مرور سینمای جنگ ایران در لندن
مرور سینمای جنگ ایران در لندنمرکز فرهنگی باربیکن در لندن با همیاری "بنیاد میراث ایران" برنامه ای را با عنوان"جنگ در سینمای ایران" به مرور و بررسی فیلم های ایرانی ژانر جنگ اختصاص داده است.این برنامه که شامل نمایش فیلم و سخنرانی است، از روز پنجشنبه بیست و دوم فوریه (سوم اسفند) در مرکز باربیکن افتتاح شد و تا بیست و هشتم فوریه ادامه خواهد یافت.
برگزار کنندگان این هفته فیلم، سینمای جنگ را نقطه مهمی در سینمای ایران می دانند و سعی دارند با انتخاب فیلم هایی که به نوعی به جنگ هشت ساله ایران و عراق مربوطند، با تمرکز بر وجه مفهوم "شهادت"، به تجربه جنگ و تاثیر آن بر رفاقت ها، خانواده و عشق بپردازند.
فیلم افتتاحیه، گیلانه ساخته رخشان بنی اعتماد است که جلسه پرسش و پاسخ با حضور کارگردان را در پی خواهد داشت.
گیلانه حکایت زن میانسالی به همین نام است که دو تجربه مختلف در شب سال نو را طی می کند؛ هر دو حاصل شرایطی که جنگ موجب آن است.
رخشان بنی اعتماد که بیشتر به عنوان فیلمسازی اجتماعی معروف است، این جا در یکی از فیلم های متاخرش نیم نگاهی به سینمای جنگ دارد اما کماکان سعی دارد تاثیر جنگ بر اجتماع و خانواده را محور قرار دهد و پشت صحنه جنگ یعنی اجتماع برایش از اهمیت افزون تری برخوردار است.
نمایش باشو، غریبه کوچک فیلم تحسین شده بهرام بیضایی، دیگر برنامه این هفته فیلم است که بدون حضور بیضایی به نمایش در می آید.
اما باشو، غریبه کوچک نمونه ای از فیلمی اجتماعی در رابطه با تاثیر جنگ است که از مرزهای معمول یک فیلم ضد جنگ در می گذرد و در ادامه دنیای ویژه فیلمساز، از حس های انسان دوستانه، رابطه طبیعت با انسان و نقش اسطوره در زندگی ما حرف می زند و با سبکی درخور و قابل ستایش، با فاصله ای ملموس حتی از نمونه های برتر سینمای جنگ ایران، جایگاه ویژه ای برای خود دست و پا می کند، تا آنجا که در رای گیری از منتقدان به عنوان بهترین فیلم تاریخ سینمای ایران انتخاب شده است.
کیمیا ساخته احمدرضا درویش، دیگر فیلم بلند این برنامه است که فیلمسازش را در اوج کار خویش به نمایش می گذارد.
فیلم تصویری است از شخصیت هایی که با آتش و خون جنگ می آمیزند و سال ها بعد هم امکان گریز از آن را ندارند.
فیلم به رغم دو پاره بودن، کماکان قابل اعتناتر از فیلم بسیار پرخرج و ناموفق سازنده اش، دوئل است و می تواند به عنوان تصویر ملموس تری از جنگ هشت ساله مورد توجه قرار گیرد.
بازی بزرگان ساخته کامبوزیا پرتوی و افسانه عشق ساخته فرهاد مهرانفر، دیگر فیلم های بلند این هفته فیلم، هر یک با سبک و سیاق مختلف نیم نگاهی به جنگ دارند.
افسانه عشق ( ۱۳۷۹) به جستجوی یک زن جوان کرد برای یافتن محبوبش اختصاص دارد و بازی بزرگان (۱۳۷۱) به برخورد و تاثیر جنگ بر دو کودک می پردازد.
سوسن تسلیمی در باشو، غریبه کوچک چهار فیلم مستند هم طی این هفته فیلم به نمایش در می آید.
شیفته عشق یکی از این مستندهاست، ساخته مرتضی آوینی (۱۳۶۷) که تصویری است از رزمندگانی که جنگ مسلحانه با باورهای دینی آنها و اعتقادشان به رهبری مذهبی گره خورده است.
هویت(۱۹۸۰) مستندی است از ابراهیم اصغر زاده که به زندگی یک سرباز عراقی در بیمارستانی در تهران پس از جنگ اختصاص دارد و اسیر، انتظار.. (۱۳۸۱) فیلمی است از محمد احمدی درباره اسیران عراقی در ایران پس از جنگ.
زندگی در میان ابرها (۱۳۶۷) از اولین ساخته های عزیزالله حمید نژاد هم آخرین مستند این هفته فیلم است که در کوهستان های کردستان عراق می گذرد و تصویر دیگری از جنگ ارائه می کند.
کنفرانس های این هفته فیلم با تمرکز بر مفهوم شهادت و شهید و نشانه های استعاری بیان آن در سینما با سخنرانی میشل آبکاسیس( زبان و نشانه ها در سینمای جنگ)، مصطفی دالایی(مستند شهودی) ، پدرام خسرو نژاد ( روایت فتح: جنگ و شهادت مرتضی آوینی)، روبرت صافاریان( سینمای مستند کشف نشده ایران) و نادر طالب زاده (جنگ فراموش شده) برگزار می شود.
می ماند این نکته که سینمای جنگ ایران با نام دو فیلمسازمطرح پس از انقلاب یعنی ابراهیم حاتمی کیا و رسول ملاقلی پور گره خورده است، اما در این هفته فیلم شاهد هیچ فیلمی از این دو فیلمساز نیستیم.
