زنها تاریخ مصرف دارند!
زنها تاریخ مصرف دارند!
اگر شبیه هیچکدام از این عکس‌ها نیستید مهم نیست
سارا همکار ما که یک سر و هزار سودا دارد چند وقت پیش از نتایج یک تحقیق در دانشگاه هاروارد برایمان گفت که در آن از میان دو هزار زن که به پرسش‌های پژوهشگران جواب داده بودند درصد بالای‌شان گفته بودند خودشان را زیبا نمی‌دانند و البته درصد بسیار بالاتری گفته بودند خودشان را سکسی نمی‌دانند. من فکر کردم که بد نیست از دوستان دور و برم همین سوال‌ها ربا بپرسم ببینم آیا در بین زنان ایرانی هم ماجرا از همین قرار است؟
عارفه و نسرین دو دختر جوان ساکن تهران که سوالم را پرسیدم
هر دو نفر گفتند که هم زیبا هستند و هم جذاب و سکسی.
کتایون یک زن چهل‌وچندساله‌ی ساکن هلند است. یک زن ایرانی. یعنی فکر می‌کنم چهل‌وچندساله است، چون من یک جنتاوومن هستم، ازش نپرسیدم سن و سالش را.
ازش پرسیدم خودش را زیبا می‌داند؟
او می‌گوید: راستش من هیچوقت نه خودم را زیبا دانستم، نه زشت. بارها هم فکر کرده‌ام، ولی واقعا همین بوده به نظرم.
-یک زن زیبا چه شکلی است؟
نمی‌شه شکل خاصی برایش تعیین کرد. یک زن با شکل‌های مختلف می‌تواند زیبا باشد.
شما سکسی هستید؟
-دوران جوانی‌ام شنیده‌ام که این را بهم گفته‌اند. از دیگران شنیدم، ولی خودم هیچوقت حس نکردم. نمی‌دانم.
-یک زن چه شکلی باشد سکسی‌ست؟
-آه... مشکل است این سوال. راستش نمی‌توانم شکل خاصی را نه برای زیبایی، نه برای سکسی بودن، بگویم. نمی‌شود یک فرمول خاص یا یک شکل خاص را آدم تصویر بکند. مجموعه‌ی ظاهر و رفتار و گفتار یک نفر می‌تواند باعث شود یک نفر سکسی باشد یا نباشد نه فقط زیبایی ظاهری‌اش.
فکر می‌کنم هیچ خط کشی برای سنجیدن زیبایی و جذابیت جنسی و این ایش و ویش‌ها وجود ندارد. مسئله‌ی من هم فقط این بود که ببینم زنها خودشان درباره‌ی خودشان چه فکر می‌کنند. یک سر هم رفتم سنگا پور، سراغ یک دختر ایرانی که در شرق آسیا دانشگاه می‌رود و نظرات جالبی دارد.
از مریم دختر ایرانی مقیم سنگاپور می‌پرسم، خودت را زیبا می‌دانی؟
-ا... تقریبا.
-تقریبا یعنی چی؟
- یعنی اینکه... تا حدودی. یعنی از متوسط بهترم.
-خودت را با کی مقایسه می‌کنی و می‌گی تقریبا؟
-ببینید، آخه شرایط ما الان خیلی جالبه. یعنی ما توی سنگاپور زندگی می‌کنیم و سنگاپور کشوری‌ست که مردمش خیلی زشت‌اند. مثلا اینجا در مقایسه با اروپایی‌‌ها که تعدادشان خیلی کم است، من جزو کسانی هستم که خوشگل هستند.
-تو سنگاپوری‌ها را در مقایسه با کی می‌گویی که زشت‌اند؟
- خب این را ما با آن‌چیزی می‌سنجیم که الان دارد به دنیا حکومت می‌کند و آن مدلی که آمریکا دارد به ما نشان می‌دهد می‌سنجیم. چیزی که تو فیلم‌های هالیوود هست. و... به نظر من در واقع چیزی که آنها نشان می‌دهند ترکیب و ریخت یک انسان زیباست. یعنی ما نمی‌توانیم به‌هرحال اگر ژاپنی‌ها هم بر دنیا حکومت می‌کردند، فکر نمی‌کنم ما فکر می‌کردیم که ژاپنی‌ها خیلی زیبا هستند. آن مدلی که ترکیب چهره و اندام یک آمریکایی فرضا...
-مثلا آنجلینا جولی؟
-برفرض یک چنین چیزی. گرچه آمریکایی‌ها همه‌شان این‌جوری نیستند. یک‌نفر می‌گفت آمریکایی‌ها یا بازیگر هالیوود هستند یا حتما اضافه وزن دارند. یعنی همه‌شان یک مشکلی دارند.
-به نظر خودت تو سکسی هستی؟
نمی‌توانم خیلی تشخیص بدهم. تا حدودی. بستگی آخه به چشم آن مرد دارد. می‌دانی؟ بستگی به چشم آن آدم دارد. نمی‌دانم راستش. من راستش تجربه‌ی شخصی خودم این است که ما ایرانی‌ها خیلی خودمان را زشت می‌دانیم. یعنی من با دوست‌های خودم که صحبت می‌کنم، مخصوصا توی ایران... یعنی دوستی دارم فوق‌العاده زیبا، فوق‌العاده مثلا دوست‌داشتنی که دائم دارد به خودش می‌رسد، دائما می‌خواهد آرایش بکند و دائما می‌خواهد، چه می‌دانم، به هر وسیله‌ای شده خودش را یک‌مقدار بهتر از آن‌چیزی که هست نشان بدهد. حالا شده مصنوعی یا هر جور که هست. به نظر من یک‌مقدار این مشکل از پسرهای ما است، خیلی روی‌شان زیاد شده! یعنی من واقعا تفاوت روابط را می‌بینم. اینکه توی ایران پسرها چه انتظارهایی دارند از دختر و اینکه چقدر او را در مضیقه می‌گذارند و اینکه مثلا اینجا یا هرجای دیگر با یک خانم یا با یک لیدی چطور برخورد می‌شود. و به نظر من خیلی موضوع جالبی می‌شود که شما بررسی کنید و... چیزی که من توی دوست‌هایم می‌بینم این است که همه از خودشان ناراضی‌اند.
زنها و دخترهای ایرانی که بقول دوست‌مان از خودشان ناراضی هستند هزار و یک مدل عمل می‌کنند تا زیبا بشوند، یا زیباتر به نظر برسند. ایران به نظرم بهشت جراحان پلاستیک باید باشد. من که سنگاپور نرفتم، ولی به نظر من هیچ خط کشی وجود ندارد که ببینیم واقعا کی زشت است و کی زیبا سنگاپوری‌ها یا آمریکایی‌ها. به نظرم طرح روی جلد مجلههای مد خط کش خوبی نیستند برای سنجیدن زشتی و زیبایی. این سلیقه‌ای‌ست که رسانه‌ها در دنیای مد و شرکتهای تولیدکننده‌ی مواد آرایشی، بهداشتی به ما تحمیل کرده‌اند. وگرنه ما خودمان ظرفیتش را داریم که پشت آنجلینا و جنیفر و بقیه را به‌خاک بمالیم. گرچه قبل ازما یک کسان دیگری پیشدستی کرده‌اند.
این‌طور که همکار ما سارا می‌گفت نتایج تحقیق دانشگاه هاروارد در مورد تصور زنان از زیبایی‌شان این است که جامعه باید در مورد ظاهر زنان تجدیدنظر کند. این نتیجه‌ی تحقیقات دانشگاه هاروارد به کمک شرکت آرایشی‌ـ بهداشتی DAV روی ۲هزار زن است. در این تحقیقات آمده است که کمتر از ۲درصد زنان مورد سوال قرارگرفته خود را زیبا می‌دانند و کمتر از ۱درصد خودشان را سکسی می‌دانند. ولی سوال اینجاست که واقعا این زنان زشت هستند یا زیبایی‌شان با تعریف‌های اجتماعی همخوانی ندارد؟
محققان هاروارد بر این عقیده بوده‌اند که یکی از بزرگترین و مهمترین این عدم اعتماد به‌نفس چهره‌ی اشتباهی‌ست که رسانه‌ها در مورد زنان زیبا و خوشبخت می‌دهند.
یکی از مستند‌سازان مطرح هلندی خانم «سانی برخمان» مستندی ساخته است بنام «تاریخ مصرف‌دار». او در این فیلمش می‌گوید: با توجه به معیارهای اجتماعی، زنان تاریخ مصرف دارند. اگر سن‌شان از یک حدی بالاتر برود، دیگر کسی آنها را جذاب و زیبا نمی‌داند. این مستند با چهره‌ی واقعی خود سانی شروع می‌شود و به مرور زمان به کمک روشهای عکاسی یا استفاده از فتوشاپ به یکی از چهره‌های زیبای روی مجلههای مد تبدیل می‌شود.
او تلاش می‌کند که نشان دهد چقدر زنان تحت تاثیر تبلیغات رسانه‌ها و بخصوص شرکتهای لوازم زیبایی هستند و چقدر این شرکتها تصویر غیرواقعی و نادرستی از زیبایی نشان می‌دهند. درحالی‌که هیچکدام از عکس‌هایی که روی مجلههای مد و زیبایی چاپ می‌شوند واقعی نیستند، بلکه همه با استفاده از آرایش و فتوشاپ درست شده‌اند.
او در فیلم‌اش نشان می‌دهد که چقدر این تبلیغات دروغین هستند و مثلا کرم صورت هرگز ۲۴ساعته چروک‌های زیرچشم را از بین نمی‌برد، یا فلان عمل بزرگ گونه چه ضررهایی برای زنان دارد.
حالا او و عده‌ای دیگر تازگی‌ها خیلی فعال شده‌اند تا زنان اعتماد به نفس درونی خودشان را دوباره به‌دست بیاورند و زیبایی خودشان را دوباره کشف کنند. و در کنار آن تصمیم دارند با روشهای مختلف مخالفت خودشان را نسبت به روشهای نادرست تبلیغات وسایل آرایشی یا بهداشتی اعلام کنند. مثلا چند هفته پیش در شهرهای بزرگ هلند عده‌ای به پوسترهای تبلیغاتی که زنان برهنه را به شکلی غیرواقعی زیبا نشان می‌دهند، چسب سفید می‌زدند.
این‌طور که سارا می‌گوید، بی‌خیال خانم‌های شیکان‌ـ پیکان روی جلد مجله‌ها بشوید. بلند شوید بروید توی آینه یک نگاهی به خودتان بیندازید و زیبایی‌های خودتان را کشف کنید. اگر هم کشف نکردید، بروید روی آگهی‌ها و پوسترهایی که زنان را ژیگولانس نشان می‌دهند چسب بچسبانید. باور کنید شما حتا با موهای وزوزی، دماغ گرد بمثابه سیب‌زمینی، چشمهای فندقی، لپ‌های آویزان هم، زیبا، فریبا و دلربا می‌توانید باشید، اگر مجنونش پیدا بشود. اصلا دموکراسی‌ست و هرکار دلتان می‌خواهد بکنید. به‌هرحال زنان، طبق فرهنگ رایج در جهان تاریخ مصرف دارند و تاریخ مصرف هم چیز خوبی نیست.