که على دایى پایش را فراتر از حیطه بازیگرى اش قرار داده و براى این که به این بازیکن تفهیم کنم که باید در حیطه کارى خودش صحبت کند، او را مدتى کنار گذاشتم.
مایلى کهن در رابطه با ارتباط اخلاقیات با فوتبال حرفه اى نیز مثالى آورد: در حالى که اروپایى ها به اعمال حرفه اى اعتقاد دارند در عین حال اخلاقیات را نیز سرلوحه کارشان قرار مى دهند. سال ۱۹۹۴ افنبرگ بهترین بازیکن آلمان بود، اما تنها به دلیل انجام یک حرکت ناشایست مقابل تماشاگران از جام جهانى به کشورش بازگردانده شد ولى اکنون ما با هر سازى که بازیکن مى زند باید برقصیم و اگر با حرکت ناشایستى برخورد کنیم، مى شویم دیکتاتور.مایلى کهن که در تالار فوتبال سخن مى گفت، در مورد نحوه آغاز کارش در تیم ملى نیز اظهار کرد: زمانى به تیم ملى آمدم که تیم هاى ملى ما در همه سطوح شکست خورده بودند. من همه خاطراتم را تحت عنوان «خاطرات من» کتاب کرده ام و همه چیز را در آن مستند آورده ام آن موقع برایمان مهم نبود که یک بازیکن از کجا و کدام شهرستان با کدام رنگ لباس بازى مى کند. آمدیم از بازیکنان تست پزشکى گرفتیم و سپس تست آمادگى جسمانى در آن دوره متهم شدیم که از بازیکنان تست کوپر گرفته ایم. آقایانى که الان در راس تیم ملى هستند،مى گفتند که تست کوپر منسوخ شده،اما هنوز در دنیا این تست به کار مى رود.در آن مقطع وقتى مى خواستیم پزشک یا تدارکات به همراه ببریم به ما مى خندیدند. وى سپس به تشریح کمبود امکانات در دوره کارى اش پرداخت و اظهار کرد: تمرینات ما در مجموعه انقلاب در زمین گلف انجام مى شد، آن هم قسمتى که مقدارى مسطح بود و ما با دروازه هاى شکسته فوتبال بازى مى کردیم. خوابگاهمان نیز ابتدا در آزادى بود و پس از مدتى به خوابگاهنصرت نقل مکان کردیم. چون ما را به خاطر بازى هاى بانوان از خوابگاه بیرون کرده بودند. مایلى کهن که عنوان سومى جام ملت هاى آسیا را در کارنامه خود دارد، ادامه داد: پیش از جام ملت هاى آسیا تحریکاتى مى شد که اینها در تیم دیکتاتورى راه انداخته اند، در حالى که زرینچه که پست تخصصى اش دفاع راست بود مدتى در باشگاهش دفاع وسط بازى کرد و زمانى که در تیم ملى به وى گفتیم سمت راست بازى کند،پاسخ داد که نمى تواند. یکى،دو بار نیز شاهرودى دیر در تمرینات حاضر شده بود و ما به وى تذکر دادیم. با این که خودم او را آورده بودم، اما بالاخره پاى پلکان هواپیما خطش زدیم.وى در ادامه به شکست ایران از عراق در آن مسابقات اشاره کرد و گفت: چون عراق فیزیکى بازى مى کرد ما نیز سعى کردیم از بازیکنان صاحب قواى بدنى استفاده کنیم. سیستم ما ۲-۵-۳ بود و من همیشه تاکید داشتم که ۲-۵-۳ بازى کنیم نه ۲-۳-.۵ در آن موقع در فوتبال دنیا و باشگاهى ما رسم بود که با ۲ پیستون دفاعى یعنى ۲-۳-۵ بازى مى کردیم. من به بازیکنان گفتم در زمان حمله وقتى دفاع جلوزن سمت راست صاحب توپ مى شود ،هم پست آن بازیکن در سمت چپ باید حمله کند و وقتى آنها از سمت راست حمله کردند دفاع چپ ما باید فورا به عقب برگردد و پشت دفاع را پر کند.
جو سنگین پس از شکست در دیدار مقابل عراق همچنان از دغدغه هاىسرمربى ایران در جام ملت هاى ۱۹۹۶ امارات است: ما بازى نخست را به عراق باختیم و خبرهایى که از تهران مى رسید فضاى روانى سنگینى را بر تیم ملى حاکم کرده بود، مى شنیدم که روى در و دیوار نوشته بودند «مرگ بر مایلى کهن». پس از باخت موقع شام بازیکنان آمدند دور میز نشستند و هیچ کس به سمت غذا نرفت. من پیشقدم شدم و رفتم غذا کشیدم. منتهى سپردم که بازیکنان پس از شام بمانند. ۵ دقیقه براى آنها صحبت کردم و گفتم که بچه ها اشکال ندارد. ما با عراق مشکل داشتیم و باید مى بردیم، اما باختیم، اما اینجا تنها مقصر من هستم اصلاً نگران نباشید من همه تبعات باخت را به گردن مى گیرم. این حرف ها منجر به این شد که بعضى ها اشک در چشمان شان حلقه زد.وىتغییرات پس از آن شکست را نیز چنین تشریح کرد: در بازى با تایلند سعداوى را در سمت راست مورد استفاده قرار دادم، آن موقع مهدوى کیا ۱۸ساله بود. در بازى سوم دیدم مجتبى محرمى در پست هافبک وسط جواب نمى دهد و از بازىمقابل عربستان کریم باقرى را در آن پست قرار دادم و بعد نیز ۶ گل به کره جنوبى زدیم.اساس کار ما ۲-۵-۳ بود و در موقع بازگشت ۱-۶-۳ مى شد، حتى به خداداد مى گفتیم تا عقب تر بازى کند و توپ هاى برگشتى را بگیرد.مایلى کهن، فضاسازى مطبوعات در آن برهه را غیر منصفانه توصیف و اظهار کرد: پس از باخت به عراق روزنامه ها نوشتند مایلى کهن تحت تاثیر عابدینى قرار گرفته.مى گفتند پروین از تهران به او خط مى دهد یا اینکه مهاجرانى یا جلال طالبى که آنجا بودند در کار من دخالت مى کردند. زمانى که شکست بود ما تنها بودیم و زمانى که پیروزى بود همه سهیم مى شدند. روزنامه همشهرى نیز به این مساله دامن مى زد، یعنى شب بازى ارنج مى داد که امروز تیم ملى با این ارنج به میدان مى رود، اما فردا تیم ملى با ارنجى کاملا متفاوت به میدان مى رفت.وى با استناد به کتاب خاطراتش به حضار نشان داد که چگونه ارنج روزنامه مزبور ۴ ۵، بازیکن با ارنج اصلى تفاوت داشته است.مایلى کهن افزود: همین روزنامه مدت ها به من خرده مى گرفت که چرا ادموند اختر را به جاى دایى در نوک حمله استفاده نمى کنى، اما به محض این که در رابطه کارى ما و دایى خللى به وجود آمد، عوامفریبى کرد و عکس دایى را هر روز با سر بانداژ شده چاپ مى کرد.در واکنش به حرف هاى مایلى کهن ، خبرنگار روزنامه همشهرى که در جلسه حاضر بود توضیح داد که بخش ورزشى روزنامه همشهرى مدتى است دستخوش تغییر شده و در این راستا همواره حامى چهره هایىمانند مایلى کهن بوده است و همچنین فرد مورد اشاره این مربى دیگر در صفحات ورزشى این روزنامه حضور ندارد و به صدا و سیما رفته است.اما سرمربى اسبق تیم ملى در ادامه مدعى شد که با هر دخالتى در کارش مقابله کرده است و اظهار کرد:زمانى که براى جام ملت هاى آسیا آماده مى شدیم پرسپولیس در تورنمنتى در اصفهان شرکت کرده بود و عابدینى به این بهانه مانع از حضور چند مهره اصلى در اردوى تیم ملى شد، اما من عنوان کردم در صورتى که لازم باشداز حضور این بازیکنان سرشناس در تیم ملى چشم پوشى مى کنم.من حتى اجازه ندادم رئیس دفتر ریاست جمهورى وقت که مى خواست با دایى و یکى،دو تن دیگر از ملى پوشان مکالمه تلفنى داشته باشد با آنها صحبت کند،چرا که این کار را فرق گذاشتن بین ملى پوشان مى دانستم.شاید هم همین موضوع باعث برکنارى ام شد.تاکید مى کنم که به همه احترام مى گذارم اما اجازه نمى دهم کسى در کارم دخالت کند. مایلى کهن در پایان در رابطه با اخراج موقت دایى از تیم ملى نیز گفت:استنباط من این بود که على دایى پایش را فراتر از حیطه بازیگرى اش قرار داده و براى این که به این بازیکن تفهیم کنم که باید در حیطه کارى خودش صحبت کند، او را مدتى کنار گذاشتم.