اموزش مسائل جنسی به کودکان
+0
رأی دهید
-0
اموزش مسائل جنسی به کودکان
مسائل جنسی یکی از ارکان مهم زندگی انسان است. اما در زمینه آموزش مسائل جنسی هنوز شاهد نقصان هایی در جامعه هستیم، که می بایست به آنها پرداخته شود. حال این سوال مطرح می شود که آیا در فضای مملو از خفقان جوامع سنتی / مذهبی، که در آن سکسوآل بودن انسان انکار و سرکوب می شود، ایفای چنین مسوولیتی ممکن است؟
خوب بهتر است به جای اینکه پشت موانع محتمله، ناامیدانه خود را ببازیم، سعی کنیم با استفاده از حداقل امکانات موجود و کمی خلاقیت ولو در نهایت محدودیت ها، کمال بازدهی را داشته باشیم. گاهی برای حل مشکلات و مصائب، معدود راههای ممکن ناچیز بشمار می آیند، اما در دراز مدت کیفیت مطلوب را فراهم می آورند. بعنوان مثال خانواده که نخستین نهاد اجتماعی که شخصیت فرد در آن شکل می گیرد، می تواند ساده ترین و موثرترین نهاد آموزش سکسوآلیته به افراد باشد. تا بحال چند درصد از شما در کودکی پدر و مادر خود را در حال بوسیدن و عشق بازی دیده اید؟ یا چند نفر تا بحال با ایشان در مورد مسائل جنسی به مباحثه نشسته اید؟ متاسفانه گفتگو در این گونه موارد تابو است و در فرهنگ ما هنوز "جا نیفتاده" است.
البته چگونگی آموزش جنسی به کودکان خود از لحاظ روانشناختی نیاز به آموزش و رعایت برخی نکات دارد. یکی از موارد بارز در این زمینه، مساله خود ارضایی کودکان است. خودارضایی/ جلق زدن کودکان، امری طبیعی است. دخترها حتی از سنین دو سه سالگی از روی کنجکاوی با سکس ابزار خود بازی می کنند، و پسران نیز علاوه بر "انگولک"، به شکم خوابیده و خود را به زمین/ تشک و یا غیره می مالند. تابحال موارد معدودی در مورد به ارگاسم رسیدن کودکان ثبت شده است، به هر حال آنچه حائز اهمیت است، آگاهی به رفتار جنسی کودکان و ترغیب آنها به انجام درست آن می باشد؛ تا مبادا در این زمینه احساس گناه، عذاب وجدان و حقارت نمایند. در صورت مشاهده چنین صحنه ای هرگز کودک را از انجام خودارضایی منع نکنید، بلکه بگذارید تا با کنجکاوی بدن خود را بشناسد و از انجام این کار احساس خوبی داشته باشد؛ وگرنه در آینده در ابراز علایق، احساسات و خواستهای جنسی اش دچار مشکل خواهد شد. فراموش نکنید تنبیه در این گونه موارد عقده می سازد.
بدین ترتیب شما به او می آموزید که اجازه لمس و لذت بردن از بدنش تنها در اختیار "اوست"، و در صورت عدم تمایلش هیچ کس اجازه تعدی و تجاوز به آن را ندارد. مشکل اصلی والدین این است که با فرزندان خود «دوست صمیمی» نیستند، این لازمه راحتی صحبت کردن پیرامون موارد جنسی است. و تنها زمانی کودک اتفاقات را برای شما تعریف خواهد کرد که این اطمینان و اعتماد و نزدیکی را به شما داشته باشد. چه بسی کودکانی که حتی در محیط خانواده قربانی سو استفاده های جنسی افراد فامیل می شوند ولیکن جرات/ شرایط امن صحبت کردن راجع به آن را ندارند.
این حق بچه هاست که در مورد سکس بدانند. پس چه بهتر که این آگاهی توسط خانواده به آنها برسد، تا اینکه توسط دوستان و یا فیلم های سوپر؛ منابعی غیر قابل اعتماد و ناشی که ممکن است بینش او را نسبت به امور جنسی منفی نمایند. با ابراز عشق در حضور کودکان به آنها بفهمانید که بوسیدن و سکس امری عاطفی و مطلوب است. به هنگام سکس در اتاق را قفل نکنید، این کار باعث برانگیخته شدن احساس کنجکاوی او می شود، سعی کنید بعداً در این مورد برای او به زبان خودش توضیح دهید. از بوسیدن و ناز دادن آنها در مقابل دیگران خجالت نکشید، بگذارید مهر ورزیدن، برایشان امری طبیعی شود، نه تابو!
یکی دیگر از معضلات والدین برخورد صحیح و پاسخ "مناسب" به سوالات بی پایان کودکان در زمینه مسائل جنسی و تولید مثل است. کودکان تا سن هفت سالگی علاقه زیادی به پرسش در مورد چگونگی تولید مثل و اندام تناسلی دارند و بکرات در بازی های کودکانه شان نقش «دکتر» را بازی می کنند. سعی کنید در پاسخ به سوالات کودکان داستان بافی نکنید و حقیقت امر را به نحوی نه اغراق آمیز و نه بیش از حد خلاصه شرح دهید. حال از چه واژه هایی استفاده باید نمود؟ برخی از روانشناسان معتقدند بکارگیری واژه های صحیح علمی مانند : سکس ابزار، واژن، رحم، چُل، خایه، باسن، پستان، دخول، سکس، جنین، زاییدن و ... بهتر از بکارگیری واژه های عامیانه است. برخی نیز واژه های عامیانه را کم دردسرتر می دانند. به نظر من مهم این است که مثلا به آنها بفهمانیم «نوزاد از واژن زن بدنیا می آید» و از "بازار خریده" نمی شود! در هر صورت کودک باید درسن هفت سالگی با این واژه ها تا حدی آشنایی داشته باشد.
دوره دوم از هفت تا چهارده سالگی، دوره ای است که کودک بتدریج پا به دوران بلوغ گذاشته و کنجکاوی و ماجراجویی خاصی در مورد چگونگی انجام امور جنسی دارد. حال محتوای سوالات عبارتند از احساسات، تکنیک ها، عکس العمل ها، لذات و خطرات. اطلاعات در مورد پریود، آمیزش و راههای جلوگیری از بارداری می بایست در برنامه آموزشی این دوره قرار گیرد. البته با مرور زمان تجربیات شخصی خود آنها از این عمل بهترین نوع خود آموزی خواهد بود، اما کاری که از عهده والدین برمی آید همانا مجهز کردن آنها به اطلاعات کافی در مورد امور جنسی و پیشگیری از ابتلاشان به بیماریهای جنسی است.
کودکان در اخذ و ضبط عکس العملها بسیار حساس و ماهرهند. کوچک ترین رفتار والدین، حتی یک نگاه نیز می تواند القاگر پیامی باشد که اثر آن در ذهن کودک حتی برای مدتی طولانی باقی می ماند. در این زمینه روش «پاداش و جزا» مبتنی بر «خوب یا بد بودن اعمال» مخصوصا کارگر است. ناز و نوازش بدن کودک به او می فهماند که بدنش دوست داشتنی است و تماس چیز مثبتی است و داشتن اندام جنسی «خوب» است. تنبیه پیام برعکس این را القا می کند و عقده می سازد. بعنوان مثال اگر کودکی به هنگام خودارضایی تنبیه شود یاد می گیرد:
مالش اندام جنسی بد است.
داشتن اندام جنسی شرم آور است.
لذت جنسی بردن روا نیست.
یک نمونه از مشکلات رفتاری خانواده ها برخورد با «لخت ظاهر شدن» کودک و یا والدین است، که معمولا از جانب پدر و مادر و یا اطرافیان ناپسند و شرم آور محسوب می گردد. همین باعث می شود فرد در بزرگسالی از لخت شدن در مقابل همجنسان و یا حتی در مقابل آینه خجالت بکشد. چه بسا زنانی که هنوز آلت تناسلی خود را در آینه ندیده اند!
بینش والدین نسبت به اهمیت آموزش جنسی
نیاز به آموزش فعال کودکان در دوره طفولیت امری ضروری است، زیرا اگر شروع آن به سنین بلوغ واگذار شود، ایفای آن بمراتب مشکل تر خواهد بود. بسیاری از والدین در مورد مسائل جنسی بی توجه هستند و یا در صورت اهمیت، مردد از اینکه چه رفتاری صحیح و مناسب در اینگونه مواقع است. کودکان را به سرنوشت خود رها نکنید زیرا طفره رفتن و دودلی شما آنها را نسبت به جنسیت، تمایلات و رفتارهای جنسی شان بیشتر نامطمئن و شرمگین خواهد نمود آنهم بدلیل ناسازگاری و کشمکشی که میان «عملکرد طبیعی بدن» و در مقابل «رفتار و قضاوت والدین» در ذهنشان بوجود می آید. همانند احساس شرم و عذاب وجدانی که بسیاری پس از انجام خودارضایی دارند. شانه خالی کردن و یا بینش منفی والدین در دستاویز شدن با مسائل جنسی کودکان ریشه در نگرانی و واهمه آنان از «غیر عادی» شدن و کودکان دارد. بسیاری معتقدند خودارضایی باعث می شود فرد در آینده از لحاظ سکسی افراطی شود و یا دست به خشونت و تجاوز زند. این در صورتی است که روانشناسان وجود رابطه مستقیمی بین سرکوب نیازهای جنسی در دوران کودکی و خشونت را تایید کرده اند. مثلا فرد به هنگام تجاوز برای رهایی یافتن از عقده های جنسی اش آنها را با اعمال خشونت بر سر دیگری خالی می کند. یا اگر شخص سکس را چیز بدی بداند، این تنفر باعث می شود فقط هنگامی سکس داشته باشد که در مقابل دستمزدی برای آن دریافت کند (نمونه ای از روانشناسی بچه های خود فروش). مکانیزم رفتارهای جنسی مانند عصبانیت است. فردی که عصبانیت خود را به راحتی نشان می دهد، به هنگام خشم عصبانیت خود را تحت کنترل دارد و به دیگران آسیبی نمی رساند. اما فردی که همیشه تظاهر می کند آرام باشد و خشم را در خود فرو می ریزد، ممکن است با مصرف مشروبات الکلی تعادل خود را کاملا از دست داده و به دیگران تعدی نماید. بنابراین بعید است فردی که با بدن خود آشنا/ رفیق است و به نیازهای جنسی خود پاسخ منطقی می دهد، افسارگریخته دست به خشونت و تجاوز جنسی بزند.
پاسخ به سوالات کودکان
برخی بنابر تجربیات و خاطرات تلخ جنسی گذشته خودشان، از تکرار دوباره آن در مورد فرزندانشان در هراسند و سکسوآل بودن کودکانشان را کورکورانه انکار می کنند. اینکه کودک در مورد مسائل جنسی سکوت اختیار می کند دلیل بر عدم کنجکاوی او در این زمینه نیست. بلکه مطمئن باشید قبلا کنجکاوی و یا تمایلات او را به گونه ای سرکوب کرده اید و این اعتماد که شما را بعنوان سنگ صبور خود دانسته و راز و رمزش را با شما به میان بگذارد را از او جلب نموده اید. کودکانی که بیشتر مورد توجه و نوازش قرار گرفته و خودارضایی می کنند در روابط جنسی با شریک جنسی خود، کمتر دچار مشکل خواهند شد.مشکلات در زمینه چگونگی رویاویی با سوالات جنسی بسیار است. در ابتدا گزینش واژه های مناسب برای محاوره ای ساده و دوستانه و سپس انتخاب زمان و مکان مناسب، می تواند کار را راحت تر کند. بعنوان نمونه به هنگام استحمام که هر دو برهنه می شوید، می توان پاسخگوی سوالات او باشید. نمونه سوالاتی که معمولا برای کودکان مطرح است:
چرا من آلت جنسی دارم؟ اسم آن چیست؟
چرا اندام تناسلی من چنین عملکردی از خود نشان می دهد؟ اسم عملکرد چیست؟
در مقابل تحریک شدن چه رفتاری باید نشان دهم؟نادیده گی و یا پذیرش؟
به هنگام تحریک جنسی چه اتفاقی می افتد؟
من چگونه بدنیا آمده ام؟
پاسخها باید ساده و از لحاظ علمی درست باشند. دروغ نبافید! اگر فکر می کنید کودک از لحاظ سنی معنی واژه های علمی را نمی فهمد از اصطلاحات عامیانه تر استفاده کنید. اگر کنجکاوی در این مورد نمی بینید خود به اندام جنسی کودک اشاره کرده و نام آن را به ایشان بیاموزید. این مساله در مورد دختران که آلت جنسی شان مخفی تر است بیشتر صدق می کند. در سنین بالاتر تغییرات بدن بهنگام ارگاسم در دختران نسبت به پسران که شاهد ضربان آلت تناسلی خود هستند، ناملموس تر است. حتی در امر آموزش چگونگی ارگاسم نیز پسران راحت ترند، زیرا معمولا در گروهای چند نفری با هم «جلق زدن» را به یکدیگر می آموزند.تمایلات و رفتارهای جنسی کودک از دوران طفولیت تا سن پنج سالگی خلاصه می شوند در کنجکاوی، تحریک و پاسخ جنسی مداوم و خودانگیز او به محرکها مگر اینکه بنحوی از سوی دیگران سرکوب شوند. عمل استشهاد با رشد و ایجاد هماهنگی میان ماهیچه های بدن بعد از دو سالگی میسر می گردد. رفتارهای دیگر مانند بوسیدن و دست زدن به اندام های تناسلی یکدیگر در قالب بازیهای جنسی نزد کودکان چهار پنج ساله مشاهده می شود.
بازیهای جنسی
بازیهای جنسی کودکان با یکدیگر نه تنها زیان آور نیست، بلکه برای رشد هویت جنسی آنها لازمه ای است. شاید تا بحال کودکان را حین این گونه بازیها از قبیل «دکتر بازی» و یا تقلید از نقش پدر و مادر دیده اید، که چگونه با استفاده از اشیاء مختلف به "معاینه" بدن یکدیگر می پردازند و یا با تقلید از عمل تناسل روی یکدیگر می خوابند و به عقب و جلو می روند، بدین ترتیب یکدیگر را تحریک کرده و از گرمایی که در اندام جنسی شان بوجود می آید احساس مطلوبی می یابند. نکته ای که شاید بیشتر از خود این بازیها ذهن والدین را نگران می کند این است که شریک بازی بچه ها معمولا هم جنسشان می باشد. اما این بازیها/ شبه رفتارها تنها از روی کنجکاوی آنهاست و هیچ ارتباطی به هویت جنسی آینده شان ندارد. بازی از آنجا مثبت است که به کودک می آموزد:
در مورد تمایلات، احساسات و کنجکاویهای جنسی شان تنها نیستند.
این تمایلات و احساسات از جانب دیگری مورد تایید قرار می گیرند.
لخت شدن در مقابل هم جنسان خود خجالت آور نیست.
شش تا نه سالگی به عقیده زیگموند فرید زمانی است که کودک از لحاظ جنسی غیر فعال است و در صورت درگیری با مسائل جنسی شدیدا تحت تاثیر عواقب منفی آن قرار خواهد گرفت. البته صحت این تئوری هنوز تایید نشده. این دوره ای است که سوالات و کنجکاویهای کودکان در مورد ازدواج، سکس و حاملگی نمایان می شود. فانتزی های جنسی، استشهاد گروهی، تقلید عمل جفت گیری و تمایل به جنس مخالف از جمله تغییرات جنسی این دوره است.
در نهایت با نزدیک شدن سن بلوغ، تاثیر هورمونها و رشد سریع کودکان، رفتارها و تمایلات جنسی شان نیز شدت می یابد. تعداد استشهادها بیشتر شده و بسیاری از کودکان از مجلات و یا فیلم های پورنوگرافی برای تحریک خود استفاده می کنند. گفتنی است که پانورامای رفتارهای جنسی کودکان عمدتا به فرهنگ خانواده و جامعه ای که در آن پرورده می شوند و همین طور میزان مشاهده و کسب اطلاعات آنها از محیط پیرامونشان وابسته است.
خودارضایی کودکان
بنابر آمار روانشناسان حدود هشتاد درصد پسران و پنجاه درصد دختران پانزده ساله ، اگر نه بیشتر!!، استشها واستمنا /خود ارضایی می کنند. این عمل حتی از دوران جنینی در رحم مادر آغاز می شود. بنابر مطالعاتی که در این زمینه روی نوزادان تا سن 18 ماهگی صورت گرفته، کودکانی که از محبت و نوازش جسمی زیادی برخوردار می شوند به کرات با اندام تناسلی خود بازی می کنند و برعکس. امروزه تشویق کودکان به استشهاد امری ناپسند و یا اشتباه تلقی می شود این درصورتی است که سکسولوژیست ها در کلینیک های درمانی خود از استشهاد به عنوان فنی برای رفع مشکلات جنسی افراد اعم از انزال زودرس و ناتوانی جنسی استفاده می کنند. البته ریشه این گونه خرافات، از قبیل اینکه خود ارضایی موجب کوری، صرع، نازایی و اختلالات روانی می شود و همچنین کار آدمهای تنها و افسرده است، به قرن هفدهم میلادی برمی گردد. بیشتر زنان و یا مردانی که از عدم ارگاسم یافتن رنج می برند، در گذشته نیز خودارضایی نکرده اند و یا توسط والدین از انجام آن منع شده اند. خودارضایی خودشناسی فعال بدنی است. انعکاس آن حتی در روابط زناشویی نیز دیده می شود. اگر زنی به وجود عضوی با نام «کلیتوریس» در اندام جنسی خود و عملکرد آن آگاه نباشد، چگونه می تواند از شریک جنسی خود این انتظار را داشته باشد که رمز به ارگاسم رسیدن او را بداند؟! آیا این انتظار بی جا نیست؟ انجام خودارضایی در حضور شریک جنسی نشانه عدم کفایت جنسی او نیست، بلکه این شانس را بدو می هد تا با مشاهده دقیق نقاط حساس و روش صحیح تحریک جنسی شما را بیاموزد. متاسفانه هنوز برخورداری از لذت جنسی، آنهم از بدن خود نزد بسیاری آغشته به احساس گناه، شرم و عذاب وجدان است. باید این طلسم را شکست. نقطه آغاز از کودکان است. سعی کنید مدتی از روز را بدون لباس و کاملا لخت باشند تا حس کنجکاوی آنها نسبت به اندام جنسی شان برانگیخته شود. اگر متوجه خودارضایی آنها شدید تنهایشان بگذارید. کودکان نیز همانند بزرگسالان نیاز دارند مدتی با خود و بدور از مزاحمت دیگران باشند. اگر به اشتباه بودن روش خودارضایی شان پی بردید سعی کنید با احترام به احساسات و شخصیت و حرمتشان، دوستانه و بدون سرزنش روش صحیح استشهاد را بدانها بیاموزید. خودارضایی تراژدی نیست، عشق به خود است!
منبع : دائره المعارف پزشکی (چاپ 1362