تابلوی زن اثر ویلهلم دکونینگ، ترکیبی از شهوت و تهدید
تابلوی زن اثر ویلهلم دکونینگ، ترکیبی از شهوت و تهدید
نقاش: ویلم دی کونینگ (آمریکایی، هلندی‌الاصل. 1997 – 1904)
دی کونینگ، با مطالعات اولیه فراوان، بازآفرینی مکرر اثر، زمانی غیر عادی طولانی برای خلق "زن، 1" صرف
کرد. سوژه یغور گشاده چشم بر اساس ملغمه‌ای از کهن الگوهای زنان، الهه‌گان باروری عهد دیرینه سنگی، تا دختران پوسترهای تبلیغاتی امروزین طراحی شده است. نگاه خیره هراس‌آور و نیشخند سبعانه‌اش با شیوه نقاشی مهاجم کونینگ و کاربرد رنگ‌های تند، برجسته می‌شوند. "زن، 1" با ترکیب شهوت و تهدید، تردید فرهنگی عصر طلایی بین تقدیس و ترس از قدرت زنانه را بازمی‌تاباند.
شناسنامه تابلو:
عنوان: زن
رنگ روغن روی بوم،
ابعاد : 7 / 192 * 3 / 147 سانتی‌متر
گزیده نشر
موزه هنر مدرن، آثار برجسته "موما"، نیویورک، موزه هنر مدرن، بازنگری 2004، چاپ اولیه 1999
"زن، 1" اولین تابلو از مجموعه آثار دی کونینگ درباره موضوع زن است. این مجموعه تحت تأثیر تصاویری از فتیش‌های باروری عهد دیرینه سنگی تا تابلوهای عظیم تبلیغاتی آمریکایی قرار دارد و به نظر می‌آید این پیکره خاص ویژگی‌های قدرت انتقام‌جوی الهه‌گان و شهوت توخالی دختران تقویم‌های تبلیغاتی را یک جا در خود دارد. دی کونینگ با وارونه کردن سنت بازنمایی زن، که در "بت، ونوس، برهنه" گرد می‌آید، زنی با چشمانی بسیار درشت، سینه‌هایی بزرگ، و نیشخندی دندان‌نما را به تصویر می‌کشد. خطوط سیاه کلفت و نازک، طرح پیرامونی بدنش را مشخص می‌سازد و با امتداد در حلقه‌ها و رگه‌ها و قطرات، زندگی مستقل خود را می‌یابند. قلم‌ضربه‌های مقطع زاویه‌دار نارنجی، آبی، زرد و سبز، با کاربرد، تراشیدن و مرمت لایه‌های مختلف رنگ در جهات مختلف روی هم انباشته می‌شوند.
هنگامی که دی کونینگ "زن، 1" را کشید، هنرمندان و منتقدان طرفدار آبستراکسیون، پیکره انسان در نقاشی را موضوعی مهجور اعلام کرده بودند. دی کونینگ به جای کنار گذاشتن پیکره، با شیوه نقاشی سریع "اکسپرسیونیسم آبستره"، سبک مسلط دوره، مجدداً به این سوژه عصر طلایی پرداخت. آیا زن نیز همدست نیروی شیوه نقاشی در تهاجم به ماست؟ یا خودش مورد حمله است و زیر انبوه آثار خشونت تقریباً در حال نابودیست؟ شاید هر دوی آن‌ها؛ و در هر حال، او نیرومند و تهدیدگر باقی می‌ماند.