جوکهای فوق بهداشتی ۱

جناب وزیر به مرخصى مى‏رود و براى حفظ سلامتى و کم کردن وزن تصمیم مى‏گیرد کار بدنى بکند. بنابراین به نزد روستایى مى‏رود و از او تقاضاى کار مى‏کند. روستایى او را به داخل انبار بزرگى مى‏برد که کوهى از سیب زمینى روى هم انباشته شده و از آقاى وزیر مى‏خواهد که آنها را بر حسب کوچک و بزرگ بودن از هم جدا کند.

 دو ساعت بعد جناب وزیر با پریشان حالى جلو روستایى مى‏ایستد.

 روستایى: براى روز اول کار سخت و سنگینى بود؟

 وزیر: از جهت سختى و سنگینى کار خسته نشدم، از این که دائم باید در حال تصمیم‏گیرى باشم خسته شدم.

 یک بار که از نظر اقتصادى وضع در اسرائیل خوب نبود، مشاور موشه دایان به او توصیه کرد که براى بهتر شدن وضع اقتصادى بهتر است به آمریکا اعلان جنگ بدهیم. اگر آمریکاییان پیروز شدند مجبورند مقدار زیادى پول در کشور ما خرج کنند و آن وقت وضع ما خوب خواهد شد.

 موشه دایان جواب داد: اگر ما پیروز شدیم چى؟

وقتى که فضانوردان آمریکایى برى بار دوم به کره ماه رفتند، در حین گردش متوجه شدند که در یک جا خانه‏اى است و روى در آن به زبان آلمانى نوشته شده: «اداره اطلاعات ماه». یکى از آنها گفت: اهه... در این فاصله آلمان‏ها به اینجا آمده‏اند.

یک کارمند نسبتاً مسن مى‏خواست ازدواج کند و اصرار داشت که روز ازدواج آنها چهارشنبه نباشد. همسر آینده او متعجب شده بود که چرا نباید روز چهارشنبه ازدواج کنند. پیرمرد در جواب گفت: براى این که روز جشن بیست و پنجمین سال ازدواجمان به روز جمعه مى‏افتد و من روزهاى جمعه برنامه بازى بولینگ دارم.

در یک اداره کارمندى همکارش را از خواب بیدار کرد و گفت: هى، مى‏آیى برویم با هم ناهار بخوریم یا این که همین‏طور به کارت ادامه مى‏دهى؟

 یک روستایى از ده غیاث‏آباد به خدمت سربازى رفته بود. یک روز که از میان حیاط پادگان رد مى‏شد به یک افسر برخورد ولى احترام نظامى نگذاشت. افسر صدایش کرد و گفت: مرا نمى‏شناسى؟

  نه، نکند شما هم اهل غیاث آباد هستید؟

مردى کاملاً هیجان زده و با گوشه‏چشم باد کرده جلو پلیسى را گرفت و گفت: لطفاً آن مرد را دستگیر کنید، او مرا کتک زده است.

  چرا؟

  او از پشت سرم صدا زد ویلى، من هم برگشتم و او مرا زد.

  اسم شما ویلى است؟

  نه اسم من زاور است.

 پلیس با خونسردى گفت: پس این موضوع به شما ربطى ندارد.

پیرزنى در کوپه قطار نشسته بود و مردى روبروى او بود که دائماً آدامس مى‏جوید. پیرزن رو کرد به مرد و گفت: شما خیلى لطف دارید که مى‏خواهید با من حرف بزنید تا حوصله‏مان سر نرود، ولى متأسفانه من کاملاً کر هستم.

در یک شهر که فستیوالى برقرار بود، تردد وسایل نقلیه خیلى زیاد و به سختى صورت مى‏گرفت. مردى که مى‏خواست به ایستگاه راه آهن برود سوار یک تاکسى شد که به آهستگى حرکت مى‏کرد. مسافر کم کم عصبى شد و به راننده تاکسى گفت: نمى‏توانید کمى تندتر برانید؟ وگر نه من قطارم را از دست مى‏دهم.

  شما مى‏توانید، ولى من دلم نمى‏خواهد ماشینم را از دست بدهم..

یک فرانسوى در شهر مونیخ به رودخانه افتاد و عاجزانه به زبان فرانسه کمک مى‏طلبید. یک نفر از اهل محل که روى پل ایستاده بود با خونسردى گفت: احمق جان، بهتر بود مى‏رفتى شنا یاد مى‏گرفتى نه زبان فرانسه.

در یک سالن غذاخورى مشترى سوپى را که برایش آورده بودند پس زد چون به اندازه کافى داغ نبود. گارسون فوراً یک سوپ دیگر آورد، ولى مرد باز هم به همان دلیل سوپ را رد کرد، گارسون عصبانى شد و گفت: شما که اصلاً سوپ را دست نزدید، چه طور مى‏گویید داغ نیست؟

  احتیاج به امتحان کردن ندارد، وقتى که شما انگشت شست‏تان را داخل کاسه سوپ کرده‏اید، خوب معلوم است که داغ نیست

یک غریبه در شهرى از یک نفر محلى پرسید: سریع‏ترین راهى که من بتوانم به باغ وحش بروم کدام است؟

  به عنوان چه حیوانى مى‏خواهى به آنجا بروى؟

 

از یک راننده آمبولانس پرسیدند: امروز اتفاق قابل ذکر و جالبى پیش نیامد؟

  نه، فقط زنى از طبقه دهم به پایین افتاد و مرد.

  این قابل ذکر نبود؟

  نه، اگر زنده مى‏ماند جالب و قابل ذکر بود.

یک خانم روستایى در داروخانه به داروخانه‏چى گفت: لطفاً دقت کنید و برچسب‏هاى شیشه‏ها را درست روى هر کدام بچسبانید، آخر یکى از آنها براى اسبم است و دیگرى براى شوهرم، نکند یک وقت خداى نکرده بلایى سر اسبم بیاید

یک روستایى که به خارج سفر کرده بود در موقع برگشت یک بز خرید و براى این که گمرک پرداخت نکند آن را در صندوق ماشین مخفى کرد.

  گفتید که چیزى براى ارائه به گمرک ندارید؟ معهذا لطفاً در صندوق عقب ماشین را باز کنید.

 روستایى در صندوق ماشین را باز کرد و مأمور بز را کشف کرد.

  خوب، پس این چیه؟

  این سگ منه.

 - جالبه، جالبه! ولى من به عمرم سگ شاخ‏دار ندیده بودم.

  مى‏دانید، من در اسرار خانوادگى کسى دخالت نمى‏کنم.

یک نفر بیمه عمر زنش را باطل کرد. مأمور بیمه با ناراحتى گفت، آخر حیف است. چرا بیمه‏نامه عمر را باطل مى‏کنید؟

  چون که شما پس از آتش سوزى منزلم، چهل درصد از خسارت را کم کردید، زیرا معتقد بودید همه چیز کهنه شده بود، خوب من از کجا بدانم که زنم چند سال  دیگر مى‏میرد.

در یک بار دو مرد مست با هم صحبت مى‏کردند.

  اسم من هانس است.

  چه جالب! اسم من هم هانس است.

  خانه من در خیابان فلان شماره 8 است.

  چه جالب! خانه من هم همان جا است.

  طبقه دوم.

  چه جالب! من هم در طبقه دوم هستم.

  آخر راهرو.

  جالبه! من هم همین‏طور.

 کافه‏چى به یکى از مشتریان که محو این گفتگو شده بود گفت: هر روز آخر هفته این برنامه به همین شکل اجرا مى‏شود. آخر این دو تا پدر و پسر هستند.

 

مردى در ساعات آخر شب وارد یک بار شد و سفارش یک نوشیدنى دوبل داد. گارسون سفارش او را برایش آورد، مرد لیوان را برداشت و نوشیدنى را به دور ریخت، سپس شروع کرد به خوردن لیوان ولى ته لیوان را نخورد و روى میز گذاشت، پولش را پرداخت و رفت.

 یکى دیگر از مشتریان کافه از گارسون پرسید: دیدید این  مرد چه کار کرد؟ من که نفهمیدم.

 گارسون: من هم سر از کارش در نیاوردم، بهترین قسمتش را نخورد و جا گذاشت.

یک بانکدار در انگلیس متهم شد که قصد داشته شاه را بدزدد.

 دفاع بانکدار خیلى ساده و کوتاه بود: این که یک شاه به یک بانکدار نیاز دارد را مى‏دانم، اما شاه به چه درد بانکدار مى‏خورد؟

 

پسرى براى هدیه تولدش از پدرش تقاضاى یک هفت تیر واقعى داشت.

 پدر: چى؟ عقل از سرت پریده؟

 پسر: من یک هفت تیر درست و حسابى واقعى مى‏خواهم که بتوانم با آن خوب شلیک کنم.

 پدر: دیگه بسه، حرف حرفه منه یا حرف تو؟

 پسر: البته تو پدر، اما اگر یک هفت تیر واقعى داشتم...

آقایى در کافه براى دوستانش تعریف مى‏کرد: من در خانه حرف اول و آخر را مى‏زنم و همه تحت فرمان من هستند و از من تبعیت مى‏کنند. مثلاً چند روز پیش گفتم تا پنج دقیقه دیگر باید آب گرم حاضر باشد و واقعاً سر وقت آب گرم حاضر بود.

  آب گرم براى چى مى‏خواستى ؟

  خوب معلوم است، براى ظرف شستن.