در باره‌ شوخی احمدی ‌نژاد با آن زن کارگر

در باره‌ شوخی احمدی ‌نژاد با آن زن کارگر

اصل ماجرا این است: مدتی پیش احمدی‌نژاد به کارخانه‌ای رفته و ضمن دیدار، سخنان کارگران را هم شنیده است. در آن بین زن کارگر میانسالی به او می‌گوید کارفرمایش نه تنها وسیله رفت و برگشت به کارخانه را فراهم نمیکند بلکه هزینه آن را هم نمی پردازد و او به همراه تعداد دیگری از همکارانش مجبورند هر روز مسافت زیادی را از خانه (که در روستایی بوده) تا کارخانه طی کنند. Go to fullsize image

آقای رئیس جمهور هم در یکی از آن لحظات آشنای فوران نبوغ طنزش خطاب به آن زن می‌گوید «می‌خواهی کارخانه را به نزدیک خانه شما بیاوریم؟!!!» و در هیاهوی خنده همراهانش از آن زن میگذرد.

در این پست می‌خواهم روشن کنم که رئیس قوه مجریه دقیقا چه گفته است... یا بهتر است بگویم چه زهی زده است!

زن کارگر با امید اینکه طرف سخنش فردی است که از شعوری حداقلی برخوردار است، در قالب درددل تلویحا به ماده‌ای از قانون کار اشاره می‌کند که توسط کارفرمایش اجرا نمی‌شود. نمیدانم آن زن از قانون مطلع بوده یا نه اما این اثری در اصل ماجرا ندارد. ماده ۱۵۲ قانون کار (فصل هشتم ـ خدمات رفاهی کارگران) تصریح دارد که «در صورت دوری کارگاه و عدم تکافوی وسیله نقلیه عمومی، صاحب کار باید برای رفت و برگشت کارکنان خود وسیه نقلیه مناسب در اختیار آنان قرار دهد.»

می‌بینیم نکته‌ای که زن کارگر خطاب به احمدی‌نژاد گوش‌زد می‌کند در چارچوب قانونی است که دولت او موظف به اجرایش است!

اما واکنش احمدی‌نژاد مثل واکنش اغلب آدم‌های معیوب ِ مهجوری است که به ناگهان در معرض توجه قرارگرفته‌اند. نوجوان کم مایه‌ای را به خاطر بیاورید که به محض آنکه جمعی به شوخی اش می خندند، دیگر کنترل اعمالش را از دست می دهد و کار را از شوخی به وقاحت می‌کشاند.

شوخی احمدی‌نژاد هم نه تنها بی‌نمک که وقیح بود. شوخی با زن میانسالی که همه عمرش را درکارخانه سپری کرده و از سر شانس می‌تواند چند کلمه‌ای با بالاترین مقام اجرایی کشورش بگوید و آنقدر شریف است که به جای قربان صدقه‌های کاسبکارانه، مشکل منطقی خود و همکارانش را طرح می‌کند، حتی اگر با نمک هم باشد به جا نیست و از «شعور» به دور است!

+0
رأی دهید
-0

نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.