امکان تولید سوختی قدرتمند با استفاده از میوه

امکان تولید سوختی قدرتمند با استفاده از میوه

آیا اینها می تواند سوخت آینده باشد؟

پژوهشگران در نشریه "نیچر" نوشتند که سوخت به دست آمده از فراکتوز، قند میوه، حاوی مقدار خیلی بیشتری انرژی در مقایسه با اتانول است.

در تحولی دیگر، گزارشی درباره سوخت های زیستی که در بریتانیا چاپ شده، می گوید کلیه انواع زباله ها از جمله کیسه های پلاستیکی را می توان برای ساختن بیودیزل به کار گرفت.

منتقدان سوخت های زیستی به دست آمده از گیاهان می گویند که این شیوه باعث افزایش بهای مواد غذایی می شود.

در اتحادیه اروپا و آمریکا سیاستمداران سوخت های زیستی (biofuel) را با آغوش باز پذیرفته اند چرا که آن را راهی برای کاهش تصاعد دی اکسید کربن و وابستگی به نفت وارداتی می دانند.

منتقدان می گویند که سوخت های زیستی کنونی، چه دیزلی که محصول روغن نخل است و چه اتانولی که حاصل ذرت است، کشاورزان را تشویق می کند زمین های خود را صرف تولید سوخت کنند که در این میان قیمت مواد غذایی افزایش می یابد.

اکنون دانشمندان در دانشگاه ویسکانسین-مدیسون آمریکا می گویند که یک شکر ساده به نام فراکتوز را می توان به سوختی که دارای مزایای بسیاری نسبت به اتانول است بدل کرد.

این سوخت "دیمتیلفوران" (dimethylfuran) نام دارد و می تواند 40 درصد بیش از اتانول انرژی ذخیره کند. به علاوه به راحتی اتانول تبخیر نمی شود و ثبات بیشتری دارد.

این گروه از دانشمندان می گویند که فراکتوز را مستقیما می توان از میوه ها و گیاهان گرفت یا آن را از گلوکوز ساخت.

با این حال مطالعه بیشتری برای بررسی عواقب زیست محیطی این نوع سوخت لازم است.

همزمان محققان بریتانیایی می گویند که هم اکنون فناوری لازم برای تولید بیودیزل نه فقط از روغن نخل بلکه از طیفی از مواد از جمله چوب، علف هرز و کیسه های پلاستیکی وجود دارد.

کارشناسان می گوید ظرف شش سال 30 درصد نیازهای دیزلی بریتانیا را می توان از این طریق تامین کرد.

جرمی تامکیسون از "مرکز ملی محصولات غیرغذایی" بریتانیا گفت که نسل بعدی سوخت های زیستی می تواند بسیاری از نیازهای انرژی ورای راه انداختن اتومبیل ها را تامین کند.

بزرگترین مانع این فرآیند درحال حاضر هزینه آن است.

ایجاد تاسیسات تولید این نوع سوخت 10 بار بیش از پالایشگاه های کنونی سوخت های زیستی رقم زده می شود.