سطح رضایت زناشویی زنان ایرانی بسیار پایین است
+0
رأی دهید
-0
سطح رضایت زناشویی زنان ایرانی بسیار پایین است
وقایع اتفاقیه: 40 درصد از زنان تحصیلکرده و تقریباً نیمی از زنان دیپلمه وضعیت ازدواج خود را پایین‌تر از حد متوسط می‌دانند. وضعیت رضایت زناشویی هم در یک چهارم زنان تحصیلکرده و یک سوم زنان دیپلمه، وخیم و بسیار وخیم گزارش شده است.
طبق نتایج تحقیقی که دفتر برنامه‌ریزی اجتماعی و مطالعات فرهنگی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری انجام داده است، رضایت زناشویی در زنان تحصیلکرده بهتر از دیپلمه است. اما در نگاه کلی، سطح رضایت زناشویی زنان در ایران بسیار پایین است و توجه به این موضوع و پیاده‌سازی راهکارهای مناسب مانند زوج‌درمانی یا مشاوره خانوادگی ضروری به نظر می‌رسد.
در این تحقیق بین رضایت زناشویی و تحصیلات رابطه مثبتی مشاهده شده که نشان می‌دهد زنان تحصیلکرده از خصوصیات همسر خود نیز رضایت بیشتری دارند. شاید تحصیلات، سن بالاتر در ازدواج و در نتیجه تجربه زیادتر در زندگی، به شناخت بهتر زوج و انتخاب مناسب‌تر در زنان کمک کرده باشد. طبق نتایج تحقیق فوق ثابت شده است که طلاق در میان کسانی که بعد از 30 سالگی ازدواج می‌کنند کمتر اتفاق می‌افتد. زنان تحصیلکرده ارتباط خوبی با شوهر برقرار می‌کنند و تعارضات و اختلافات را در تمام زمینه‌‌ها به ویژه مسائل مالی، کارآمدتر حل و فصل می‌نمایند.
محققان و درمانگران مسائل زناشویی، کیفیت رابطه جنسی بین زن و شوهر را مهمترین عامل تعیین کننده در رضایت زناشویی می‌دانند. یافته‌های این تحقیق نیز نشان می‌دهد که زنان تحصیلکرده نسبت به زنان دیپلمه رضایت بیشتری از رابطه جنسی خود دارند. تقسیم کار در منزل و نگهداری از فرزندان نیز رضایت زناشویی را بالا می‌برد که زنان تحصیلکرده از نقش‌های مساوات‌طلبانه در خانواده ابراز رضایت بیشتری کرده‌اند. درواقع، ساختار خانواده در این خانواده‌‌ها تغییر کرده است و زن و مرد توانایی انجام هر دو نقش را به دست آورده‌اند و می‌توانند مسؤولیت‌‌های یکدیگر را به نحو مناسب پوشش دهند و خلأ ناشی از یکدیگر را پر کنند.
فراوانی‌های به دست آمده از نمونه‌های این تحقیق که در بین 400 زن تهرانی که ازدواج آنها کمتر از پنج سال سابقه دارد و نیمی از آنها دیپلمه و نیمی دیگر دارای تحصیلات عالیه بودند نشان می‌دهد که اغلب زوجین در سال‌های اولیه ازدواج، تمایل به داشتن فرزند ندارند. در گذشته معمولاً بعد از ازدواج از وسایل پیشگیری از بارداری- به علت عدم دسترسی یابی‌اعتقادی به آن- استفاده نمی‌کردند و بعد از گذشت یک یا دو سال اولین فرزند متولد می‌شد. با این که میانگین سال‌های ازدواج در نمونه‌‌ها بیش از دو و نیم سال بود، بیش از نیمی از آنان بدون فرزند بودند. به نظر می‌رسد نگاه زن و مرد به ازدواج تغییر کرده است و دیگر آنان عجله‌ای برای داشتن فرزند ندارند و زوجین بیشتر به دنبال هماهنگی با یکدیگر هستند. برخی محققان نیز اذعان داشته‌اند که بهترین دوران زندگی زناشویی برای زنان، دوران پس از ترک خانه و قبل از تولد فرزند است. محققان طرح فوق اعتقاد دارند که زنان جامعه ما نیز با طولانی‌کردن زمان قبل از تولد فرزند، درواقع می‌خواهند به درک بهتری از این دوران نائل آیند. همچنین احتمال داده‌اند که زن و مرد به فرزند به عنوان عامل پایداری زندگی مشترک نگاه نمی‌کنند. البته باید برای نگاهی جامعتر نقش مهم عوامل اقتصادی محدودکننده را نیز درنظر گرفت.
در این پژوهش تعداد قابل‌توجهی (بیش از سه‌چهارم) از شوهران زنان دیپلمه، دارای تحصیلات دانشگاهی بودند. این در حالی است که تعدادی از شوهران زنان تحصیلکرده دارای تحصیلات دیپلم یا زیردیپلم بودند. به اعتقاد پژوهشگران این طرح، این مطلب مبین این موضوع است که جامعه کمتر به هماهنگی تحصیلات زن و مرد توجه دارد. مردان تحصیلکرده در جامعه کم نیستند، اما بسیاری از آنان به علت نگاه منفی به تحصیلات زن، ترجیح می‌دهند با زنان دیپلمه یا زیردیپلم ازدواج کنند. این عدم هماهنگی بین تحصیلات می‌تواند تأثیر منفی بر رضایت از زندگی زناشویی داشته باشد. رضایت زناشویی در زنان دیپلمه، پایین‌تر از زنان تحصیلکرده بود.
https://peiknet.net/04-07/s_r_z_z_d_ir_b_p_a.htm
طبق نتایج تحقیقی که دفتر برنامه‌ریزی اجتماعی و مطالعات فرهنگی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری انجام داده است، رضایت زناشویی در زنان تحصیلکرده بهتر از دیپلمه است. اما در نگاه کلی، سطح رضایت زناشویی زنان در ایران بسیار پایین است و توجه به این موضوع و پیاده‌سازی راهکارهای مناسب مانند زوج‌درمانی یا مشاوره خانوادگی ضروری به نظر می‌رسد.
در این تحقیق بین رضایت زناشویی و تحصیلات رابطه مثبتی مشاهده شده که نشان می‌دهد زنان تحصیلکرده از خصوصیات همسر خود نیز رضایت بیشتری دارند. شاید تحصیلات، سن بالاتر در ازدواج و در نتیجه تجربه زیادتر در زندگی، به شناخت بهتر زوج و انتخاب مناسب‌تر در زنان کمک کرده باشد. طبق نتایج تحقیق فوق ثابت شده است که طلاق در میان کسانی که بعد از 30 سالگی ازدواج می‌کنند کمتر اتفاق می‌افتد. زنان تحصیلکرده ارتباط خوبی با شوهر برقرار می‌کنند و تعارضات و اختلافات را در تمام زمینه‌‌ها به ویژه مسائل مالی، کارآمدتر حل و فصل می‌نمایند.
محققان و درمانگران مسائل زناشویی، کیفیت رابطه جنسی بین زن و شوهر را مهمترین عامل تعیین کننده در رضایت زناشویی می‌دانند. یافته‌های این تحقیق نیز نشان می‌دهد که زنان تحصیلکرده نسبت به زنان دیپلمه رضایت بیشتری از رابطه جنسی خود دارند. تقسیم کار در منزل و نگهداری از فرزندان نیز رضایت زناشویی را بالا می‌برد که زنان تحصیلکرده از نقش‌های مساوات‌طلبانه در خانواده ابراز رضایت بیشتری کرده‌اند. درواقع، ساختار خانواده در این خانواده‌‌ها تغییر کرده است و زن و مرد توانایی انجام هر دو نقش را به دست آورده‌اند و می‌توانند مسؤولیت‌‌های یکدیگر را به نحو مناسب پوشش دهند و خلأ ناشی از یکدیگر را پر کنند.
فراوانی‌های به دست آمده از نمونه‌های این تحقیق که در بین 400 زن تهرانی که ازدواج آنها کمتر از پنج سال سابقه دارد و نیمی از آنها دیپلمه و نیمی دیگر دارای تحصیلات عالیه بودند نشان می‌دهد که اغلب زوجین در سال‌های اولیه ازدواج، تمایل به داشتن فرزند ندارند. در گذشته معمولاً بعد از ازدواج از وسایل پیشگیری از بارداری- به علت عدم دسترسی یابی‌اعتقادی به آن- استفاده نمی‌کردند و بعد از گذشت یک یا دو سال اولین فرزند متولد می‌شد. با این که میانگین سال‌های ازدواج در نمونه‌‌ها بیش از دو و نیم سال بود، بیش از نیمی از آنان بدون فرزند بودند. به نظر می‌رسد نگاه زن و مرد به ازدواج تغییر کرده است و دیگر آنان عجله‌ای برای داشتن فرزند ندارند و زوجین بیشتر به دنبال هماهنگی با یکدیگر هستند. برخی محققان نیز اذعان داشته‌اند که بهترین دوران زندگی زناشویی برای زنان، دوران پس از ترک خانه و قبل از تولد فرزند است. محققان طرح فوق اعتقاد دارند که زنان جامعه ما نیز با طولانی‌کردن زمان قبل از تولد فرزند، درواقع می‌خواهند به درک بهتری از این دوران نائل آیند. همچنین احتمال داده‌اند که زن و مرد به فرزند به عنوان عامل پایداری زندگی مشترک نگاه نمی‌کنند. البته باید برای نگاهی جامعتر نقش مهم عوامل اقتصادی محدودکننده را نیز درنظر گرفت.
در این پژوهش تعداد قابل‌توجهی (بیش از سه‌چهارم) از شوهران زنان دیپلمه، دارای تحصیلات دانشگاهی بودند. این در حالی است که تعدادی از شوهران زنان تحصیلکرده دارای تحصیلات دیپلم یا زیردیپلم بودند. به اعتقاد پژوهشگران این طرح، این مطلب مبین این موضوع است که جامعه کمتر به هماهنگی تحصیلات زن و مرد توجه دارد. مردان تحصیلکرده در جامعه کم نیستند، اما بسیاری از آنان به علت نگاه منفی به تحصیلات زن، ترجیح می‌دهند با زنان دیپلمه یا زیردیپلم ازدواج کنند. این عدم هماهنگی بین تحصیلات می‌تواند تأثیر منفی بر رضایت از زندگی زناشویی داشته باشد. رضایت زناشویی در زنان دیپلمه، پایین‌تر از زنان تحصیلکرده بود.
https://peiknet.net/04-07/s_r_z_z_d_ir_b_p_a.htm