'ساحلی که در دبی برای مردم ماند'

'ساحلی که در دبی برای مردم ماند'

در اواخر ماه مارس امسال با افزایش ناراضایتیهای عمومی در دوبی بر علیه تصمیم گیری به ساخت هتلی دریکی از معدود نقاط ساحلی در این شهر که برای استفاده عموم وجود دارد، شیخ محمد آل مکتوم، حاکم دوبی، با صدور حکمی دستور توقف هر گونه فعالیت ساخت و ساز در این ساحل را صادر کرد.

منطقه ساحلی ام السقیم در کنار هتل برج العرب در منطقه جمیرا یکی از نقاطی در دوبی است ساکنان این شهر می توانند بصورت رایگان از آن استفاده کنند

این ساحل در منطقه ساحلی ام السقیم در کنار هتل برج العرب در منطقه جمیرا واقع شده است. از آنجایی که بیشتر نقاط ساحلی در دوبی را هتلها به خود اختصاص داده اند، این یکی از نقاطی بود که ساکنان این شهر می توانستند بصورت رایگان از آن استفاده کنند. تصمیم به ساخت هتلی جدید در آن با اعتراض شدید ساکنان دوبی و اماراتیها خارج از این کشور همراه بود.

از نکات حائز اهمیت در دستور به حکم توقف فعالیتهای ساختمانی این ساحل، نقشی گسترده ای بود که وبلاگها و ابزارهای آنلاین دیگر مانند طومارهای اینترنتی در ساماندهی به اعتراضات و فشار آوردن به رسانه های قدیمی مانند روزنامه و رادیو برای پوشش خبری داشتند.

وبلاگ ها، سامانده اعتراضها

	با افزایش اعتراضات شیخ محمد آل مکتوم، حاکم دوبی، دستور توقف هر گونه فعالیت ساخت و ساز در این ساحل را صادر کرد.

در ابتدا بجز چند وبلاگ، خبر ساخت و ساز در ساحل ام السقیم در روزنامه ها و رسانه های دوبی هیچ انعکاسی نداشت.

بعد از چند روز روزنامه "گلف نیوز" این خبر را به نوعی منعکس کرد که پروژه ای با سرمایه گذاری کلان برای ساخت مجتمعی مسکونی تجاری تفریحی در این ساحل قرار است ساخته شود.

اما با گذر زمان و پیشرفت ساخت دیوار، صحبت ها، نوشته ها و نظرها در گروه وبلاگ نویسان دوبی گسترش پیدا کرد.

این خبر زمانی که رسما اعلام شد، مورد اعتراض بسیاری از وبلاگ نویسها ها قرار گرفت. به گفته یکی از وبلاگ نویسها " این ساحل تنها پنجره ما به سوی دریا بود که اکنون در حال نابودی است."

ابراز اعتراض بر روی اینترنت

اهالی وبلاگستان دوبی تصمیم گرفتند تا طوماری را بر روی اینترنت آماده کنند تا کسانی که از ساخت این پروژه ناراضی هستند آن را امضا کنند.در ابتدا به موثر بودن این چنین طرحی تردید زیادی وجود داشت.

در دوبی ساکنان خارجی این شهر تقریبا هیچ رسانه ای برای اظهار نظرات خود ندارند. روزنامه ها و تلویزیون ها تحت نظارت دولت هستند و مطالب خود را بیشتر بر روی رشد اقتصادی و دستاوردهای دوبی متمرکز کرده اند.

با وجود اینکه امیدی در موثر بودن این اعتراض وجود نداشت، اما بیش از چهارهزار نفر این طومار را امضا کردند. برای چند روز گاه گاهی پیش می آمد که مجری های رادیو محلی دوبی هم آدرس وب سایت این طومار را اعلام می کردند تا شاید بتوان ساحل جمیرا را نجات داد.

تاثیر اعتراض مردم بر تصمیم گیری حاکم

	در ابتدا بجز چند وبلاگ، خبر ساخت و ساز در ساحل ام السقیم در روزنامه ها و رسانه های دوبی هیچ انعکاسی نداشت.

چند روز پس از بالاگرفتن اعتراضات، ناگهان روزنامه ها خبر از متوقف شدن ساخت این دیوار دادند. حکومت دوبی به سازنده پروژه دستور توقف ادامه کار را داده بود. این تصمیم مستقیما از طرف شیخ محمد معاون رئیس جمهور، نخست وزیر امارات و حاکم دوبی صادر شده بود. به گفته روزنامه "Emirates Today "این تصمیم در پی اعتراض اماراتی هایی که در آن منطقه زندگی می کنند اتخاذ شده است. این اماراتی ها که سالهاست در کنار این ساحل زندگی می کنند با مراجعه به دفترکار حاکم از ادامه ساخت دیوار به دور این منطقه ساحلی شکایت کرده بودند.

این تصمیم برای خیلی از اماراتی ها و خارجیان ساکنان دوبی شگفت آمیز بود. وبلاگ گروهی"UAE Community " با عنوان "شیخ مو [اشاره به شیخ محمد، حاکم دوبی]، ما را نجات داد" این خبر را جشن گرفت.

وبلاگ "Secret Dubai diary" که سردمدار وبلاگستان امارات است این واقعه را به فرو افتادن دیوار برلین تشبیه کرد. این وبلاگ زمانی محبوبیت خود را بدست آورد که دو سال پیش سرویس دهنده اینترنت امارات (اتصالات) این وبلاگ را فیلتر کرد.
دموکراسی اینترنتی در جامعه ای اقتداگرا

	با وجود پیشرفتهای چشمگیر اقتصادی، کشور امارات پیشرفت چندانی در زمینه بوجود آوردن زمینه مشارکت سیاسی نداشته است

کشور امارات از ساختار اقتدارگرا گونه برخوردار است و با وجود پیشرفتهای چشمگیر اقتصادی، کشور امارات پیشرفت چندانی در زمینه بوجود آوردن زمینه مشارکت سیاسی نداشته است.در سال 2005 طرح نخستین انتخابات در این کشور برای انتخاب اعضای شورای ملی مشورتی اعلام کرد و در پایان سال 2006 این انتخابات برگزار شد.

شاید مهمترین اتفاقی که در این میان افتاد تاثیری بود که وبلاگ نویسان برای اطلاع رسانی این ماجرا داشتند، از طرفی دیگر عدم توانایی رسانه های محلی در پوشش کامل این خبرشکستی برای روزنامه ها و تلویزیون های محلی و پیروزی برای جامعه وبلاگ نویسان دوبی بود.