وصف عیاشی شاهزادگاه به اصطلاح پرهیزگار سعودی در لندن
وصف عیاشی شاهزادگاه به اصطلاح پرهیزگار سعودی در لندن
شاهزادگان فوق ثروتمند عربستان سعودی برای غربی‌ها شخصیتی آمیخته از مسلمان پرهیزکار و پلی‌بوی‌های رو به زوال هستند، اما این روش متفاوت آنها در تجارت است که به دردسر جدید انگلیس تبدیل شده است.
به گزارش سرویس بین‌الملل «بازتاب» به نقل از «تلگراف»، ساعت‌ها پس از نیمه‌شب، مهمانی همچنان ادامه دارد؛ صدای موزیک بلند و مشروب جاری است. در سوئیتی بی‌نظیر در هتلی پنج ستاره در لندن، شش زن جوان و جذاب انگلیسی با لباس‌های کوتاه از جمع شاهزادگان عربستانی خارج شده و با صدایی بسیار بلندتر از خنده خود عرب‌ها، قهقهه می‌زنند و می‌روند.
یک تاجر انگلیسی در کنار پنجره ایستاده و هایدپارک را زیر نگاه خود دارد و از این‌که گام به بهشت گذاشته یا جهنم، در تردید است: «اولین مهمانی من با سعودی‌ها در نوزده سالگی بود. به کازینو رفتیم و من شاهد قمار شاهزادگانی بودم که انگار برای آنان فردایی وجود نداشت و سپس به طبقه بالا و مهمانی اصلی رفتیم؛ تکان‌دهنده برای من ولی رویایی».
یکی از زنان به او می‌گوید که صدها پوند تنها برای حضورش در مهمانی به او پرداخت شده و اگر شب را با یک یا چند نفر از آنها سر کند، بسیار بیشتر دریافت می‌کند. تاجر می‌گوید: «او گفت گذراندن یک شب با یکی از شاهزادگان 2000 پوند برایش به ارمغان می‌آورد. سعودی‌ها علایق خاص خودشان را داشته و دوست دارند که فکر کنند این دختران، دوست دخترانشان در لندن هستند. آنها دوست ندارند تصور شود که برای سکس پول پرداخت می‌کنند»!
این در حالی است که چند روز بعد و پس از بازگشت به ریاض، شاهزادگان سعودی به رفتار خوب خودشان بازمی‌گردند؛ نه الکلی، نه مواد مخدری، نه دختری و ... . شاید تنها مشروب، آن هم مخفیانه و گاه به گاه با چند تن از دوستان از آنان سر زند. در کشوری که خانواده سعود به طور کامل به همه ارکان مسلط است و قوانین اسلامی به شدت در مورد مردم اجرا می‌شود، این خانواده سعود هستند که مجلس و تمام پست‌های دولتی را در اختیار دارند.
این کشور مرتجع که شاهزادگان آن در وطن، مسلمان پرهیزکار و در خارج، لیبرال‌های به تمام معنا هستند؛ همان کشوری است که بزرگترین قرارداد صادراتی انگلیس با این کشور در سال 1985 امضا شده است؛ قرارداد «الیمامه» برای فروش 72 جنگنده تورنادو و 30 جنگنده هاوک به ارزش 43 میلیارد دلار که بیشتر آنها با پول نفت در بیست سال به وسیله سعودی‌ها پرداخت خواهد شد.
قرارداد امضاشده بین شاهزاده سلطان و وزیر دفاع عربستان و «مایکل هسلتاین»، وزیر دفاع انگلیس، در سالهای اخیر به جنجالی از اتهامات رشوه‌خواری تبدیل شده است.
این بار اتهامات جدید مربوط به شرکت «BAE» سیستمز، بزرگترین کارخانه تسلیحات انگلیس است که در یک دهه گذشته، بیش از یک میلیارد دلار را به دو حساب در واشنگتن متعلق به شاهزاده بندر بن سلطان، سفیر سابق عربستان در آمریکا و پسر وزیر دفاع عربستان واریز کرده است.
تحقیقات در این زمینه و دخالت وزیران در این امر، بنا به دستور «تونی بلر»، سال گذشته متوقف شد. بلر اعلام کرده بود که در این صورت عربستان یکی از متحدان حیاتی آنها در جنگ علیه تروریسم و یکی از نیروهای خاورمیانه تقسیم اطلاعات ضدتروریستی را متوقف می‌کند.
شمار زیادی از کارشناسانی که در عربستان سعودی زندگی یا با کشورهای خلیج [فارس] کار کرده‌اند، می‌گویند: این جنجال‌ها ناشی از نشناختن فرهنگ سعودی‌هاست.
«دیوید لیوید»، از مشاوران ارشد انجمن خاورمیانه که به علت مأموریت‌های تجاری دائم به عربستان سفر می‌کند، می‌گوید: «معامله با سعودی‌ها مانند معامله با غربی‌ها نیست. معامله خیلی طول می‌‌کشد. معمولا هجده ماه تا دو سال برای نهایی شدن یک قرارداد وقت لازم است. سعودی‌ها دوست دارند به اعتماد کاملی برسند. آنها با استفاده از روابط شخصی خود بازار خوبی در همه کشورها به دست آورده‌اند».
یکی از دیپلمات‌های سابق انگلیسی در ریاض می‌گوید: «ویسکی» و «زن» از درخواست‌های معمول مهره‌های رده پایین خانواده حاکم بر عربستان است. حدود پنج هزار شاهزاده سعودی و بسیاری از جوانان این خانواده هستند که دوست دارند رفتار هم‌سن‌وسال‌هایشان را تقلید کنند.
به رغم سرمایه عظیم نفتی این کشور (25 درصد ذخایر نفتی جهان) عربستان کشوری عقب‌مانده است که توسط مجموعه‌ای از افراد کنجکاو خانواده سعود در مجلس سعود و رهبران وهابی بنیادگرا اداره می‌شود. این خانواده از سال 1932 بر صحرای عربستان پادشاهی کرده است. این حکومت با وهابیت پیوند نزدیکی دارد، اما از زمان به قدرت رسیدن ملک عبدالله در دو سال پیش اختلافات زیادی میان وی و روحانیون به وجود آمده است؛ ملک عبداللهی که خواستار آزادسازی تحصیلات و آزادی بیشتر برای زنان است.
یکی از نخستین اقدامات او، انتصاب شاهزاده بندر، مهره اصلی قرارداد یمامه، به عنوان مشاور امنیت ملی خود بود. این شاهزاده عرب از زمان «مارگارت تاچر» و «رونالد ریگان»، روابط خوبی با نخست‌وزیران انگلیس و رؤسای جمهور آمریکا داشته است و به ویژه رابطه نزدیکی با بوش دارد و این مارگارت تاچر بود که در سال 1984 برای انعقاد قرارداد کلانی با کارخانه «BAE» از بندر کمک طلبید و او با رفت‌وآمد متعدد بین واشنگتن، لندن و ریاض، انعقاد قرارداد را تسهیل کرد.
دو ماه پیش ادعا شد که در سال 2001، دو هنرپیشه زن انگلیسی، ده‌ها هزار پوند را از شرکت «BAE» دریافت کرده‌اند تا وساطت یک شاهزاده عرب دیگر را در قرارداد یمامه بکنند. همچنین در اکتبر سال گذشته مدل 24 سالهای که دوست دختر سابق یکی از بازیکنان تیم فوتبال چلسی بوده، در نقش فاحشه‌ای به قیمت هزار پوند در ساعت برای عرب‌های ثروتمند برنامه اجرا کرده است.
یکی از دیپلمات‌های سابق می‌گوید: «آنها عاشق شب‌ها و زن‌های لندن هستند و زمانی که به اینجا می‌رسند، واقعا از کنترل خارج می‌شوند».
به نظر می‌رسد پارتی‌های لندن به میزبانی اعضای خانواده پادشاهی عربستان فاصله زیادی تا خط پایان دارند.