روزنامه های زنجیرهای ستاد فرماندهی غائله ۱۸ تیر بودند
سهیل کریمی گفت: ستاد فرماندهی غائله کوی را میتوان رسانههای زنجیرهای دانست.
سهیل کریمی خبرنگار و از شاهدان وقابع 18 تیر 78 در گفتگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری فارس، ظهور وبروز واقعی جنبش دانشجویی را در دفاع از منویات رهبری و پیگیری آن مانند جریان تسخیر لانه جاسوسی -که به فرموده حضرت امام (ره)، انقلاب دوم بود، گفت: غائله کوی دانشگاه صد در صد به نفع بیگانگان بود و حتی ذرهای منفعت برای ایران نداشت.
وی با بیان اینکه آنان قصد داشتند شرایط را برای یک شبه کودتا فراهم کنند ولی با درایت رهبری، این کار برای آنان بسیار گران تمام شد، افزود: تشکیلاتی که از دوم خرداد 76 فعال شد، پایگاههای ایجاد آشوب خود را دانشگاه ها قرار داده بودند و عدهای دانشجونما یا بر اساس شعارهای احساسی و یا با وعدههای عجیبی که به آنان داده میشد، به نوعی با این تشکیلات همراهی میکردند.
این خبرنگار، ستاد فرماندهی کل غائله 18 تیر را رسانههای داخلی و تحرک رسانههای خارجی دانست و اظهار داشت: ستاد فرماندهی غائله کوی را میتوان رسانههای زنجیرهای دانست. در آن زمان، نیروهای حزب اللهی در عرضه اینترنت و سایتها حضور فعالی نداشتند و سایتهای ضد انقلاب هم فیلتر نشده بودند که به شدت فعالیت میکردند.
وی ادامه داد: بیشترین هدایتهای این غائله از سوی وزارت کشور وقت انجام میشد که برخی معاونان و مشاوران وزیر یا برخی نمایندگان مجلس، در کوی دانشگاه حضور مییافتند و در حقیقت به آشوبگران برای ادامه غائله پشت گرمی میدادند. آنان ماجرای اعتراض به اصلاح قانون مطبوعات و خودزنی در انتشار سند محرمانه در روزنامه سلام را پیش آوردند. آنها سرباز نیروی انتظامی را در کوی دانشگاه گروگان گرفتند و دست و پایش را بستند، بنزین ریختند و تهدید به آتش زدن آن سرباز کردند.
کریمی تصریح کرد: برخی مسئولان وقت بدون آنکه علتها را ریشه یابی کنند، با آشوبگران ابراز همدردی کردند و حتی به خاطر ناکشتههایی که در کوی بود، تسلیت گفتند.
وی با اشاره به این نکته که دانشجوها در این غائله، سربازان کوچکی بودند که میخواستند سنگرهایی که ستاد فرماندهی در احزاب و روزنامههای زنجیرهای اشاره میکردند، فتح کنند، گفت: آنان به دنبال بهانه بودند و با اتفاقاتی که شب 18 تیر افتاد و با بستن دست و پای آن سرباز، نیروی انتظامی را تحریک کردند که از آن به بعد، جنایات توسط نیروهای دانشجونما که حرکتشان را شروع کرده بودند، آغاز شد.
کریمی تصریح کرد: از روز جمعه به بعد، بعضی افراد که در نماز جمعه بودند، احساسی برخورد کردند که مورد رضایت رهبری هم نبود. آنها رفتند و درگیریهایی ایجاد شد. از آن به بعد، به واسطه اینکه ما خبرنگار بودیم، بارها دیدیم که از صبح شنبه، آشوبگرها، افراد ریشدار را به قصد کشت کتک میزدند و موتورشان آتش زده میشد. آنها توهینهای علنی علیه نظام، معماران انقلاب و شخص رهبری را هم آغاز کردند و مدعی شدند که چند نفر در کوی دانشگاه کشته شدهاند در حالی که در آن مقطع حتی یک نفر هم زخمی نشده بود. آنها حتی درِِِِ وزارت کشور را که در حقیقت ستاد فرماندهی خودشان بود، کندند؛ یعنی حتی به خودشان هم رحم نمیکردند.
وی با بیان اینکه در آن چند روز، آتش زدن اتومبیل ها و ضرب و شتم دانشجویانی که ریش داشتند، ادامه داشت، اظهار داشت: در روز بیستم تیر، من خودم دیدم که در خیابان کارگر، آشوبگران، یک اتوبوس واحد را متوقف کردند و راننده را ضرب و شتم کردند و حتی مردم را کتک میزدند و بانکهای فراوانی را تخریب کردند. در همان منطقه من در حال عکس گرفتن از آن اتوبوس و عوامل آن وحشیگریها بودم که ناگهان من را از آن صحنه خارج کردند، بعد به من گفتند آنهایی که در حال شکستن شیشهها بودند، میخواستند من را با چاقو بزنند.
آنها به دنبال جنبش دانشجویی یا یک انقلاب فکری نبودند، بلکه فقط به دنبال آشوب بودند، در 22 تیر افرادی دستگیر شده بودند که ما آنها را دیدیم این افراد از استانهای دیگر، چون شنیده بودند که در تهران آشوب شده، به قصد غارت بانکها آمده بودند.
کریمی گفت: این مسائل ادامه داشت تا روز دوشنبه که مقام معظم رهبری در سخنرانی شان حضرت صاحب(عج) را به گواهی طلبیدند که ما در راه خدا قدم بر میداریم و آرزوی ما این است که در این راه به شهادت برسیم. همین مسئله باعث شد که روح انقلاب و شهامت در نیروهای ارزشی دمیده شود و به میدان بیایند و آن غائله خنثی شود.
وی با اشاره به عبرتهای غائله 18 تیر، افزود: یکی از بزرگترین عبارتهای آن ماجرا این بود که مردم حواسشان را در انتخاب مسئولان اجرایی کشور بیشتر جمع کنند. این موضوع نشان داد که اگر فردی روحانی بود، یا سابقه انقلابی داشت، صرفاً اینها دلیل انقلابی بودن و وطن دوست بودن نیست.
این خبرنگار با بیان اینکه نباید در خواب غفلت بود، تصریح کرد: دشمن در هر شکلی میخواهد انقلاب و کشور را به بیگانگان تقدیم کند و برای این کار از هر موقعیتی استفاده میکند.
کریمی خاطرنشان کرد: در 23 تیر 78، نیروهای انقلابی، امتحان خود را خوب پس دادند و ورود به موقع و دفاع از ولایت را به خوبی به نمایش گذاشتند. این ماجرا امتحان خوبی بود که ما یک بار دیگر ثابت کنیم اگر دشمنان کوچکترین چشمداشتی به نظام، انقلاب و کشورمان داشته باشند یا بخواهند آسیبی به ولایت بزنند ما هرگز آرام نخواهیم ماند.
وی ادامه داد: در 23 تیر ماه 78 در میدان انقلاب و حوالی دانشگاه تهران، افرادی را دیدیم که بعد از پذیرش قطعنامه 598 تاکنون، دیگر دیده نشده بودند و مشغول زندگی عادی بودند، اما در این ماجرا به صحنه آمدند.
سهیل کریمی خاطرنشان کرد: غائله 18تیر برای دشمنان ما یک درس بزرگ بود. آنها چارهای ندارند جز اینکه با بمبهای چند تنی، کل ملت ایران را نابود کنند و الا اگر حتی یک فرد ولایی در این کشور وجود داشته باشد، دشمن نمیتواند خواب خوش داشته باشد.