گاردین:بوش دنبال مذاکره نیست،میخواهد به ایران حمله کند

گاردین: بوش به دنبال مذاکره نیست، می خواهد به ایران حمله کند

 مقامات ایران و آمریکا طی چند روز آینده یک نشست بی سابقه در بغداد برگزار می کنند و در همین حال دو طرف تاکید کرده اند که مذاکرات محدود به مسئله عراق است ؛ اما آیا اولین برخورد رسمی بین دو کشور از زمان انقلاب اسلامی تاکنون به کاهش تنش در روابط ایران و آمریکا منجر می شود؟

 روزنامه گاردین در مقاله امروز خود به قلم آلن گرش، سردبیر روزنامه لوموند نوشت: در حال حاضر هیچ نشانه ای دال بر احتمال کاهش تنش در روابط ایران و آمریکا دیده نمی شود، چرا که هر طرف سعی می کند تا دولت های منطقه را علیه دیگری بسیج کند.

دیک چنی، معاون رییس جمهوری آمریکا در تور عربی خود بار دیگر بر عزم واشنگتن برای جلوگیری از دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای تاکید کرد.

در همین حال محمود احمدی نژاد به امارات، متحد عربی آمریکا سفر کرده که این سفر بیشتر به خاطر اختلاف جدی دو طرف بر سر مالکیت جزایر سه گانه اهمیت پیدا کرده است.

احمدی نژاد در پاسخ به تهدیدات چنی گفته است که آمریکا قادر به حمله به ایران نیست و مردم ایران می توانند از خودشان محافظت و اقدام احتمالی آمریکا را تلافی کنند.

به نوشته گاردین، هرچند اولویت کنونی دولت بوش مساله عراق است اما آمریکا از ایران صرف نظر نکرده و جنگ پنهان و مخفیانه خود علیه این کشور را آغاز کرده است.

بسیاری از منابع تایید می کنند که آمریکا کمک خود به جنبش های مسلح در میان اقلیت های قومی ایران که حدود 40 درصد جمعیت این کشور را تشکیل می دهند، افزایش داده است.

شبکه ABC در ماه آوریل گزارش داد که آمریکا مخفیانه به یک گروه بلوچ با عنوان "جند الاسلام" (سربازان اسلام) که مسئول بمب گذاری زاهدان و کشتار 20 تن از سربازان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بوده، کمک کرده است.

در همین حال بر اساس گزارشی از یک موسسه آمریکایی، کماندوهای آمریکایی از سال 2004 در داخل ایران فعالیت می کنند.
جرج بوش در سال 2002 ایران را در گروه "محورهای شرارت" قرار داد و یک سال پس از آن گفت که آمریکا برنامه تسلیحات هسته ای ایران را تحمل نخواهد کرد.

این اظهارات در حالی بیان شد که ایران طی چند سال گذشته در مواردی به سیاست های آمریکا کمک کرده که نمونه آن کمک تهران به آمریکا برای سرنگونی حکومت طالبان است.
روز دوم می 2003 در نشستی بین جواد ظریف، سفیر ایران در افغانستان و زلمای خلیل زاد، فرستاده ویژه آمریکا به افغانستان، دولت تهران پیشنهادی برای انجام مذاکرات جامع درباره تسلیحات کشتار جمعی، موضوعات تروریسم و امنیتی و همکاری اقتصادی به طرف آمریکایی ارایه کرد.

در عین حال جمهوری اسلامی آمادگی خود را برای حمایت از فرآیند صلح اعراب و کمک به تبدیل حزب الله به یک حزب سیاسی اعلام کرد و در دسامبر 2003 ایران یکی از معدود کشورهایی لقب گرفت که پروتکل الحاقی معاهده منع تکثیر تسلیحات هسته ای را امضا کرد.

با این حال آمریکا همه این اقدامات را رد کرده، چرا که تنها هدف آن سرنگونی رژیم ایران است. واشنگتن برای زمینه سازی مداخله نظامی علیه ایران بارها موضوع "تهدید هسته ای" را علم کرده است.

در سال 1995 مدیر آژانس کنترل تسلیحات و خلع سلاح آمریکا گفت: ایران تا سال 2003 به بمب هسته ای دست پیدا می کند.
در همین حال "ویلیام پری"، وزیر دفاع وقت کلینتون پیش بینی کرده بود که ایران تا سال 2000 به توان ساخت بمب هسته ای دست می یابد، نظریه ای که مورد تایید شیمون پرز اسرائیلی نیز قرار گرفته بود.

با این وجود آژانس بین الملی انرژی اتمی ماه گذشته تاکید کرد که ایران حداقل چهار سال تا دستیابی به توان ساخت بمب فاصله دارد.

به راستی واقعیت چیست؟ ایران از دهه 1960 به دنبال توسعه توان هسته ای خود بوده و در عین حال پیشرفت های تکنولوژیکی امکان استفاده از برنامه هسته ای برای کاربردهای نظامی را ساده تر کرده است، آیا رهبران تهران رویکرد نظامی در برنامه هسته ای را اتخاذ کرده اند؟ مدارکی در این زمینه وجود ندارد و آیا احتمال دارد که آنها در آینده به دنبال تسلیحات هسته ای باشند؟ این امکان وجود دارد! چرا که پاکستان و اسرائیل دو همسایه ایران دارای تسلیحات هسته ای هستند و رهبران تهران نمی توانند این مساله را نادیده بگیرند.

با وجود شکست کامل آمریکا در عراق هیچ نشانه ای وجود ندارد که بوش از ایده حمله به ایران دست کشیده باشد. نگاه خصمانه رییس جمهوری آمریکا به ایران بخشی از این استراتژی است که ممکن است به یک ریسک نظامی دیگر منجر شود. این یک فاجعه است نه تنها برای ایران و جهان عرب، بلکه برای غرب و به ویژه اروپایی ها.