ایرانیان مقیم اسکاتلند دریاره کشورشان چه می گویند؟

ایرانیان مقیم اسکاتلند دریاره کشورشان چه می گویند؟

یک روزنامه اسکاتلندی در گزارشی به بررسی اوضاع زندگی ایرانیان مقیم اسکاتلند و مقایسه آن با زندگی در ایران پرداخت.

 روزنامه "گلاسکو هرالد" در این گزارش نوشت: انقلاب اسلامی سال 1979 در ایران این کشور را به جمهوری اسلامی تبدیل کرد و متعاقب آن ایرانیان زیادی ترک وطن کردند .

اکنون حدود 5 هزار ایرانی در اسکاتلند زندگی می کنند که حدود 3 هزار تن از آنها مقیم گلاسکو، پایتخت این کشور هستند.

موج دوم مهاجرت ایرانیان به اسکاتلند نیز در دهه گذشته رخ داد و به این ترتیب ایرانیان زیادی در این کشور زندگی می کنند.

با این حال تفاوت ها و تشابهات ایران و غرب از نگاه ایرانیان ترک وطن کرده چگونه است؟

"رضا چشمه دوست" یک تاجر 44 ساله ایرانی و مالک فرش فروشی "لیتل پرشیا" در گلاسکو است. وی سال 1977 و زمانی که 15 ساله بود، برای تحصیل در مدرسه شبانه روزی از تهران به بریتانیا آمد، با یک اسکاتلندی ازدواج کرد و اکنون دو پسر دارد.

وی در خصوص مهاجرت خود به اسکاتلند می گوید: برادر بزرگترم در دانشگاهی در انگلیس تحصیل می کرد و به پدرم توصیه کرد که بهتر است برای ادامه تحصیل به بریتانیا بیایم. من از این موضوع خوشحال بودم، در آن زمان آمدن به اینجا مد بود. زمانی که سال 1992 به ایران برگشتم خیابان هایی که در آنها بزرگ شده بودم خیلی کوچک به نظر می رسیدند اما اوقات خوبی در ایران داشتم، جامعه بسیار قوی شده بود، فامیل هایم در ایران هستند و اگر این فرصت را داشتند، به بریتانیا می آمدند اما این امکان برایشان فراهم نیست.

وی افزود: خانواده ام مذهبی نبودند و من هم چندان مذهبی نیستم، اکنون ساکن گلاسکو هستم اما بهترین سناریو این خواهد بود که ما در زمان بازنشستگی یک خانه در ایران و خانه ای هم در اینجا داشته باشیم. زمانی که شما در اینجا (گلاسکو) هستید کنجکاوید که بدانید آنجا (ایران) چه خبر است و زمانی که در آنجا هستید، اینجا را از دست می دهید، نسل آینده این تفاوت را حس نخوهد کرد اما ما هنوز پیوندهای عمیقی با سرزمینمان داریم.

"چشمه دوست" ادامه می دهد: اسکاتلندی ها مردم مهربان و فهیمی هستند، من دوستانی در انگلیس دارم که فرصت خوبی بدست نیاورده اند. حدود هفت میلیون ایرانی خارج از کشور زندگی می کنند و اکثر آنها به افراد کارآفرین و تحصیلکرده بدل شده اند، این مساله خسارات تاسف باری برای کشورم به دنبال داشته، اما شما تنها یک بار زندگی می کنید و اگر نتوانید در آنجا (ایران) زندگی کنید باید به جایی بروید که فرصت های بهتری برایتان فراهم است.

"فیروز به سرشت" نیز یک ایرانی دیگر است که اکنون در شورای شهر گلاسکو مشغول به کار است. وی تا سال 1984 کارمند نیروی دریایی ایران بود. وی به گلاسکو اعزام شد تا مسئولیت ساخت یک کشتی را بر عهده بگیرد و در آنجا پناهندگی سیاسی گرفت.

وی دلیل سکونت خود در اسکاتلند را وضعیت سیاسی کشورش می داند و می گوید: نمی خواهم برگردم، جرات این کار را هم ندارم و بازگشتم خیلی خطرناک خواهد بود. اسکاتلند را با وجود آب و هوایش دوست دارم.

وی می افزاید: دورنمای مذاکره ایران و آمریکا بهتر از مذاکره نکردن یا رویارویی آنها با یکدیگر است. ایران یک کشور مهم در منطقه است و باید به آن احترام گذاشت.

"فریما بهرامی" 21 ساله دانشجوی حقوق در دانشگاه "دندی" است، وی در ایران متولد شده اما خانواده اش زمانی که "فریما" کودکی خردسال بود به اسکاتلند مهاجرت کردند.
وی در سن 13 سالگی به مدت دو سال به ایران بازگشت و حال درباره دختران ایرانی اظهار نظر می کند: "در ایران اغلب دختران فاقد مشاغل پاره وقت هستند، مگر آنکه آنها واقعا تهیدست باشند، دختران توسط خانواده خود نگهداری می شوند و زمانی که ازدواج می کنند اگر بخواهند می توانند کار کنند. دختران خودشان را می پوشانند، اغلب آنها کار نمی کنند، دوستانی برای خودشان دارند و آزادانه به خرید می روند. در برخی کشورهای عربی زنان عملا نمی توانند کارهایی را انجام دهند اما در ایران آزادی بیشتری وجود دارد."

"فریما" که اکثر عمر خود را در اسکاتلند گذرانده، ادامه می دهد: مشخصا نمی توانم در ایران زندگی کنم و زندگی در آنجا تفاوت زیادی با اسکاتلند دارد. اما ایران محل خوبی برای گذران تعطیلات است. بناهای تاریخی و تعداد زیادی پارک در سراسر کشور وجود دارد، اما جای تاسف است که تبلیغات خوبی در مورد آن انجام نشده است.

وی ادامه می دهد: زمانی که ایران را در اخبار مشاهده می کنید هرگز نقاط زیبا را نشانتان نمی دهند، مسلما نقاط فقیرنشین نیز وجود دارد اما در اینجا (اسکاتلند) فکر می کنند که همه نقاط ایران از روستاهای کوچک، کلبه های گلی و جاده های کثیف تشکیل شده، در حالی که ایران شبیه به آن نیست.

فریما افزود: ایران خیلی بیشتر از آنچه که در اینجا تصور می شود، شبیه غرب است، در بریتانیا مردم فکر می کنند که هر فرد مسلمان یک شخص افراطی و متعصب است در حالی که این مساله درست نیست. دختران در ایران شلوارهای کوتاه می پوشند و روسری کوچک بر سر می کنند و اینگونه نیست که صورتشان را بپوشانند.