وضعیت مبهم سنتوری

وضعیت مبهم سنتوری

 موسیقی "سنتوری" داریوش مهرجویی به نظر همچنان مشکل لاینحل این فیلم برای گرفتن پروانه نمایش است و ظاهراً تاکنون برای این مشکل راه حل اساسی پیدا نشده است.

به گزارش مهر، مهرجویی سال 84 برای ساخت جدیدترین اثر خود اقدام کرد. وی در این فیلم که ابتدا "علی سنتوری" نام داشت و بعد به "سنتوری" تغییر نام داد، روایتگر زندگی یک نوازنده است که اعتیاد زندگی اش را به نابودی می کشد. بر اساس مضمون فیلم، مهرجویی بازیگری را جستجو می کرد که به خوبی بتواند سنتور بزند و همراه با این حرکت، از پس لب خوانی خواننده نیز برآید. این موضوع با حساسیت زیادی پیش رفت تا سرانجام بهرام رادان انتخاب شد.

اواخر خرداد 85 "سنتوری" وارد مرحله صداگذاری شد و به طور مشخص اعلام شد فیلم شامل چند ترانه محسن چاووشی با تنظیم اردوان کامکار است و آهنگساز فیلم مسئولیت آموزش نوازندگی رادان را نیز در فیلم بر عهده گرفته تا شیوه سنتورنوازی را به او بیاموزد.

کامکار در این مورد به خبرنگار مهر گفته بود: "برخلاف روال کاری تمامی فیلم های سینمایی، موسیقی "سنتوری" پیش از فیلم ساخته شد. به این ترتیب که ابتدا هر یک از قطعات ساخته می شد و بعد مهرجویی صحنه ها را بر اساس موسیقی فیلمبرداری می کرد. من در مورد ساخت ملودی ها کاملا آزاد بودم. البته انتخاب کلام قطعات و خواننده به عهده من نبود و نقشی در این زمینه نداشتم. از آنجا که من از چند ماه پیش با بازیگر اصلی فیلم نوازندگی سنتور کار کردم، موفق شد بین دست هایش و لب خوانی هماهنگی خوبی به وجود بیاورد."

اوایل شهریور "سنتوری" برای گرفتن پروانه نمایش عمومی به اداره کل نظارت و ارزشیابی معاونت سینمایی وزارت ارشاد ارسال ‌شد تا برای اکران در عید فطر آماده شود. اما فیلم مجوز اکران نگرفت و این مسئله باعث شد موفق به حضور در جشن خانه سینما در سال 85 نشود. چون این جشن فقط فیلم هایی را به نمایش درمی آورد که مجوز اکران داشته باشند.

اواخر دی ماه سال گذشته هدایت فیلم به عنوان پخش‌کننده فیلم‌های سینمایی "سنتوری" و "رئیس" اعلام کرد در نظر دارد یکی از این دو اثر را در فهرست فیلم‌های اکران نوروز 86 قرار دهد. با این حساب به نظر می رسید دریافت مجوز نمایش "سنتوری" کاملا محرز شده است. پس از مدتی این فیلم برای حضور در جشنواره فیلم فجر اعلام آمادگی کرد.

ساخته جدید مهرجویی برای حضور در بخش مسابقه جشنواره پذیرفته شد، اما هیچ نمایشی برای آن در برنامه اکران سینمای ویژه رسانه های گروهی گنجانده نشده بود. هر چند در فهرست آثار قابل نمایش سایر سالن های سینمای مختص جشنواره وجود داشت. طی گفتگویی که دبیر جشنواره فیلم فجر در سومین روز جشنواره انجام داد، خبر از نمایش "سنتوری" در سینمای رسانه های گروهی داد. این خبر می توانست به مفهوم دریافت پروانه نمایش عمومی فیلم باشد.

ولی با اتمام جشنواره که صحبت از اکران نوروزی "سنتوری" بود، خبرهایی در مورد موافقت نکردن اداره کل نظارت و ارزشیابی با اکران عمومی فیلم مطرح شد. دلیل این امر نداشتن مجوز خوانندگی محسن چاووشی از سوی وزارت ارشاد عنوان شد. رایزنی تهیه کننده و پخش کننده فیلم برای دریافت مجوز ادامه پیدا کرد تا اینکه از چند روز گذشته این خبر منتشر شده که مهرجویی مجبور است از رادان برای بازخوانی ترانه های فیلم استفاده کند. موضوعی که یک ریسک بزرگ و جدی برای اثر محسوب می شود.

بازخوانی ترانه ها باید با هماهنگی دقیق تصویری انجام شود و این موضوع بسیار دشوار است. چون رادان بازی و نحوه لب خوانی خود را بر اساس صدای چاووشی تنظیم کرده و در صورت ناهماهنگ بودن لب خوانی و صدای از قبل ضبط شده که قرار است به وسیله رادان بازخوانی شود، در اصل فیلم از دست می رود. چون اساس این اثر را موسیقی و خوانندگی تشکیل می دهد و کوچکترین اشتباه فیلم را به ورطه نابودی می کشد.

نکته بسیار مهم این است که موسیقی این فیلم پیش از فیلمبرداری ساخته شده و عجیب است که چطور دست اندرکاران تولید فیلم برای دریافت مجوز خواننده اقدام نکرده اند. در صورتی که موسیقی همراه فیلم به معاونت سینمایی ارسال شده باشد نیز دلیل موافقت نکردن ارشاد با خوانندگی چاووشی مشخص نیست. این مشکل و ناهماهنگی میان تهیه کننده فیلم و اداره کل نظارت و ارزشیابی از آنجا ناشی می شود که سازندگان اثر اصول کلی قوانین این اداره کل را رعایت کرده، اما با بخشی از قواعد نانوشته صدور مجوز اکران دچار مشکل شده اند. مشکلاتی که پیش از نمایش فیلم در جشنواره فیلم فجر باید حل می شد.

حالا دوستداران سینما و طرفداران سینمای داریوش مهرجویی و "سنتوری" منتظر شنیدن اخبار خوش از صدور مجوز اکران و حل شدن مشکل فیلم به هر نحو ممکن هستند. برخی کارشناسان معتقدند در صورتی که "سنتوری" با صدای چاووشی روی پرده برود، شاید بتواند رکوردهای فروش سینمای ایران را باز هم جابجا کند. اما دیدن تجربه خوانندگی رادان هم در نوع خود جالب توجه و کنجکاوی برانگیز است.