بلر استعفای خود را اعلام کرد

بلر استعفای خود را اعلام کرد

تونی بلر پس از ده سال زمامداری از رهبری حزب و دولت کناره گیری کرده است

روز پنجشنبه، 10 مه، تونی بلر، نخست وزیر بریتانیا، در سخنانی در جمع هواداران حزب کارگر در حوزه انتخابیه خود در شهر سجفیلد، شمال شرق انگلستان، ضمن اعلام تصمیم به کناره گیری از رهبری حزب کارگر اعلام داشت که روز 27 ماه ژوئن، استعفای خود از مقام نخست وزیری را رسما تقدیم ملکه خواهد کرد.

حزب کارگر اکثر کرسی های مجلس عوام را در دست دارد و از آنجا که به طور سنتی رهبر حزب اکثریت در مجلس عوام به نخست وزیری منصوب می شود، با کناره گیری آقای بلر از رهبری حزب، زمینه انتصاب نخست وزیر جدید نیز فراهم خواهد شد.

آقای بلر ساعاتی قبل از عزیمت به حوزه انتخابیه خود، تصمیم به استعفا را، که انتظار آن نیز می رفت، در جلسه کوتاه هیات دولت به آگاهی همکاران خود رسانده بود و دقایقی بعد، جان پرسکات، معاون نخست وزیر و معاون رهبر حزب کارگر نیز استعفای خود از هر دو سمت را اعلام کرد.

رهبر حزب کارگر و معاون وی با آرای اتحادیه های کارگری عضو حزب، صدها هزار نفر اعضای شعبه های محلی و همچنین مجموع نمایندگان حزبی در پارلمان بریتانیا و پارلمان اروپا انتخاب می شوند در حالیکه برای هر یک از این سه گروه وزنی مساوی منظور شده است.

با اعلام کناره گیری آقای بلر، رقابت های انتخاباتی بین داوطلبان رهبری حزب آغاز خواهد شد و انتظار می رود ظرف هفت هفته آینده، رهبر جدید حزب کارگر برگزیده و سپس به سمت نخست وزیری منصوب شود.

برای ورود به رقابت های انتخاباتی، هر یک از داوطلبان باید حمایت دست کم 5/12 درصد از نمایندگان حزبی در مجلس عوام را به دست آورده باشد.

پس از برگزاری نخستین دور رای گیری، در صورتی که هیچیک از نامزدها به اکثریت مطلق آرا دست نیافته باشد، افرادی که کمترین آرا را کسب کرده باشند معمولا کنار می روند و رای گیری برای انتخاب یکی از رقیبان باقی مانده انجام می شود.

در حال حاضر، هیچیک از اعضای حزب نامزدی خود برای انتخابات رهبری را اعلام نداشته اما انتظار می رود گوردون براون، وزیر خزانه داری، نامزد اصلی احراز این سمت باشد و بتواند به سادگی بر سایر رقیبان احتمالی خود پیروز شود.

دفتر نخست وزیر ضمن تایید اینکه آقای بلر تصمیم دارد در روز پنجشنبه کناره گیری از رهبری حزب را اعلام دارد گفته بود که وی در زمان باقی مانده از دوره نخست وزیری خود در نظر دارد همچنان به مسایل مهم کشور رسیدگی کند.

با تغییر نخست وزیر، احتمال دارد کابینه ترمیم شود و تعدادی از وزیران تغییر کنند و گفته می شود در صورت انتخاب گوردون براون، امکان تغییراتی در سیاست های دولت کارگری نیز وجود دارد.

طولانی ترین دوره خدمت

آقای بلر از سال 1997 سمت نخست وزیری را بر عهده داشته و به این ترتیب، رکورد طولانی ترین دوره زمامداری را در میان نخست وزیران حزب کارگر به خود اختصاص داده است.

	انتظار می رود انتخاب براون باعث تغییراتی در سیاست و کابینه بلر دوره بلر شود

آنتونی چارلز لینتون (تونی) بلر در سال 1953 در اسکاتلند متولد شد و در رشته حقوق تحصیل کرده است.

وی در دهه 1970 به حزب کارگر پیوست و در سال 1983 به عنوان نماینده حوزه انتخابیه سجفیلد در شمال شرق انگلستان به مجلس عوام راه یافت.

وی در انتخابات عمومی بعدی نیز به عضویت پارلمان انتخاب شد و در حالیکه حزب کارگر همچنان حزب اصلی مخالف بود، به کابینه سایه راه یافت.

در بریتانیا، نخست وزیر و اعضای هیات دولت و همچنین اعضای دولت سایه باید عضو پارلمان - مجلس عوام و مجلس لردها - باشند و معمولا انتظار می رود وزیران مهم از میان اعضای حزب حاکم در مجلس عوام برگزیده شوند.

با درگذشت رهبر حزب کارگر در سال 1994، تونی بلر نامزد این سمت شد و با غلبه بر سایر رقیبان خود، رهبری حزب را که در آن زمان حزب اصلی مخالف در پارلمان بود در دست گرفت.

پیروزی در انتخابات

حزب کارگر به رهبری آقای بلر توانست در انتخابات پارلمانی سال 1997 به پیروزی چشمگیری دست یابد و به حدود هجده سال زمامداری حزب محافظه کار خاتمه دهد.

دوره قانونگذاری مجلس عوام پنج سال است اما نخست وزیر می تواند در زمانی که مناسب تشخیص دهد خواستار انحلال پارلمان و برگزاری انتخابات پیش رس شود و آقای بلر توانست حزب کارگر را در انتخابات سال 2001 و 2005 نیز به پیروزی برساند.

	منتقدان سیاست خارجی بلر او را به تبعیت از خواست بوش متهم کرده اند

هنگام ورود به پارلمان در سال 1983، آقای بلر از سیاست رهبری حزب کارگر، که در آن زمان متمایل به چپ بود، حمایت می کرد اما در سال های بعد، تغییراتی در دیدگاه وی بروز کرد و تغییر جهتی را نیز در نگرش حزب تحت رهبری خود پدید آورد که به نگرش "نو-کارگری" موسوم شده است.

عمده ترین بخش از این نگرش حذف برخی از اهداف چپگرایانه سنتی حزب کارگر به خصوص تعهد به ملی کردن صنایع بود و این تغییر نگرش به تصویب کنفرانس حزبی رسید.

این تحول عملا حزب کارگر بریتانیا را از یک حزب متمایل به چپ به حزبی "میانه رو"، یا از دید مخالفان چپگرای بلر به حزبی "متمایل به راست"، تبدیل کرد.

هواداران تونی بلر معتقدند که اصلاحات وی در حزب با تحولات اجتماعی در بریتانیا به خصوص کاهش شکاف سنتی بین طبقه کارگر و طبقه متوسط منطبق بود و به همین جهت توانست نظر رای دهندگان را به خود جلب کند.

در مقابل منتقدان آقای بلر گفته اند که تحول در دیدگاه حزب کارگر باعث شباهت دیدگاه آن به نظرات احزاب دیگر شد و به این ترتیب، با از میان بردن حق انتخاب رای دهندگان، مشارکت آنان در انتخابات را کاهش داد.

از نظر روابط خارجی، مهمترین ویژگی دوره زمامداری تونی بلر دوستی وی با بیل کلینتون، رییس جمهوری سابق آمریکا، و حمایت از سیاست مبارزه با تروریسم جورج بوش، رییس جمهوری کنونی، از زمان حملات انتحاری یازدهم سپتامبر سال 2001 بوده است.

بریتانیا به رهبری تونی بلر متحد نزدیک ایالات متحده در جنگ افغانستان و عراق بوده است.

منتقدان جنگ عراق در بریتانیا، آقای بلر را به تسلیم در برابر خواست های جورج بوش متهم کرده و گفته اند در مقابل، رییس جمهوری آمریکا به برخی از دیدگاه های تونی بلر از جمله لزوم تلاش بیشتر برای حل بحران خاورمیانه اعتنای چندانی نداشته است در حالیکه مدافعان سیاست خارجی دولت بر اتحاد سنتی دو کشور و لزوم حمایت آنها از یکدیگر تاکید نهاده اند.